|
หัวข้อ: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 24 กันยายน 2009, 12:36:AM สุภาพบุรุษชาวพุทธศาสนา พึงน้อมค่าคุณธรรมนำวิถี ตถาคตเป็นองค์อุ้มคุ้มชีวี ใช้วิธีอริยสัจขจัดภัย ทุกข์...คือความไม่สบายทั้งปวง เป็นโซ่บ่วงขื่อคามัดตราไว้ ความไม่สบายกายไม่สบายใจ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งมวลล้วนเป็นทุกข์ สมุทัย...เป็นต้นเหตุแห่งปัญหา อวิชชาครองใจไม่เป็นสุข กิเลสตัณหาพาตัวทุกข์ มันโรมรุกกัดกร่อนบ่อนทำลาย นิโรธ...ทางดับทุกข์ ดิบหรือสุกมีแน่ทางแก้ไข ให้เลือกสาย มรรคแก้ว แล้สเดินไป สู่เส้นชัย ทางปลายฟ้า สง่างาม มรรค...ทางสายกลางท่านสร้างไว้ เจ้าเดินไปแปดสายไม่ตกต่ำ จะทุกข์สุขชั่วดีอยู่ที่กรรม เจ้าทำบาปหรือบุญ หนุนคืนมา หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้จ่อย ที่ 24 กันยายน 2009, 04:52:AM ให้เจ้ายึด ถือสัตย์ มั่นสัจจะ นำทมะ ตั้งไว้ เป็นกถา มีขันติ ต่อข้อ ครนา แผ่เมตตา จาคะ สละทรัพย์ สองฟากฝั่งเส้นทาง หว่างวิถี มีสักขี ศักดิ์สิทธิ์ กิตติศัพท์ กลีบผกา มาลัย มารองรับ ฝูงชนน้อม คำนับ โห่รับชัย หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 25 กันยายน 2009, 02:50:AM กงล้อโลกมนุษย์เวียนเปลี่ยนชีวิต จากน้อยนิดเติบใหญ่ได้รู้จัก สารพัดมายาคณานัก รู้จักรัก รู้จักเศร้า รู้เข้าใจ รู้จักชั่ว รู้จักดี มีเหตุผล รู้จักตน อัตตา ฟ้าหรือไพร่ รู้จักผิด เป็นครู รู้อภัย เล็กหรือใหญ่ หงส์หรือกา ฟ้าหรือดิน จินตนาการชีวินมิสิ้นสุด ล่องเร็วรุดสุดภิภพมิจบสิ้น อาณาจักรความหวังตั้งเป็นภิญญ์ หอมไอดินกลิ่นดาวตามราวทาง หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: * พรรัก* ที่ 27 กันยายน 2009, 07:41:PM ทุกชีวิตมุ่งหวังจะตั้งเด่น เราผู้เป็นเจ้าของต้องสรรค์สร้าง นำนาวามิให้ไปอับปาง ระหว่างทางให้ยิ่งยศและงดงาม อกุศลมูลแอบอยู่หลังหวังตีทัพ เพื่อจะดับความดีรุจีสาม ต้องตั้งทัพรับมั่นบั่นความทราม กับขวากหนามที่ขวางกั้นอย่าพรั่นพรึง หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 28 กันยายน 2009, 02:12:AM วันและวัยเลยผ่าน ถึงป่านนี้ ฉากชีวีที่เห็น ว่าเป็นหนึ่ง คือบทเรียนคอยเตือนจิต คิดคำนึง ก่อนจะถึงที่จุด บทสุดท้าย โลกหมุนเวียนเปลี่ยนกาล ล้านกัลป์กัป ชีพล่วงลันับโกฏิ ที่หดหาย คุณความดี เหลือให้ โลกอาลัย บันทึกไว้ ชั่วกัปกัลป์ พุทธันดร หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้จ่อย ที่ 28 กันยายน 2009, 02:55:PM อยากแต่งกลอน ต่อเขา เหงาสัมผัส ให้ข้องขัด ความจริง ปิ๊งอักษร เพราะผมไม่ใช่เซียนคนเขียนกลอน จึงขอวอน จากจิต มิตรบ้านไทย เป็นความจริงของชีวิต ที่ติดลบ กว่าจะจบ ครบเลือน เหมือนถูไถ บทกลอนจึงขาดวิ่น ไม่กินใจ โปรดอภัย..บังอาจขอ...มาต่อเติม หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 28 กันยายน 2009, 07:01:PM ึความจริงของชีวิตที่คิดได้
