|
หัวข้อ: -*- วอนรักนักกวี -*- เริ่มหัวข้อโดย: จีราวัฒน์ ที่ 21 สิงหาคม 2009, 09:22:PM ข้าเป็นเพียงกวีที่ไร้ศักดิ์ มิมีใครผูกใจรักปักขื่นขม เป็นเพียงกวีไร้ค่าที่ไม่อาจเด็ดดอกฟ้า..มาชื่นชม เพียงแค่ดอมดมชมเจ้าคลายเศร้าใจ แดนกวีที่เดินเข้าชั่งสดชื่น ทุกวันคืนร้อยเรียงกลอนอักษรใส อยากมอบกลอนเหล่านี้แด่คนรักคนรู้ใจ มีบ้างไหมผู้ใดใคร่รู้จักความรักของนักกวี อยากมีรักสักคราตราตรึงจิต อยากคิดถึงใครคนนึงซึ้งสุขขี หากมีใครมารัก..ใจนี้ก็ยินดี จะมอบรักมอบไมตรีให้เธอผู้นี้...เพียงคนเดียว หัวข้อ: Re: -*- วอนรักนักกวี -*- เริ่มหัวข้อโดย: จีราวัฒน์ ที่ 22 สิงหาคม 2009, 09:31:AM หัวใจเด็กกวี เป็นเพียงส่วนที่ขาดหาย รอรักปักกลางจิตชิดแนบกาย แม้เป็นเพียงสายลมอ่อนไหว..ก็ตาม เพียงได้รักจากใจคนที่ให้ ก็เกินใจเกินบรรยายสุดดื่มด่ำ รักแล้วเจ็บพาใจให้ชอกช้ำ ก็อย่าเลยคนงาม...สงสารหัวใจบ้าง..จากนามเด็กกวี หัวข้อ: Re: -*- วอนรักนักกวี -*- เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 22 สิงหาคม 2009, 12:02:PM ถึงหนุ่มน้อย...กลอยใจเจ้า...เคล้าอักษร เป็นบทกลอน...เว้าวอนถึง...ซึ่งห่วงหา ขอต้อนรับ...จับดวงใจ...ในอักษรา แม้ลืมตา...ครานิทรา...ยังอาลัย ยังเยาว์วัย...ให้พากเพียร...เรียนเขียนอ่าน รักหวานๆ....พาลจะขม...ตรมไฉน หากนึกคิด...จิตไฝ่รัก...มาปักใจ กลัวหวั่นไหว...ใจรั้งรอ...ท้อกลกาล แม้เจ้าเป็น...เพียงกวี..ที่ไร้ศักดิ์ พี่ก็รัก....นักกวี...ที่กลอนหวาน เป็นน้องพี่....ที่อุ่นใจ....ในกลอนกานต์ ไร้ร้าวราน...ผ่านาร้าวใจ...ในกวี บ้านกลอนไทย...ไม่สิ้นไร้...ในมิตรแท้ ยามดวงแด...แลอ่อนโอน...ตะโกนหนี ขอให้เจ้า..อย่าเศร้าทุกข์....ปลุกชีวี ร่ายกวี...ที่บ้านกลอน....คลายร้อนรน ด้วยไออุ่น..ละมุนใจ...ในไมตรี ถ้อยร้อยเรียง...เสียงกวี...ที่ฝึกฝน เป็นคำถ้อย..ที่น้อยค่า..ราคาตน แต่ไม่จน....ความอุ่นใจ...ที่ให้กัน หัวข้อ: Re: -*- วอนรักนักกวี -*- เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 22 สิงหาคม 2009, 12:19:PM เพียรเว้าวอนอ้อนวจีนะกวีเอ๋ย
ผ่านภิเปรยเผยแจ้งจงแถลงไข ว่าหนุ่มน้อยกลอยกวีนั้นมีใจ ให้สาวใดในบ้านกลอนวอนบอกที หากไม่เหลือบ่ากว่าแรงจะแต่งช่วย ไม่สำรวยแต่สำราญหวานเรียกพี่ มาเถิดน้องปองสาวใดใคร่บอกที อย่าหน่ายหนีเพียงนารี..ไม่มีใจ..อิอิ ..แบบว่า...เอาสนุก ๆ นะ หัวข้อ: Re: -*- วอนรักนักกวี -*- เริ่มหัวข้อโดย: piangfan ที่ 22 สิงหาคม 2009, 12:44:PM บ้านกลอนไทยสงบเงียบเปรียบใจฉัน ทุกคืนวันคิดถึงและห่วงหา ใคร่ได้มาเยี่ยมที่นี้สักเพลา ขอแวะมาพักใจให้เบิกบาน หัวข้อ: Re: -*- วอนรักนักกวี -*- เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 23 สิงหาคม 2009, 09:39:PM เพียงหวั่นไหว...ในกวี...ที่เงียบเหงา อย่าโศกเศร้า...เคล้าเวลา...คลาชาเฉย ปล่อยหัวใจ...ไปในกลอน...ให้คุ้นเคย แม้ไม่เอ่ย...เผยคำใด...ให้รู้มัน รู้ไว้นะ...จะคอยเคียง...เสียงหัวใจ แม้สิ้นไร้...ในสำเนียง...เสียงหวาดหวั่น ทุกนาที...ที่แห่งนี้...มีความฝัน เคียงคู่กัน...ไร้วันคืน...หรืออื่นใด และแว่นยิน...สิ้นสำเนียง...เสียงพี่ชาย ถึงน้องชาย..ร่ายกวี...ที่กลอยใจ ทำหน้าที่..พี่ที่ดี...มีเทคนิคให้ใช้ เสียงทางนี้เลยหวั่นใจ....กลัวจะใช้...ไม่ตรงทาง emo_26 แต่อื่นใด...ในนามรัก...ก็มักหวาน เตรียมร้าวราน...หวานปนขม...ข่มใจบ้าง เรียนจะรัก...เตรียมที่พัก..ระหว่างทาง โดนทิ้งขว้าง...จะได้ไม่คว้าง...อย่างคนไร้ใจ emo_45 |