ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เดินทางจนเหนื่อยล้า
หมดกำลังวังชา สิ้นหวัง
ใจเอยใจแทบเจียนพัง
ไร้ความหวังไร้พลังไร้หัวใจ

เดินทางมาเนิ่นนาน
มีหัวใจอ้างว้างเหมือนฉันไหม
เฝ้ารอคอยมาตั้งนานยังไม่พบเจอใคร
ยังต้องรออีกนานไหม..จึงพบเจอ

หลับตาลงครั้งใด     มีแต่ภาพใครบางคน
กี่ครั้งยังวกวน          มันสับสนในหัวใจ

หวังมีคนดูแล          ให้มาแคร์บ้างได้ไหม
ห่วงหนึ่งในหัวใจ     อยากมีใครบางสักคน

จะตามหาหัวใจ         ที่ลืมไว้ทุกแห่งหน
อยู่กับใครบางคน       จะตามค้นมันจนเจอ

สักครั้งให้หัวใจ        ตื่นมาใช้รักกับเธอ
หวังว่าคงไม่เกลอ      ละเมิออยู่ข้างเดียว