คือทำใจรับรู้สู้ไม่ถอย แม้ความฝันความหวังยังเลื่อนลอย ยังรอคอยต่อไปใจอดทน อย่างพระมหาชนกผู้ไม่ท้อ ว่ายลอยคอท่ามกลางพายุฝน เจ็ดวันแหวกว่ายไปในสายชล จึงผ่านพ้นด้วยผลของความเพียร (จริงๆแล้วในเนื้อเรื่อง นางมณีเมขลามาช่วยไว้ แต่ก็เพราะพระมาหชนกอดทนว่ายน้ำอยู่นานไม่เช่นนั้น นางมณีเมขลาคงมาช่วยไม่ทัน) หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้จ่อย ที่ 03 ตุลาคม 2009, 12:49:AM ทางไกลไปขายค้า ใช้รถม้าบรรทุกลาก หนทางแสนลำบาก มีหนามขวากขวางเส้นทาง ม้าดีมีมานะ รับภาระ ระยะห่าง เส้นทางที่รกร้าง รับค่าจ้างเป็นฟางหญ้า แม่ทัพผู้กล้าแกร่ง ถือพระแสงงามสง่า โบกมือให้ยาตรา นำทัพม้าตะบึงไกล เข้มแข็งแกร่งอดทน จึงรับผลอันยิ่งใหญ่ ทัพม้าอาชาไนย รุกโรมใส่ไล่ศัตรู ฯ หัวข้อ: Re: หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 07 ตุลาคม 2009, 02:32:PM แกร่งการทหารม้า
ควบอาชาเข้าต่อสู้ ม้าศึกษาผู้แสนรู้ จึงกอบกู้ชัยชำนะ ทหาร... เจ้าการข่าว ควบจ้ำอ้าวไม่ลดละ รีบเร่งเก่งฉะดะ นำสารจะแจ้งรายงาน ม้าแข่งฝีเท้ากล้า ควบสี่ขาที่จัดจ้าน ผาดโผนโจนทะยาน ที่หมายมั่นคือเส้นชัย หนทางไปข้างหน้า แม้นหนักหนาไม่หวั่นไหว ม้าดีพลีกายใจ แห่งหนใดไปทะลวงฯ หัวข้อ: Re: หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน เริ่มหัวข้อโดย: akom ที่ 07 ตุลาคม 2009, 11:37:PM หนทางที่ยาวไกล
ตะบึงไปจนสุดช่วง เจ้านายก็หายห่วง ได้ลุล่วงไม่ร้อนรน หนทางพิสูจน์ม้า ว่าอาชาม้าตีนต้น หรือไปไร้กังวล นำผู้คนสู่จุดหมาย ม้าดีต้องเข้มแข็ง ไปทุกแห่งไม่เหนื่อยหน่าย หนทางแม้ห่างไกล ก็วิ่งไปไม่อ่อนล้า ดูคนก็เฉกเช่น จะเล็งเห็นส่วนดีกว่า รู้ไกลในอัตรา ต้องใช้เวลาพยายามฯ หัวข้อ: Re: หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 08 ตุลาคม 2009, 04:13:PM ผู้คนมีหลายแบบ
ทั้งเจ็บแสบและยุ่มย่าม ทั้งค่าสง่างาม ทั้งอึมอำทั้งเปิดเผย อย่าเพิ่งด่วนสรุป เห็นแต่รูปพร่ำเอื้อนเอ่ย ก่อนเห็นคำลงเอย อาจเกาะเกยหินโสโครก ให้เว้นเวลาไว้ ตั้งข้อสงสัยหลายประโยค แล้วค่อยอุปโลก เป็นดอกโมกข์หรืออุตพิด พิสูจน์คนต้องใช้เวลา เพื่อสรรค่าความศักดิ์สิทธิ์ ทั้งมวลมาอย่างเป็นมิตร หรือปกปิดคิดซ่อนเร้นฯ หัวข้อ: Re: หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 08 ตุลาคม 2009, 07:25:PM เวลาจะเปิดเผย
