พิมพ์หน้านี้ - หัวใจนิทรา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: >>ซาตาน..เดียวดาย<< ที่ 26 กันยายน 2009, 11:42:AM



หัวข้อ: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: >>ซาตาน..เดียวดาย<< ที่ 26 กันยายน 2009, 11:42:AM
"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร"
จะมีใครไหม ช่วยพูดคำนี้กับฉัน
ซักมือหนึ่งคอยเช็ดน้ำตาให้กัน
แต่ฉัน..ก็ไม่เคยได้สิ่งเหล่านั้นจากใคร

กี่ครั้ง  ที่ใจอ่อนล้า
ทำได้เพียงปล่อย"น้ำตา"ให้รินไหล
ทุกอณูในความทรงจำทำร้ายใจ
ทุกโมงยมที่ก้าวเดินไป..ไร้เรี่ยวแรง

ไม่เคยตื่นมาพบ..เรื่องดี-ดี
ทุกสรรพสิ่งในโลกใบนี้..ล้วนหน่ายแหนง
"ความเดียวดาย"เท่านั้น ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
หนีไพ้น"ความเหงา"ที่คอยกลั่นแกล้งในจิตใจ

ยิ่งกว่าความ...ทรมาน
อยากไร้ความรู้สึกตลอดกาล ถ้าเป็นไปได้
อยากให้โลกนี้มีแค่กลางคืน..จะได้ไม่ต้องตื่นมาพบใคร
"หัวใจนิทรา"เคยได้ยินไหม....
....เป็นความสุขเดียว และความสุขสุดท้ายที่ต้องการ


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: >>ซาตาน..เดียวดาย<< ที่ 08 ตุลาคม 2009, 03:18:PM
ไม่อยากลืมตา

ความเจ็บปวดที่ได้รับมาเกินกว่าจะทนได้

ร้องไห้จนทรมานทั้งหัวใจ

แต่สิ่งที่ได้ ก็ไม่พ้นความโหดร้ายของเวลา

อยากลืมเลือนความทรงจำ

ไม่อยากให้หัวใจตอกย้ำอยู่ในความเหว่ว้า

เวลาไม่ช่วยอะไร ที่ทำได้คือมีน้ำตา

สุดท้ายต้องยอมรับว่า ความปวดปร่าไม่มีวันหายไป


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 08 ตุลาคม 2009, 03:41:PM
เพราะโยงหัวใจ
ให้ดึงเดินทาง
จึงน้ำตาพร่าง
ล้างหน้าทุกวัน

ตัดสายเชื่อมใจ
ให้ขาดจากกัน
ปิดฉากความฝัน
ดำดิ่งนิทรา


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 08 ตุลาคม 2009, 03:50:PM
...หัวใจข้าหลับใหลนานหนักหนา
กี่เพลาไร้ฤทัยให้อาสัญ
กี่เพลาที่ลอยเลื่อนเคล้าเดือนจันทร์
กี่คืนวันฤทัยข้าหาคนเยือน...

...ฤดีนี้สิ้นหวังครั้งดับดิ้น
ดวงชีวินแหลกสิ้นดั่งเสมือน
แก้วที่ร้าวฤทัยให้ย้ำเตือน
ที่ลางเลือนคือตื่นฟื้นฤทัย...


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 08 ตุลาคม 2009, 03:52:PM


ด ว ง ต า ที่ เ ปี ย ก ชุ่ ม
กับมือที่ขาดใครกุมในวันนี้
ไม่ง่าย.. กับการหายใจให้เป็นปกติ.. นะคนดี
และไม่รู้ว่าอีกกี่ปี.. จะลืมเธอคนนี้ได้หมดใจ
...                     ...
มีความรักแล้วไยต้องอ้างว้าง?
ถ า ม ตั ว เ อ ง อ ย่ า ง ผู้ อ่ อ น ไ ห ว
ฉันวันนี้.. กำลังจะหมดเรี่ยวแรงลงไป
เพราะหัวใจแหวกว่ายอยู่ในวังน้ำตา
....                    ....
เ ง า จ า ง จ า ง ใ น ค ว า ม ฝั น
ความรักความผูกพันที่ขาดสะบั้นลงไปต่อหน้า
สะกดคนคนนึงให้ตกอยู่ในห้วงนิทรา
ครั้นตื่นมา.. ก็หวาดผวากับเรื่องจริง!.


