พิมพ์หน้านี้ - หอมกลิ่นใบข้าว

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาวระดา ที่ 10 กรกฎาคม 2009, 12:30:PM



หัวข้อ: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 10 กรกฎาคม 2009, 12:30:PM
สายลมล้อกอข้าวพราวไสว
สะบัดใบไล่โบกเป็นโตรกคลื่น
แสงอ่อนอ่อนยอนย่อมาเย้ายืน
ทาบทั่วผืนชื่นผ่านลานทุ่งทอง

ใบข้าวเขียวเรียวขอบมอบเพลงร่าย
สลัดส่ายย้ายยักประทักษ์ผ่อง
ประดุจแพรแลผ่านตระการกอง
ทุ่งรงรองเรื่อเรืองประเทืองทา

กลิ่นสาบเสือใกล้สูญประยูรญาติ
กลิ่นข้าวฆาตกราดกลบจนลบค่า
หอมเอ๋ยหอมดอมดมลมโชยมา
กลิ่นข้าวนาหอมฟุ้งจรุงใจ


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: กอบรัก ที่ 10 กรกฎาคม 2009, 02:03:PM

ชื่นชมพลิ้ว ปลิวไสว หอมใบข้าว
สายลมหนาว โชยมา พาสดใส
ธรรมชาติ บทนี้ ที่โดนใจ
กลั่นกรองจากส่วนไหน ซึ้งใจความ

รำพันกลอน ซ้อนกาพย์ เห็นภาพสวย
สะท้อนด้วย ไออุ่น..."คุณ" ล้นหลาม
ทุกต้นข้าว แตกหน่อ เป็นกองาม
"ซึ้งนิยาม"..ทุ่งรวงทอง..ของชาวนา....  (+1 แต่งได้เยี่ยมจริงๆจ้ะ ด้วยความ เคารพในบทกลอน   emo_28 emo_28 )






หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 11 กรกฎาคม 2009, 12:10:PM

สายลมเย็นแดดอ่อนตอนใกล้ค่ำ
ความทรงจำหวนคำนึงถึงนวลน้อง
โอ้คนดีป่านชะนี้ชะเง้อจ้อง
เฝ้าแลมองรอพี่ที่ทุ่งนา

 emo_47 emo_47 emo_47


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 11 กรกฎาคม 2009, 01:34:PM
ข้าวแตกกอย่อรวงให้ล่วงต่ำ
แห้งขอดน้ำเคยหล่อเลี้ยงจนเกลี้ยงผืน-
ดินเคยชุ่มเป็นหลุมขัง.แต่ครั้งยืน-
ต้นกลับตื้น...ชูราก...เห็นซากใย

ข้าวแตกกอยอกลิ่นไอดินอบ
ฟุ้งกลิ่นกลบตลบกลิ่นของดินใหม่
สายลมโชยมิโรยราระอาใด
เช่นกลิ่นใบก็หอมกลิ่นมิสิ้นจาง

...อิอิ..แบบว่าอยากลองแต่แบบคุณสุวิจักษณ์..ดูอะครับ..คุณแต่งได้เยี่ยมครับ


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 11 กรกฎาคม 2009, 02:08:PM

สายลมโชย โรยริน กลิ่นใบข้าว
ทอดรวงยาว เหลืองละออ ทอถักฝัน
กลิ่นสาปฟาง หอมกรุ่น คุณอนันต์
กลอนรำพันยืดเยื้อไม่เบื่อเลย

ท้องทุ่งนา...หน้านี้  มีน้ำฝน
ปรายโปรยหล่น โลมหล้า นิจจาเอ๋ย
เมื่อก่อนนั้น...ถอนกล้า ดำนาเคย
ชานาเอย...หลังสู้ฟ้า..หน้าสู้ดิน..ฯ................ emo_46



หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 24 กรกฎาคม 2009, 02:02:AM
()

ริ้วระบายไหวพลิ้วระริ้วคลื่น
ใบข้าวตื่นรับอรุณยามรุ่งสาง
เด็กน้อยเอยเชยชมดมรวงราง
กลิ่นใบข้าวข้างทางอย่างชื่นชม

หวังรอรวงเหลืองเรืองอร่ามทุ่ง
ช่วยแปลงปรุงทุ่งกว้างให้งามสม
รอคอยข้าวคราวสุขชื่นภิรมย์
ถึงยามนั้นไม่ตรม มีข้าวกิน


