พิมพ์หน้านี้ - ...หนังสือชีวิต...

...หนังสือหนึ่งซึ้งใจยามได้อ่าน
ได้เล่าขานเรื่องราวกี่ร้อนหนาว
ถูกหยิบขึ้นปัดฝุ่นคละคลุ้งคราว
กับเรื่งราวผ่านหมึกจารึกไป

แต่หนังสือชีวิตใช่แต่งแต้ม
บางครั้งแซมด้วยความเศร้าเคล้าร้องไห้
บ้างรันทดหดหู่ท้อแท้ใจ
ก็ว่าไปตามลิขิตชีวิตคน

หนังสือเราเล่มนี้ถึงหน้าไหน
อยู่หน้าที่เท่าไหร่อย่าไปสน
หรือว่าอยู่ตรงกลางหว่างทุกข์ทน
ไม่อับจนค้นหน้าใหม่ให้ท้าทาย

ชีวิตเราดำเนินเดินต่อสู้
บางครั้งรู้ว่าทำไปไร้ความหมาย
แต่ก็ทำเต็มที่ด้วยแรงกาย
ก็หวังหมายความสำเร็จเล็ดลอดมา

....ชีวิตเราก็เทียบเปรียบหนังสือ
ทำด้วยมือแต่งแต้มตามฝันหนา
อยากให้เป็นอย่างไรติดตามหา
แต่งแต้มมากับทางฝันวันของใจ

ชีวิตหนึ่งซึ่งเกิดมาไร้แต้มสี
ทำความดีเพิ่มบุญหนุนนำให้
ด้วยกุศลผลบุญที่ทำไป
เป็นดั่งไฟส่องสว่างทางมืดมน

มีสองคนติดตามยามอาสัญ
หนึ่งในนั้นคือบุญช่วยอีกหน
ตามด้วยบาปที่ตามติดในตัวตน
ด้วยสองคนตามจนชีวาวาย

หนังสือนี้ไม่รู้ปิดเมื่อไหร่
สู้ต่อไปหากใจมีจุดหมาย
สู้ด้วยใจสู้จนสุดสองแรงกาย
ชีพมลายแทรกกายไว้ในแดนดิน

กับชีวิตที่เกิดและแตกดับ
ต้องลาลับจากโลกคราสูญสิ้น
เปรียบหนังสือดั่งคนหนึ่งชีวิน
ฝังกลบดินเพียงแค่ร่างสร้างชื่อตน...

หนังสือหนึ่งถือไว้อยู่ในมือ
เป็นบันทึกอ่านรื้อเนื้อความผ่าน
บางหน้ากรีดรอยซึ้งถึงดวงมาน
และบางหน้าเพียงแค่ผลาญกาลเวลา

เป็นหนังสือที่อ่านได้แต่เรื่องก่อน
ไม่อาจลัดตัดตอนไปล่วงหน้า
รู้แต่เพียงต้องมีหน้าต่อมา
จะเร็วช้าแค่ไหนไม่เคยรู้

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน