|
หัวข้อ: ความนัยของหัวใจ..เป็นไปตามความหมายของบทกลอน เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 19 สิงหาคม 2009, 12:58:AM เพราะเป็นกลอนสื่อหัวใจ
ความหมายตามนัย..จึงเป็นไปตามนั้น มันอาจจะทำให้..ท้อ..ห่อเหี่ยว..เมื่ออ่านมัน แต่นั่น..ก็คือ..สิ่งที่ฉัน..กำลังเป็น ระบายไปตามความรู้สึก ความรักที่ฝังลึก..แต่ไม่ได้หลบเร้น เพราะมีความรักจากหัวใจ..และฉันก็เป็นคนตรงพอที่จะสื่อความหมายตามที่เป็น เพราะฉะนั้นความรู้สึกที่เธอได้เห็น..คือ..รักชัดเจน..จากใจ หัวข้อ: Re: ความนัยของหัวใจ..เป็นไปตามความหมายของบทกลอน เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 20 สิงหาคม 2009, 12:09:AM หัวใจจมอยู่กับความรู้สึกภายในที่ยังเศร้า
ปวดร้าว..แต่แสร้งทำเหมือนว่ายังคงเดินไหว แต่ถ้าอ่านดูบทกลอน..คงรู้ว่ามันสะท้อนถึงหัวใจ ว่าตอนนี้..หัวใจกำลังร้องไห้..เพราะมองไปทางไหนก็มืดมน ถูกเธอจับวางไว้ในตำแหน่งของคำว่า.."เพื่อน" หัวใจมันสะเทือน..เมื่อคิดถึงมัน..ทุกหน เพราะความต้องการของหัวใจ..อยากเป็น..ใครหนึ่งคน คนที่มีตัวตน..ที่เรียกว่าเป็น.."คนรักกัน" หัวข้อ: Re: ความนัยของหัวใจ..เป็นไปตามความหมายของบทกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 20 สิงหาคม 2009, 07:52:PM เขียนกลอนขึ้นจากใจ
ปรุงแต่งความรู้สึกมากมาย เฝ้าฝัน ใส่หัวใจ..พร้อมความห่วงใย รวมไว้ให้เข้ากัน ห่อเก็บ ผูกโบว์ส่งเป็นของขวัญส่งไป ได้รับแล้วคงรู้ดี คนส่งให้ทางนี้คิดถึงเธอแค่ไหน เริ่มหมดเรี่ยวแรงแล้วนะ คิดถึงเธอแทบขาดใจ รู้ไหมทุกวันนี้มีชีวิตอยู่ได้..เพราะเอาหัวใจมาคอยเธอ หัวข้อ: Re: ความนัยของหัวใจ..เป็นไปตามความหมายของบทกลอน เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 20 สิงหาคม 2009, 08:39:PM กลอนบทเศร้า.. ใจคนเหงา...คลอเคล้าหนอ ในหัวใจ...ไร้เติมต่อ มีแต่ท้อ...วอนขอใคร กลอนบทโศก... ดั่งผู้คนทั้งโลก...โบกมือเมินใส่ ไร้ที่พิงพัก....รักไร้อุ่นไอ ไร้ความสุขใจ...ไร้เงาชีวี กลอนบทช้ำ.. ชีวิตเจ้ากรรม...ชอกช้ำอย่างนี้ เราเองที่เลือก...ที่เปลือกวิถี เลือกใช้วิธี..ที่แผดเผาตน กลอนบทละคร... ที่ทุกฉากตอน...อ่อนล้าสับสน นี่หรือไรรัก...รักที่ต้องทน รักใยมัวหม่น...ไม่สนไม่แคร์ |