|
หัวข้อ: กำลังใจ..ในเส้นทาง เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 26 กันยายน 2009, 02:48:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_029.gif) "กำลังใจ..ในเส้นทาง?" ๐ ๐ ฉันส่งเธอปลายทางบนฟางนุ่ม ไม่มีหลุมอุปสรรคใดขวากกั้น ปล่อยมือลงตรงที่ดีของวัน เพื่อเธอฝันบรรเลงเพลงล่องลม ๐ เราก้าวผ่านมรสุมที่รุมเร้า ที่ทำเราใจยับกับขืนข่ม แต่สิ่งหนึ่งเราทิ้งให้ดิ่งจม รักที่บ่มเลือนหายสลายไป ๐ เรายิ้มกันที่เห็นไม่เต็มปาก ตาก็พรากจางแววแล้วใช่ไหม หวานแห่งรักเคยอุ่นมิคุ้นไอ เป็นคนไกลทุกทีแต่นี้เรา ๐ ที่จริงเราควรรักจนหลากเชี่ยว และแน่นเกลียวเหมือนปักหลักลงเสา แต่ไม่รู้เหตุใดใจบางเบา ไม่เหมือนเก่าเกินจะอธิบาย ๐ หรือเราเหนื่อยเราล้า..ยถาแกล้ง ฉากแสดงสิ้นบททิ้งรสพ่าย หรือพระพรหมดึงรั้งกำลังกาย ให้เราหมายหยุดลง ณ ตรงนี้ ๐ เหมือนส่งเธอปลายทางบนฟางนุ่ม รอเธอชุ่มฟื้นใจได้สุขี คืนเรี่ยวแรงพร้อมฝันอันรุจี เสร็จหน้าที่แล้วฉันหันทางเดิม?" emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_029.gif) หัวข้อ: Re: กำลังใจ..ในเส้นทาง เริ่มหัวข้อโดย: tanapok ที่ 17 ตุลาคม 2009, 03:27:AM สิ่งที่หวัง ยังรางเลือน เหมือนเดือนสาง ยังคงว่าง เปล่าดาย ไปไม่ถึง เฝ้ารอคอย ความสำเร็จ เสร็จสมตรึง ในก้นบึ้ง ใจปวดปร่า ล้าทรุดตรง ความเงียบยัง วังเวง ดุจเพลงเศร้า ทำใจร้าว ผ่าวสลาย กลายเป็นผง ดวงใจหมาย คลายลดน้อย ถดถอยลง ไม่มั่นคง ตรงใจจินต์ ช่างหินเกิน อุปสรรค คักครั่นล้น ท่วมท้นจิต ใช้ชีวิต คิดตริตรอง ตามปองเผิน พบแต่พลาด จนขลาดใจ ให้สู้เดิน อยากขอเอิ้น เชิญกำลัง ฝั่งกายา แม้แต่ฟ้า ยังลาดิน สิ้นหยาดฝน เมฆหมองหม่น กาฬกลาย ในเวหา จึ่งนั่งคอย น้อยใจโชค โยกชะตา ทำอุรา ข้าร้อนรุ่ม ดั่งสุมไฟ คงสิ้นหวัง นั่งรอ ขอแต่โชค คงต้องโศก โศกา น้ำตาไหล ไร้วี่แวว แนวคนดี ที่แนะใจ ใครหนอใคร ให้ยาดี ชี้นำทาง โอ้ความหนาว เจ้าช่างร้าย ใจแสนโหด เจ้าพิโรธ โกรธใคร ใยถากถาง แม้คนที่ มีแต่หวัง ยังเลือนลาง ต้องหนาวร้าง ร่างไหวแรง แข่งตาวัน เจ้าลมหนาว ช่างหนาวสั่น วันสิ้นหวัง ได้แต่นั่ง ฝั่งกายลง ตรงความฝัน ทรหด ก็อดทน จนกัดฟัน เจ้ามักหยัน เหยียบย่ำ ซ้ำชีวา แม้พรุ่งนี้ หากมีให้ ข้าได้หวัง ก็คงยัง หวังไว้ ใจไคว่หา ยังต้องการ ขานรับ กับกายา ให้หวังข้า น่าสมหวัง ดั่งใจจินต์ หัวข้อ: Re: กำลังใจ..ในเส้นทาง เริ่มหัวข้อโดย: หยาดน้ำค้าJ ที่ 18 ตุลาคม 2009, 09:39:PM ฉันก็เหมือนเทียนไข เห็นค่าเพียงเวลาไร้แสงไฟ เป็นเพียงแสงเทียนรำไร แม้ไม่มากมาย...แต่ก็พอให้เธอเห็นทาง หัวข้อ: Re: กำลังใจ..ในเส้นทาง เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 18 ตุลาคม 2009, 10:11:PM เคยมีเธอ..เป็นดั่ง..กำลังใจ ปัญหาหนัก..แค่ไหน..ให้ฉลุย เพราะมีเธอ..ร่วมฝ่า..ร่วมตะลุย เป็นเพื่อนคุย..ยามเดิน..ให้เพลินใจ แต่วันนี้..ไร้ซึ่ง..คนเคียงข้าง มีเพียงใจ..อ้างว้าง..เกินทนไหว ไม่มีแล้ว..รอยยิ้ม..ที่พิมพ์ใจ สิ้นสายใย..คนเคย..ร่วมถักทอ.. (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102308.gif) หัวข้อ: Re: กำลังใจ..ในเส้นทาง เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 27 พฤศจิกายน 2009, 06:26:PM กำลังใจในเส้นทางที่หวังวาด ยามนิราศพลาดพลั้งทางแห่งฝัน ก้าวมุ่งหน้าท้าลมข่มตะวัน ให้ยึดมั่นคำพ่อสอนตอนวัยเยาว์ ความตั้งใจในจิตติดตรึงหนอ คำของพ่อบอกไว้ให้สู้เขา อย่ายอมแพ้แม้เป็นเรื่องหนักหรือเบา เพื่อให้เขาเห็นคุณค่าราคาตน ยามปวดร้าวพ่อเราสอนให้กลั้นใว้ เจ็บแค่ไหนพ่อให้ยิ้มอย่าไปสน สะกดใว้คำไทยไทยที่ว่าทน จักเป็นคนแข็งแกร่งแฝงเสน่หา อยากบอกพ่อให้รู้ว่าลูกนี้ สู้เต็มที่แล้วพ่อท้อหนักหนา ใช่ลูกลืมคำมั่นหรือสัญญา แต่ทุกคราที่เจ็บท้อมันฝ่อใจ ความหวังนี้กว้างใหญ่ยากไปถึง ปริญญา ใบที่หนึ่ง ยังหาไม่ ลูกไม่กล้าซมซานกลับบ้านไป แต่หัวใจ ลูกร้องร่ำ พร่ำรำพรรณ พ่อแม่จ๋า โปรดรับรู้ หนูไม่ถอย ขอจงคอย...ร้อยวันคืน...ที่พ่อฝัน... กำลังใจ...ได้จากพ่อ...ทุกทุกวัน... ให้ลูกนั้น...ไม่ย่อท้อ...ก้าวต่อไป.... emo_111 ป.ล. คิดถึงพ่อจัง |