|
หัวข้อ: พายุฝน เริ่มหัวข้อโดย: LionHeart1 ที่ 26 กันยายน 2009, 12:04:AM พายุฝนกระหน่ำจักร่ำไห้
สายรินไหลของสายน้ำจากเวหา เสียงฟ้าร้องกึกก้องทั่วนภา มืดครึ้มมาทั้งพายุไม่น่ามอง ผ่านพ้นไปค่ำนี้พายุจัด ทุกที่พัดกระจายทั้งข้าวของ พายุใหญ่ผ่านพ้นไปไม่น่าลอง เหลียวมามองดวงสุรีย์ที่ส่องมา เพชรน้ำค้างกลางทุ่งทอรุ้งสลับ พรายระยับวับไหวพรมใบหญ้า เพลงใบไผ่แผ่วสีร่ายลีลา ลมพัดพากลิ่นร่ำหอมรำไร ฝนกระหน่ำผ่านไปในที่สุด เหมือนได้หลุดออกมาสบายไหม อันความสุขเข้ามาความทุกข์ไป ดั่งในใจไม่เป็นไรเมื่อไร้เธอ emo_25 หัวข้อ: Re: พายุฝน เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 26 กันยายน 2009, 10:20:AM ฟ้าพิโรธ.....โกรธกริ้ว.....ปลิวปลิดไหว
เมฆครึ้มไหล.....ใส่ถาโถม.....ทั้งลมฝน อัสนีบาต.....ฟาดแปลบ.....แสบสกล วายุวน.....กระพือพัด.....ซัดเข้ามา ทั้งกิ่งไม้.....ใบหญ้าลิ่ว.....หักปลิวว่อน พายุซ้อน.....โค่นไม้ขาด.....หวาดผวา เสียงหวืดวือ.....ลมพัดม้วน.....มวลเมฆา แปลบๆผ่า.....เปรี้ยงปร้าง.....ครางคำราม แสงวาบแสบ.....ฟ้าแลบปราด.....บาดเข้าจิต วิปริต.....ผิดวิสัย.....ให้เกรงขาม ธรรมชาติ.....ลงทัณฑ์.....พิพากความ เพื่อทวงถาม.....สิ่งชอบธรรม.....เอาจากคน emo_120 emo_120 หัวข้อ: Re: พายุฝน เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 26 กันยายน 2009, 12:23:PM ๐ ครั้งที่ลมลู่สนฝนเริ่มเม็ด โปรยปรายเกลื่อนดุจเกล็ดเพชรกลางหาว กลุ่มเมฆเคลื่อนครอบคลุมเป็นกลุ่มยาว ไอความหนาวพาดจู่สู่ผืนดิน ๐ คือเริ่มเค้าพายุปะทุเห็น ค่อยเพิ่มเป็นรุนแรงกำแหงถิ่น ฝนเกล็ดบางเริ่มหนาฟ้าสาดริน ธรนินทร์เจิ่งนองละอองฟ้า.. emo_12 หัวข้อ: Re: พายุฝน เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 26 กันยายน 2009, 04:16:PM สุรีย์แสงแรงฤทธิ์ซ่อนปิดแสง ม่านกำแพงครึ้มเคลื่อนทยอยท่า เสียงครืนครืนคำรามท่ามเมฆา ก็ฉานจ้าสว่างวาบแล้ววับไป ประหนึ่งธรณีนี้มืดมิด หนาวประชิดกายสั่นจนหวั่นไหว รู้ด้วยสำนึกตัวและหัวใจ หลังหมอกม่านบังไว้.. อุ่นไอมี. (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/line/067.gif) หัวข้อ: Re: พายุฝน เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 26 กันยายน 2009, 05:48:PM ลมพัดโบก กรรโชก โยกพฤกษา
เอนอ่อนมา ตามแรง พัดกระหวิน โปรยปรายด้วย น้ำฟ้า ที่หลั่งริน กรุ่มอายกลิ่น แดนดิน ที่โชยมา หนาวสะท้าน กลางทรวง ห่วงในอก ฝนฟ้าตก ไม่เกรง เข้าโถมถา ราวกลับย้ำ เรื่องราว ที่ผ่านมา ด้วยน้ำตา ที่ไหล ไม่รู้ตัว .................(หญิง) เข้าโผโอบ ตัวเธอ ที่หนาวสั่น รีบกระหวั่น เช็ดน้ำตา พร่าสลัว เข้าปัดเป่า ความเหงา ที่เมามัว เก็บความกลัว ที่เธอมี นั้นทิ้งไป ฉันยืนอยู่ ตรงนี้ ตรงข้างหน้า เพื่อเยียวยา ทรามวัย ให้ไสว ด้วยความรัก ที่เธอลืม ไปจากใจ แต่กับฉัน คว้าไขว่ มาแสนนาน ...................(ชาย) ง่า เป็นเรื่องรักสามเศร้าแท้ๆเลย พอดีไปดูหนังเรื่องนึง สนุกดี แล้วเข้ากับหัวข้อนี้เลยเอามาแต่งเล่น อิอิ |