หัวข้อ: คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 18 กรกฎาคม 2009, 07:41:PM (http://pics.hi5.com/userpics/331/108/1087064331.img.jpg) ค่ำคืนที่ดาวพราวพร่าง ใครคนหนึ่งกำลังหอบร่างมองฟ้าอย่างอ่อนไหว สอบแขนโอบกอด...สายตามองทอดบนฟ้าไกล ความรู้สึกกำลังพร่ำเพ้อถึงใคร.....ที่ไกลแสนไกลสายตา (http://dl10.glitter-graphics.net/pub/606/606830rxeskhs41a.gif) ยืนมองท่ามกลางสายลมพริ้ว เกล็ดละอองน้ำใสไหลปลิว~อย่างช้า-ช้า ในคืนที่แสนเหงา...ขาดใครคนเก่าซับน้ำตา เดือนหงาย~ดาวกระจ่างฟ้า ทุดสรรพสิ่งยิ่งยอกย้ำว่า"คิดถึงเธอเหลือเกิน" (http://dl7.glitter-graphics.net/pub/229/229247zrid7xsbib.gif) หัวข้อ: Re: คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 18 กรกฎาคม 2009, 08:42:PM ค่ำคืนที่อ้างว้าง
ฉันนอนกอดหมอนข้าง..ด้วยหัวใจที่เหว่ว้า ซบหน้าลงกับหมอนก่อนหลับตา แล้วปล่อยให้น้ำใส-ใสไหลออกมา..จนเปียกปอน คราบน้ำตาเปรอะหมอนเมื่อคืนก่อนยังมองเห็นจาง-จางอยู่ คืนนี้น้ำตาก็ยังพรั่งพรูเหมือนคืนก่อน หวนคิดแล้วหวั่นไหวใจสะท้อน ไม่รู้อีกกี่คืนที่หมอน..จะเปียกปอนด้วยน้ำตา หัวข้อ: Re: คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 18 กรกฎาคม 2009, 08:59:PM ...ค่ำคืนเดียวดาย..พิงกายที่เดิม... ...ความหนาวก็เริ่มทักทายตามสายลมอย่างเก่า... ...ความทรงจำที่คล้ายเมื่อวานผ่านมา..คืนแล้วคืนเล่า... ...คืนนี้ก็คงจะเหมือนกับคืนเก่าที่แอบเหงา..อย่างเคย... .................................................................... หัวข้อ: Re: คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 18 กรกฎาคม 2009, 09:26:PM คืนเหงา
ดวงจันทร์เจ้า หลบหน้า ดาราหาย เมฆมัวคล้ำ ดำหม่น ทุกหนไป เสียงถอนใจ ใกล้สลาย ผ่านสายลม ใครหนอ เคยพนอรักชื่น กลับขื่นขม มาโดดเดี่ยวเปลี่ยวเศร้าร้าวระบม ทนระทม ตรมสะอื้น คืนเหงาใจ หัวข้อ: Re: คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 19 กรกฎาคม 2009, 12:13:AM คืนเหงา...... โอบกอด..แสงเงา..แห่งจันทร์ฉาย และใจ..เหมือนว่า..จะพร่าพราย รอ.ลับ..ดับสลาย..กับสายลม คืนเหงา..... ลิ้มรส..เปลี่ยวเปล่า..ขื่นคาวขม เพื่อฎีกา..สภาวะ..ร้าวระทม จ่อมจม..อยู่กับหวัง..ภวังค์ปลอม....ฯฯ.๚ะ๛ หัวข้อ: Re: คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 19 กรกฎาคม 2009, 12:31:AM คืนเหงา
อารมณ์ล้อหยอกเย้าเจ้าดวงจิต ใคร่คร่ำครวญขื่นขมข่มความคิด คล้ายใจบิดเป็นเกลียวไร้เรี่ยวแรง แห้งเหือด อารมณ์คอยเฉือนเชือดส่ายให้หน่ายแหนง ข้ามคืนเจ็บเหน็บเจียนเฆี่ยนสำแดง เสื่อมแสลงแห่งวังวนคนเหงาใจฯ |