ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

...สายฝนโปรยจากนภาชโลมจิต
ให้หวนคิดโหยไห้ใจเพรียกหา
ยามมีเจ้าเคียงคู่ชื่นชีวา
โอ้อุรายิ่งคิดยิ่งซ้ำทรวง
...สายฝนหลั่งดั่งน้ำตาของข้าไหล
ด้วยอาลัยนวลน้องร่วมเคียงฝัน
นับจากเพลาตรีคืนและวัน
พรากเจ้านั้นจากอกพี่สิ้นเยื่อใย..
...สายฝนหลั่งสั่งลาน้ำตาไหล
สิ้นเยื่อใยต่อกันแล้วเธอจ๋า
หวังเพียงให้รู้ซึ้ง..ว่ามีเจ้าเต็มอุรา
เงยมองฟ้าสั่งนางยามฝนโปรย...

"ตะวันฉาย"