|
หัวข้อ: ทุกทุกทุกข์ เริ่มหัวข้อโดย: ผีโป่งโหงพราย ที่ 29 สิงหาคม 2009, 12:12:PM ดื่มด่ำกับช้ำที่เดียวดาย มากมายปริมาณความเปลี่ยวเหงา
ไม่เคยลืมบรรยากาศที่มีเรา ?ไม่เคยเหงา?เธอก็รู้ว่าไม่จริง ทุกทุกเช้าตื่นนอนได้ยินเสียง เหมือนอยู่เคียงนอน-ตื่นเติมรักให้ ตอนนี้เราห่างกันจนมากมาย จำได้ไหมว่าทิ้งใครให้เหม่อเคย ในวันนี้อยากบอกคิดถึงมาก ถึงทางแยกก็ต้องจากเธอคิดใช่ไหม ก็ใช่สิตอนนี้เธอหมดใจ ร้องให้ตายเธอก็ไม่กลับคืนมา เมื่อวันนี้เธอพบคนที่ใช่ เธอจะไปฉันก็คงไม่ว่า เธอก็คิดอยู่แล้วเขาดีกว่า ฉันแค่คนที่ผ่านมาจะสำคัญอะไร อย่าถามเลยว่าฉันเจ็บมากไหม ก็เห็นอยู่ยังไม่ตายยังยิ้มร่า แม้ใบหน้าอาจปนเปื้อนคราบน้ำตา แต่จงรู้ไว้ว่าไม่เป็นไร จะทำเป็นดีกับใครต่อใครก็ไม่ว่า อย่ามาตีสองหน้าให้ฉันเห็น ทิ้งใจเรายังมาทำหน้าเป็น ดั่งเฉกเช่นเธอนั้นให้อภัย ขอโทษนะที่ฉันดีไม่พอ ไปกันต่อเธอฝืนมากใช่ไหม ตัวฉันเองก็พอจะเข้าใจ ไม่ได้โกรธอะไรแค่ยังไม่ชิน |