ค่อยเฉลยออกให้เห็น เป็นอย่างที่เขาเป็น ผู้เยือกเย็นหรือรุ่มร้อน หนทางพิสูจน์ม้า ว่าแกร่งกล้าหรือล้าอ่อน ทางไกลไปดงดอน วิ่งตะลอนถึงจุดหมาย กาลเวลาพิสูจน์คน ว่าผ่องผลตามขอบข่าย เติมหวังพลังใจ คือเพื่อนตายหรือเพื่อนกิน บุราณขานทุกสิ่ง เป็นความจริงแทบทั้งสิ้น ศรัทธาจะโบยบิน มาถึงถิ่นผู้มั่นคง หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 09 ตุลาคม 2009, 12:17:AM ความงามที่เพลินตา กับวาจาที่หวานหู ความมั่งมีที่ฉาบอยู่ ใครเล่ารู้ถึงข้างใน ความจริงคือสิ่งไม่ตาย ก่อนวางวายคงเปิดเผย อย่าย่นท้อต่อปัญหาเลย จงทำเฉยต่อคำนินทา ความจริงของชีวิต ใครลิขิตให้เป็นไป จะสุขหรือทุกข์ใจ มิใช่ใครใจเราเอง คำดูถูกจากใครอื่น อาจขมขื่นหากได้รับ ขอให้เปลี่ยนเป็นแรงขับ- เคลื่อนไปจับคว้าเส้นชัย หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 09 ตุลาคม 2009, 09:40:PM คือความจริงคือสิ่งที่มองเห็น
ชีวิตเป็นอย่างนี้ไม่มีหวัง เพียงประคองตัวไว้ไม่ให้พัง เพราะว่ายังมีภาระต้องดูแล ในวิกฤติเขาว่ามีโอกาส แต่คนขลาดอย่างฉันนั้นย่ำแย่ ยิ่งนานวันชีวิตยิ่งอ่อนแอ มันท้อแท้อ่อนล้าในอารมณ์ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 10 ตุลาคม 2009, 02:26:PM ความจริงของชีวิต ฉันมีสิทธิ์จะเลือกไหม ดั้นด้นหนทางใด จึงจะได้เส้นชัยมา ความจริงสิ่งที่เห็น ไม่ได้เป็นเช่นฝันหา ถึงมาดปรารถนา เขาสูงค่าเกินคว้าชม ความจริงของชีวิต หรือมีสิทธิ์เพียงขื่นขม รักใครหมายภิรมย์ ต้องตรอมตรมไม่สมจินต์ รักจนล้นใจแล้ว แต่น้องแก้วช่างใจหิน ข้องขัดปัดลงดิน โอ้ยุพินสิ้นเยื่อใย ความจริงจึงต้องเจ็บ และต้องเก็บไว้ในใจ ขืนร้องกู่ก้องไป ไม่มีใครคิดสงสาร ความจริงของชีวิต ควรเร่งคิดบุญศีลทาน ทำใจให้เบิกบาน เร่งประหารห้วงตัญหา emo_47 emo_54 emo_12 หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 10 ตุลาคม 2009, 07:53:PM สุดท้ายไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า
ถึงเวลาต้องตายกลายเป็นผี เหลืออยู่แต่ความชั่วกับความดี ที่จะชี้คุณค่าความเป็นคน หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 17 ตุลาคม 2009, 03:01:AM ณ พื้นดิน เบื้องหน้า เรียกว่าโลก อย่าชังโศก รักสุข ลืมทุกข์เศร้า โลกรอวัน แตกดับ สำหรับเรา รอวันเข้า กองเพลิง เชิงตะกอน หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 17 ตุลาคม 2009, 09:39:AM อันเงินทองกองท่วมหารวมใว้ เมื่อตายไปใส่ให้ใว้ในปาก ห้าสิบบาทขาดเหลือเผื่อไม่มาก คือของฝากจากญาติที่คลาดกัน แต่ความดีที่ทำคอยนำส่ง ให้ไปลงตรงช่วงห้วงสวรรค์ อยู่เป็นสุขทุกข์หายมลายพลัน ชั่วกัปกัลป์หรรษาชั้นคาลัย มหาซัง หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: kaya ที่ 18 ตุลาคม 2009, 03:00:AM .................................เมื่อกิเลส ไหลนอง ยึดครองโลก ..............................มันสุดแสนโสโครกที่โกรกไหล ...........................เมื่อกระแสตัณหาไหม้พาไป ........................ทิ้งซากไว้ระเกะระกะ อนิจจัง .....................กลับยกย่องว่านั่นสิ่งวิไลซ์ ..................