|
หัวข้อ: คืนน้ำใจทอดทางสร้างไมตรี เริ่มหัวข้อโดย: อัลิปรียา ที่ 11 กันยายน 2009, 02:14:PM ประหนึ่งเทพเทวาสุรารักษ์ สร้างสลักแผ่นดินถิ่นสยาม
กำเนิดเป็นคุณค่าและความงาม ทั่วเขตความดั่งแคว้นแดนสุพรรณ ธรณีที่นี้เป็นแผ่นพื้น ให้ชาวไทยได้ยืนอย่างสุขสันต์ แลกมาด้วยโลหิตของใครกัน ที่มุ่งมั่นก่อร่างสร้างนาคร โอ้ว่าปวงพี่น้องทั้งผองเพื่อน อย่าได้เชือนลืมดูอุทาหรณ์ พวกพม่ารามัญเคยบั่นทอน จะตัดรอนแผ่นดินของเราไป ความเอ๋ยความสามัคคีจงมีมั่น เราเลือดไทยดุจกันรักกันไหม เลือดของไทยไหลโลมแผ่นดินไทย เพื่อปกป้องเวียงชัยแต่นานมา เลือดของไทยจะรบไทยนั้นไม่ได้ เพระว่าภัยภายนอกร้ายหนักหนา หากเลือดหนองนองแผ่นดินสิ้นนครา ไทยก็ต้องตกเป็นข้ากันทุกคน โอ้ว่าชาติของไทยใกล้จะสิ้น คนในถิ่นวุ่นวายคล้ายสับสน จะต้องอายขายหน้าทั่วสากล เพราะคนไทยได้แต่ดลทุกข์ทวี สายโลหิตอัสสุชลคนก่อนเก่า ไม่มีมีค่าเตือนตาเจ้าได้เลยนี่ ประวัติศาสตร์ชาติไทยที่เคยมี คือธาตรีที่เลิศฟ้าสุราลัย ถึงวันนี้พี่น้องร่วมสายเลือด ในโลหิตอย่าแห้งเหือดหายไปไหน เลือดที่บอกถึงความเป็นคนไทย คืนน้ำใจทอดทางสร้างไมตรี หัวข้อ: Re: คืนน้ำใจทอดทางสร้างไมตรี เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 11 กันยายน 2009, 03:47:PM รอยยิ้มเคยให้ เหือดหายไปไหน ไยเปลี่ยนแปลงสิ้น
น้ำเอ๋ยน้ำใจ เคยไหลเรื่อยริน หล่อเลี้ยงแผ่นดิน ถิ่นนี้ที่รัก ต่างคนต่างคิด หาคนถูกผิด ขับไสไล่ผลัก คิดถึงวันวาน เหมือนผ่านนานนัก วันใดหนอจัก สมัครสามัคคี emo_52 หัวข้อ: Re: คืนน้ำใจทอดทางสร้างไมตรี เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 11 กันยายน 2009, 09:40:PM สลักยิ้ม รอยรัก ชาติสยาม
เรื่องลือนาม ไปใน แดนวิถี หยิบยื่นให้ ทั้งรัก และไมตรี สามัคคี คือพลัง แห่งปวงชน แต่วันนี้ หายไป แยู่ไหนเล่า เพียงตัวเรา ทอดมอง ในทุกหน กลับไม่เห็น แม้เงา ที่เจือปน ด้วยรอยยิ้ม ยินยล ของหัวใจ ไม่เคยอยาก เห็นใคร มาล่วงหลอก หน้าปลิ้นปลอก ยักยอก ลอกเฉไฉ แต่อยากให้ ทุกคน นั้นจริงใจ ขอได้ใหม แค่นี้ เท่านั้นพอ หยุดเถอะหยุด ทำลาย พวกพ้องชาติ แล้วประกาศ สันติ ตามชนขอ เก็บคำง่าย ที่ใครเรียก ว่าเพียงพอ มาอังออ หัวใจ ไม่มากเกิน... (เกี่ยวกันไหมหนอ ???) |