(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/267.gif)


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: LionHeart1 ที่ 08 ตุลาคม 2009, 06:21:PM
หัวใจฉัน ดันนิทรา หลับตาแล้ว
หัวใจแก้ว ของฉัน พลันแตกลง
หัวใจร้าว ของฉัน ที่เหมือนหงส์
หัวใจคง มลาย แล้วหายไป

หัวใจนี้ จึงนิทรา รักษาตัว
หัวใจกลัว ที่มีทุกข์ ไม่สุขใส
หัวใจฉัน  จากการตื่น  คงผ่อนใจ
จากหลับใหล มาเนิ่นนาน สำราญตัว


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: หM)u้@E ที่ 08 ตุลาคม 2009, 10:44:PM


..............




,,,,,,,,,,,,,,,ร่างกายตื่นตัว    emo_29     หัวใจหลับไหล     emo_18     

...............รู้แค่มันยังเต้นเป็นจังหวะง่ายๆ แค่นั้น          emo_93

,,,,,,,,,,,,,,รู้แค่ไม่เจ็บมาก,      emo_96     ,รู้แค่เธอจะจากฉัน     emo_104

...............ก็ไปสิ ไม่ว่ากัน    emo_52     "เพราะฉันมันคนสบายๆ"      emo_103

,,,,,,,,,,,,,,ขอหั้ยรีบไปซะ   emo_71   ไป"ก่อนใจมันจะตื่น       emo_58

.............เพราะถ้ามันฟื้น ฉันคงปิดกั้นเขื่อนไม่ได้     emo_90

,,,,,,,,,,,,,,เขื่อนน้ามตา ที่มาพร้อม "คำทั่วไป"       emo_91

.............ที่ผู้หญิงโง่ๆเค้าใช้,,,รั้ง"รัก"ที่มันพังไป       mo_81

          ....จากผู้ชาย,,,,ที่มันไม่เสียดายเรา....     emo_59      emo_61






 








หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 08 ตุลาคม 2009, 11:09:PM
วันคืนที่เลื่อนลับ
มิอาจดับเสน่ห์หา
หัวใจที่นิทรา
มิอาจตื่นจากภวังค์
ความหลังที่เลือนลาง
มิเคยจางแม้ยามฝัน
หยาดน้ำตาที่โรมรัน
เป็นเพื่อนฉันแม้ยามนอน


หัวข้อ: Re: หัวใจนิทรา
เริ่มหัวข้อโดย: dviil ที่ 25 ตุลาคม 2009, 05:58:PM
"ให้เธอแชร์ความช้ำในหัวใจมาในฉัน"
จะมีใครไหมสักคนพูดคำนี้
ใครสักคนที่พร้อมจะฉุดดึงฉันจากความเหงา
ใครสักคนบนโลกนี้ที่เกิดมาเพื่อเรา
ใครสักคนที่ทำให้เลิกเศร้า .. ใครสักคน

แต่นานไปความหวังชักเหือดหาย
ชักมลายหายไปชักสูญสิ้น
ก็ความเหงาในหัวใจมันกัดกิน
ซักวันคงหมดแรงและล้มลง

ก็ขอโทษถ้าไปไม่ถึงปลายทาง
ที่คอยหวังว่าเธอคงยืนรอฉันอยู่ตรงนั้น
ก็หมดแรงจริงๆ หวังว่าคงไม่ว่ากัน
หากว่าฉันจะล้มลงท่ามกลางความเหงาที่กัดกินอยู่ในใจ
// ปิ่นปักผม 17:53 25/10/09
(แชร์ - โปเตโต้)