|
หัวข้อ: จันทรา มายาลักษณ์(รัก) เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 29 กรกฎาคม 2009, 09:57:PM จะจับจันทร์ กระจ่าง บนทางฟ้า วาดมายา ลักษณ์กวี วิจิตรศิลป์ ให้แด่เธอ เสมอ เป็นอาจิณ โฉมประทิน ด้วยภาพ ประดับตรา จันทร์กระจ่าง กลางหาว พราวฟ้าสูง เชิญชักจูง ไหวไป ตามใจหา จนยากจะ เก็บคำ พรรณนา มาวาดวา- ทะรัก ประจักษ์ใจ หัวข้อ: Re: จันทรา มายาลักษณ์(รัก) เริ่มหัวข้อโดย: jam ที่ 29 กรกฎาคม 2009, 10:10:PM (http://wap.settrade.com/brokerpage/IPO/webboardUpload/pic/reply132796.jpg) เพลงรักแว่ว..คืนผัน..พระจันทร์สวย อุดมด้วย..หมู่ดาวพราวนับแสน ระริ้วโรย..โหยหา..ถิ่นเมืองแมน สู่ดินแดน..ภิรมย์รัก..ที่มักชม ทิพยะ..ดนตรี มีมนตร์ขลัง ปลุกความหวัง..ห้วงรัก..มาดักข่ม ด้วยจิตชื่น..รื่นเร้า..เคล้าอารมณ์ เพื่อชื่นชม..จันทร์เสี้ยว..ที่แสนงาม หัวข้อ: Re: จันทรา มายาลักษณ์(รัก) เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 29 กรกฎาคม 2009, 11:41:PM จันทรามายาลักษณ์สลักรูป
พระจันทร์จูบเวิ้งหาวสกาวสวรรค์ ลิ้มรสจักรภพบรรจบจันทร์ ลิบลิบนั้นดั่งต้องมนต์มายา หัวข้อ: Re: จันทรา มายาลักษณ์(รัก) เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 30 กรกฎาคม 2009, 10:03:AM ในรอยลักษณ์..แห่งจันทรา คือ.ภาพพิศ..วิจิตรจันทร์. คือ.เสน่นำ..จำนรรย์..จำเนียรนัย จากเวิ้งดาว..วาว-ว่าง..สว่างไหว จากเวิ้งใจ..แจ่มกระจ่าง..ระหว่างจร คือ.รูปแสง..แห่งจันทร์ฉาย อันพรึบพร่าง..ขจ่าง-พราย..ไล้โขดขอน และสาดสาย..ส่อง.สดมภ์..ห่ม.สาคร ปรับองศา..ระอุร้อน..ให้.อ่อนริน คือ.เล่ห์.รส..แห่งบทจันทร์ มาปลุก.เห่..เปล.ฝัน..อันประคิ่น ให้เลื่อมลักษณ์..สลักค่า..น้ำ,ฟ้า,ดิน ให้กลอมกลิ่น..จินตนา..มายากาล คือ.รอยพราง..แห่งทางจันทร์ จาก.เรียวช่อง..ร่องชั้น..จึงปันสาส์น เปิดทำนบ..ภพ-สะพรั่ง..อลังการณ์ เปิดวิมาน..ดาร-ระยิบ..ขลิบ.สีทอง และนั่น.!!. คือ.รูปลักษณ์..แห่ง.จันทรา คือ.มหกรรม..นำค่า..มาสนอง ปริ.ฟ้าเปรื่อง..เรืองปลั่ง..จน.รังรอง แล้วทำนอง..พ้องสนาน..จักขานเพลง..ฯ ----------------------------------------------- "ปางสีฝุ่น" ( งานเก่า..มาเล่าใหม่..อีกแล้ว..ครับท่าน ) หัวข้อ: Re: จันทรา มายาลักษณ์(รัก) เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี พฤกษา ที่ 05 เมษายน 2010, 11:48:AM ในรอยลักษณ์..แห่งจันทรา คือ.ภาพพิศ..วิจิตรจันทร์. คือ.เสน่นำ..จำนรรย์..จำเนียรนัย จากเวิ้งดาว..วาว-ว่าง..สว่างไหว จากเวิ้งใจ..แจ่มกระจ่าง..ระหว่างจร คือ.รูปแสง..แห่งจันทร์ฉาย อันพรึบพร่าง..ขจ่าง-พราย..ไล้โขดขอน และสาดสาย..ส่อง.สดมภ์..ห่ม.สาคร ปรับองศา..ระอุร้อน..ให้.อ่อนริน คือ.เล่ห์.รส..แห่งบทจันทร์ มาปลุก.เห่..เปล.ฝัน..อันประคิ่น ให้เลื่อมลักษณ์..สลักค่า..น้ำ,ฟ้า,ดิน ให้กลอมกลิ่น..จินตนา..มายากาล คือ.รอยพราง..แห่งทางจันทร์ จาก.เรียวช่อง..ร่องชั้น..จึงปันสาส์น เปิดทำนบ..ภพ-สะพรั่ง..อลังการณ์ เปิดวิมาน..ดาร-ระยิบ..ขลิบ.สีทอง และนั่น.!!. คือ.รูปลักษณ์..แห่ง.จันทรา คือ.มหกรรม..นำค่า..มาสนอง ปริ.ฟ้าเปรื่อง..เรืองปลั่ง..จน.รังรอง แล้วทำนอง..พ้องสนาน..จักขานเพลง..ฯ ----------------------------------------------- "ปางสีฝุ่น" ( งานเก่า..มาเล่าใหม่..อีกแล้ว..ครับท่าน ) เยี่ยม!!!! |