ยั่วความใคร่เพิ่มเหยื่อแก่ผิวหนัง ...............เป็นเครื่องล่อกามาบ้าติดตัง ............ทั่วโลกคลั่งก็ยิ่งคล้ายอบายภพ .........ทั้งแก่เฒ่าสาวหนุ่มล้วนจมกาม ......เกลียดศีลธรรมเห็นเป็นหนามระคายขบ ...อาชญากรรมลุกลามสงครามครบ ร้อนตลบโลกกิเลสสังเวชจริง ฯ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: mednoon ที่ 03 พฤศจิกายน 2009, 12:47:AM เมื่อเกิดมาอย่าท้อต่อชีวิต ต้องตั้งจิตคิดสู้สู่ข้างหน้า ต้องขวนขวายหมายใจให้ได้มา ต้องฟันฝ่าอย่าหยุดรุดหน้าไป ชีวิตคนบนโลกโศกและสุข มีล้มลุกคลุกคลานพานหมองไหม้ มีสมหวังนั่งยิ้มอิ่มเอมใจ อยู่ที่ใจใครแกร่ง แข็งกว่ากัน อุปสรรคหนักเบาเท่าที่เห็น คล้ายกับเป็นเช่นยาใจให้บากบั่น จะขึ้นเขาเข้าคลองต้องฟาดฟัน สารพันปัญหาล้วนท้าทาย สู้ชีวิตคิดไว้ใจหนักแน่น มีสองแขนสองขาอย่าแพ้พ่าย เขาทำได้เราทำได้ไม่ต้องอาย สิ่งชั่วร้ายต้องไม่ทำจำให้ดี ฯ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 03 พฤศจิกายน 2009, 11:16:AM เมื่อเกิดมาอย่าท้อต่อชีวิต แม้ลิขิตจะผิดพลาดอาจขวัญหนี จงยิ้มรื่น ฝืนใจ ด้วยไมตรี เมื่อโลกนี้ ยังน่าอยู่ สู้ต่อไป คนท้อแท้ แพ้ชีวิต ผิดมหันต์ คนคิดสั้น ฆ่าตัวตาย น่าอายไหม นั่งรอโชค โลกนี้ มิมีใคร ปลุกปลอบใจ ให้ยืนอยู่ สู้ชีวิต. หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 03 พฤศจิกายน 2009, 12:24:PM โลกกลมๆใบนี้มีหลายอย่าง หลายเส้นทางวางใว้ให้ค้นหา ตัวของเราเท่านั้นเหนือชะตา มีคุณค่าน่าจดจำเพราะทำตน ไม่มีใครได้ทุกอย่างที่วางใว้ พ่ายแพ้ไปเริ่มใหม่ให้ฝึกฝน วิริยะอุตสาหะมานะคน ที่คอยดลผลงานสำราญใจ มหาซัง หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 07 พฤศจิกายน 2009, 08:16:AM มากมีเพื่อน เหมือนมีทรัพย์ อยู่นับแสน ไม่คลาดแคลน น้ำใจ ใสเต็มตุ่ม เธอยื่นมือ ยื่นใจ ให้เกาะกุม ยามเรากลุ้ม รุ่มร้อน ได้ผ่อนคลาย ชีวิตจริง ยิ่งรัก เพื่อนนักฝัน ยามพบกัน สุขยิ่ง มิ่งมิตรหมาย ขอให้สุข มากล้น พ้นอบาย รักมากมาย มีมามอบ และขอบคุณ... emo_47 emo_46 emo_28 หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 16 พฤศจิกายน 2009, 07:51:AM กาลเวลาจะทำลายทุกสิ่งอย่าง
ตั้งแต่ย่างจากท้องร้องอุแว้ กาลเวลาอยู่เคียงเจ้าเฝ้าดูแล ให้เปลี่ยนแปรทุกแดดฝนจนวันตาย กาลเวลาจะทำลายทุกสรรพสิ่ง ที่ยอดยิ่งก็เหลวแหลกแตกสลาย ความแข็งแกร่งสดใสทั้งใจกาย ค่อยหดหายเลือนผ่านตามกาลเวลา ณ วินาทีนี้...... อาจจะมีคน ฟู ม ฟ า ย คล้ายคนบ้า คนข้องขัดไม่ชี้ชัดสัตยา คนใจกล้าถาโถมเข้าโรมรัน สองหนุ่มสาวเข้าพิธีวิวาหะ ประชุมสงฆ์องค์พระกำลังฉัน ชาวสวนชาวไร่ปลูกเผือกมัน กองทหารการตำรวจตรวจมิจฉา คุณครูกำลังสอนหนังสือ เด็กดึงดื้อทำผิดจิตประหม่า เหล่าแม่ค้าฟูมฟักกับผักปลา ฝนกำลังฉ่ำฟ้าปักษาบิน