ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

   
ส่งความรักไปกับลมที่โบกพัด
ฉันยืนหยัด...ด้วยรักที่มีให้คนไกล..คนนั้น
ฝากลมให้ช่วย...โอบกอดเขาด้วย ทุกคืนวัน
ฝากลมพริ้วปลิวผัน...ส่งมอบรักแด่เขาคนนั้นให้ถึงหัวใจ

ความรักยังเด่นชัดเพียงพอ
นั่งเหม่อรอ..เพียงขอ..เธอได้รับความรักที่ส่งให้
ลมแผ่วกระทบใบหน้า....ความเหงาเหว่ว้าโอบล้อมหัวใจ
ฉันรู้สึกความรักที่ส่งไปให้..คล้ายๆถูกตีกลับมา

    ส่งความรัก  ฝากสายลม   ที่พลิ้วไหว
ห่อหุ้มไป  ด้วยความคิดถึง   ความห่วงหา
มัดด้วยใจ   ใส่ลงกล่อง   ของขวัญฟ้า
ส่งถึงน้อง  แก้วตา  ช่วยรับที

    แล้วก็มี  ของขวัญ  ถูกตีกลับ
เมื่อคนรับ  กลับผลักใส  หัวใจพี่
ใยเจ้าลืม  ความหลัง   หรือคนดี
ปล่อยให้พี่  นั่งร้องไห  กับเศษธุลี  ตามลำพัง   

ส่งไปทั้งใจ
พร้อมความตั้งใจมอบให้.เต็มฝัน
รับรู้ได้ไหม ถึงใจที่ให้กัน
เพียงเศษเสี้ยว เธอเห็นค่ามันก็ดีใจ

เก็บไว้..สำรอง
ดึงมาใช้ยามเศร้าหมอง หวั่นไหว
เมื่อใจเธอมีรัก ก็พับเก็บใจที่ส่งไป
เศร้าเหงาใจวันใด..ค่อยนำมาใช้..ให้กัน

ขอเพียงเท่านี้ จริง จริง
ไม่ต้องการเรียกร้องให้สมหวัง
รู้ตัวว่าฐานะที่ยืนอยู่ มีเท่าไหนกัน
ขอแค่เธออย่าทิ้งขว้างกันก็ พอใจ