ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

รักแล้วช้ำ ทำแล้วท้อ พอดีกว่า
รักเท่าฟ้า ถ้าเสียใจ ไม่อยากฝืน
คนหมดรัก หักอกเอา เรากล้ำกลืน
ลมทั้งยืน ฝืนไม่ไหว ใจแหลกพัง

รักเขาไป ใยเล่าใจ ใคร่อยากถาม
ปล่อยไฟลาม ตามความรัก ยากจักหวัง
ให้หัวใจ ทั้งที่ตรม จมพะวัง
เหมือนโดนขัง อยู่ลำพัง นั่งเสียใจ

รักกับเขา เหมือนโยนหิน ลงแม่น้ำ
ให้ทำซ้ำ เติมคำรัก สักแค่ไหน
ไม่เห็นหรอก มีแต่จม ถมก้นใจ
ทุ่มเทไป ก็เท่านั้น มันไม่พอ