โคควายแทะเล็มหญ้ากลางท่าทุ่ง นักธรรมมุ่งมั่นสติสมาธิศีล พยัคฆาทรงสง่าออกหากิน ศิลปินอ่อนช้อยท่าร้อยรำ ณ วินาทีผ่าน..... ได้ยินเสียงคนพาลผลาญเหยียดย่ำ หมู่สงฆ์กำลังสวดอภิธรรม และมีผู้ก่อกรรมทุกเวลา ฯ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: มะไฟ ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 02:57:AM กาลเวลาจะทำลายทุกสรรพสิ่ง ค่าความจริงยังสึกกร่อนเหนื่อยอ่อนล้า สสารเปลี่ยนแปลงทุกเวลา ตามอัตราล่วงผ่านกาลกระทำ จากวันที่ตกจากท้องแม่ วันที่ร้องอุแว้เสียงระส่ำ ค่าความจริงที่คงอยู่ทุกครู่ยาม คือสัจธรรมของความเปลี่ยนแปลง ฯ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 05:01:AM กาลเวลาจะทำลายทุกอย่าง ที่สรรค์สร้างอย่างจริงใจไว้แจ่มแจ้ง ค่อยอ่อนล้าค่อยโบยบินค่อยสิ้นแรง แล้วเหี่ยวแห้งหดหายไปในเวลา มีอยู่หนึ่งที่ยังคงดำรงอยู่ เบิ่งตาดูยังพร่างพรายเต็มข่ายฟ้า นุ่มนวล อ่อนช้อย ร้อยฝัน มัณฑนา คือคุณค่ากวีศิลป์แผ่นดินไทย หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 11 ธันวาคม 2009, 09:57:AM นกตัวหนึ่ง หัดบิน ดิ้นหาหลัก
ขาดเพิงพัก ปีกยังอ่อน ร่อนไม่ไหว สุดเหว่ว้า บินมา จากฟ้าไกล ด้วยดวงใจ อ่อนเดียงสา ถลาลง มองทางไหน ก็มืดมิด จิตอ่อนล้า ไม่พบพา สิ่งที่หวัง ดังประสงค์ ชีวิตนี้ คงดับดิ้น และสิ้นลง เพราะฝ่าดงแดนไกลใจอ่อนแรง แล้วก็พบผู้ใจดีมาฟูมฟัก มอบความรัก ความห่วงใย ให้สีแสง เกือบพ่ายแพ้ ด้วยรันทด และหมดแรง พลังแห่งความเมตตา ก็มาเยือน ฯ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 11 ธันวาคม 2009, 10:02:AM เปรียบดังฉันนั้นยังอ่อนกาพย์กลอนนัก
ไม่มีหลัก แต่งอย่างไร ก็ไม่เหมือน ครั้นพบครู ผู้เมตตา เข้ามาเตือน ไม่แชเชือน มุ่งสอนศิษย์ ด้วยจิตใจ น่าเห็นใจ อาจารย์ งานก็มาก ต้องลำบาก นั่งแก้กลอน นอนแค่ไหน จนตีหนึ่ง ตีสอง เพื่อผองไทย เพราะอยากให้ ได้กวี แทนที่ครู เทิดพระคุณ อาจารย์อยู่ ไม่รู้จบ ไม่เคยลบลืมเลือน เตือนใจอยู่ เป็นแสงไฟส่องสว่าง ตัวอย่างครู ชื่อยังอยู่ ในใจศิษย์ นิจนิรันดร์ หัวข้อ: Re: ความจริงของชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 17 ธันวาคม 2009, 08:25:PM มธุพาทีฤดีทราม
กลพฤกษางามกลางป่าช้า อวดสรรพคุณสกุลกา เผยวาจาร้อยถ้อยถ่อยตระกูล คือความจริงทิ้งไว้ให้ได้คิด มาเตือนจิตผิดไปอย่าได้ฉุน เอื้อนวาจาภาษาดีศรีสกุล ยิ่งเพิ่มพูนถ้าละมุนทั้งฤทัย หัวข้อ: ผมเผลอ ตอบไปแล้ว หลายกระทู้ ขอโทษครับ เริ่มหัวข้อโดย: มะไฟ ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2010, 12:50:PM คำเตือน: หัวข้อนี้ไม่มีการตอบกระทู้ อย่างน้อย 30 วัน
คุณแน่ใจหรือไม่ ที่จะตอบกระทู้, กรุณาพิจารณาเริ่มหัวข้อใหม่ ผมเผลอ ตอบไปแล้วหลายกระทู้ ขอโทษครับ เพิ่งเห็น งงเหมือนกันครับ |