|
หัวข้อ: แนวหลัง... นังรำพึง เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 25 สิงหาคม 2009, 11:43:AM วันหนึ่งวันมันช่างยาวก้าวลำบาก
ยากแสนยากหากตั้งใจไม่คิดถึง เธอที่รักรักที่สุดที่ตราตรึง ความคิดถึงเหมือนสายลมถมหัวใจ หนึ่งนาทีมีแต่คำย้ำว่ารัก อย่าจะหักห้ามหัวใจไว้เสียบ้าง คิดถึงมากจากเธอไกล แม้ไม่นาน แค่วันวานยังแพ้พิษ คิดถึงเธอ เราไกลกันวันนี้ มีคำมั่น 90วันเธอกับฉัน พบกันใหม่ ด้วยหน้าที่ที่ต้องแบกแยกหัวใจ จำต้องไปรับใช้ชาติอย่างชาติชาย ทนได้ไหมคนของ หัวใจฉัน คืนและวันอย่าให้ฝันขอเราเปลี่ยน แม้เวลาจะหมุนวน จนเป็นเดือน อย่าแชเชือนรักฉันเหมือนวันเดิม จำเอาไว้ ว่าในหัวใจของฉัน ทุกทุกวันท่องจำคำย้ำเสมอ ว่ารักมั่นใจเที่ยงแท้แม้ไม่เจอ ไม่เคยเผลอเปิดหัวใจให้ใครชม หัวข้อ: Re: แนวหลัง... นังรำพึง เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 25 สิงหาคม 2009, 03:58:PM ห่างไกลกันวันนี้หน้าที่สั่ง
ส่งกำลังรับใช้ชาติอาจผยอง แนวหน้าสู้สุดพลังอาจลำพอง แนวหลังมองคิดถึงทุกวันคืน คอยพร้ำเพ้อละเมอหาพาใจหมอง คอยมองจ้องครองเคร้าเคล้าขมขื่น นั่งล้ำไหนหาเธอทุกวันคืน มิเคยชื่นเคยช่ำใจนา หัวข้อ: Re: แนวหลัง... นังรำพึง เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 08 กันยายน 2009, 05:45:PM นั่งแบกปืน ยืนบนป่า แม้ว่าหนัก
แต่ว่ารัก มันยิ่งหนัก มากว่าหนอ คิดถึงเธอ ไม่ได้เจอ อยากเคลียคลอ รอนะรอ คนคนนี้ อย่าลืมกัน ถึงยามฝึก ก็ต้องฝึก ให้เข้มแข็ง แม้หมดแรง แต่แรงใจ ยังแรงกล้า ก็มีเธอ นั่งในใจ อยู่นี่นา เพียงหลับตา ก็ชื่นใจ ในอารมณ์ ฝากสายลม ห่มฟ้า มาบอกรัก ขอช่วยทัก คนรัก ข้าด้วยหนา ฝากบอกเธอ ว่าคิดถึง ทุกเวลา ย้ำสัญญา จงรักษา ด้วยอย่าลืม |