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 27 กรกฎาคม 2009, 04:02:PM
หอมกลุ่นกลิ่น อุ่นละมุน ใบข้าวเอย
รวงเจ้าเผย เหลืองทอง ผ่องทั่วทุ่ง
หอมระริน กลิ่นกองฟาง พรางคละคลุ้ง
กลิ่นเจ้ามุ่ง อบอุ่น กลุ่นใจเอย


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 27 กรกฎาคม 2009, 05:10:PM
กลิ่นหอมโชย โปรยกลิ่น  ประทินทุ่ง
เดินเลาะมุ่ง  ผ่านทุ่งทอง  มองไสว
ได้ไอดิน  เติมกลิ่นกรุ่น  ละมุลละไม
สวรรค์รำไร อยู่ไม่ไกล  ในปลายนา...

...แบบว่า..


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 27 กรกฎาคม 2009, 05:30:PM

ศพฟาง..ลอยฟ่อง..ขึ้นท้องฟ้า
ดอกฝน..หม่นฝ้า..ฟุบหน้าหาย
ฟากนา..ฝ่า-ฟุ้ง..คลุ้งฝุ่นทราย
ฝุ่นใจ..กระจาย..กว่าฝ้ายบาน

รอฝน..หล่นฟอง..ละอองฝอย
เฝ้าคอย..ฟังเสียง..เพียงฟ้าขาน
ฝ่ายนั่น..ฝั่งนี้..คลี่.ฝุ่นอาน
ฝาบ้าน..ฟักแฟง...แรงฝุ่นนา


ศพฟาง..เริ่มฟุบ..ยุบลมแฝง
ชาวนา..ฝันแห้ง..หมดแรงฝ้า
ฝนเอย..ฟั่นเฟือน..ฟื้น.เลือนลา
สักฟอง..เถิดฟ้า..ฟอกกล้างาม


.... เขียนเอามันส์....


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 27 กรกฎาคม 2009, 06:21:PM
ทุ่งรวงทองของไทยพิไลลาศ
ธรรมชาติปาดแต้มซ้อนแซมสี
ข้าวใบเรียวเขียวเต็มทุ่งรุ่งขจี
ล้อระวีรี่ลมลื่นดังคลื่นธาร

ชาวนาไทยไถทำรอน้ำฝน
ล่วงลุจนน้ำพระทัยแผ่ไพศาล
ทรงดำริฝนหลวงพระราชทาน
ราษฎร์พ้นผ่านวิกฤติแล้งนาแห้งตาย

จึงบัดนี้ข้าวเต็มทุ่งยุ้งเต็มข้าว
กลับปวดร้าวราคาค่าหดหาย
ขายได้แค่คืนทุนหุ้นแรงกาย
ต้องเหนื่อยดายไม่มีค่าราคาคน

นั่งชายนา น้ำตาริน กลิ่นโพศพ
ยกมือนบเจ้าประคุณหนุนกุศล
ของรับขวัญ ฉันไม่มี ปีนี้จน
ขอผลัดพ้น ให้ปีหน้า  ราคางาม?


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 01 สิงหาคม 2009, 02:38:PM
ลมพัดฟางคว้างฟากคล้ายฝากหวัง
ต้นตอซังตั้งชี้เหมือนหนี้สิน
ผุดผลิดอกออกดวงทั่วปวงดิน
ข่มข้าวสิ้นกลิ่นหอมเพราะตรอมตรม

โอ้นิจจาชาวนาผู้ซมโศก
เหมือนเงาโลกโขกเล่นกระเด็นล่ม
กลิ่นข้าวกรุ่นฝุ่นฟางค้างระทม
ยังเพาะบ่มขมบานบนลานนาฯ


หัวข้อ: Re: หอมกลิ่นใบข้าว
เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 01 สิงหาคม 2009, 09:11:PM
รวงข้าวโบกโบย..พลิ้วสะไหว
สายลมร่ำไร ทอแสงขับขาน
ทุ่งนาสีทอง..ต่อเติมทุกชีวาชื่นบาน
กลิ่นไอบางบาง...พัดพา สุขใจ

เจ้าปูน้อย เดินซวนเซ
ฝูงปลา จอมเกเร ยังแวกว่าย
แมลงวนเวียน แต่แปลกนะ กลับสุขใจ
ล้มลงนอน ใต้ตะวันดวงใหญ่..สุขใจเกินทน