|
หัวข้อ: ข้างกองไฟ เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 09 กรกฎาคม 2009, 04:45:PM ..ข้างกองไฟ.. ใน..คืนหนาว.... แก้วเกร็ด..น้ำค้าง.กราว..พราวใบไม้. ปลิวเปล..เห่.ห่ม..เพรียวลมไพร ประหนึ่ง.ว่า..จัก.ไกว..ไป.ไหวจันทร์ นับ..ดาวว่าง... สัก.ดวง..ส่องทาง..เพื่อสร้างฝัน หมายรูป..เรือนรัก..จัก.นิรันดร์ พริ้มอำพัน..อิ่มงาม..ยามนิทรา ข้าง..กองไฟ.... บนความ..อ่อนไหว..ที่.ไหวกว่า เปลี่ยนคืน..มืดดำ..ธรรมดา เปิดเปลว..ปรารถนา..ปะทุ.แรง หยดน้ำ.จาก..จอกน้อย... ชำระรอย..ร้าวแรก..แตก.ระแหง ชำระล้าง..แผลพร้อย..รอยทิ่มแทง ถ้วนทุกแหล่ง..ทุกฐาน..ลาน.หทัย ถามลม..ถามฟ้า.. อีกนาน..หรือ.?..กว่า..หมุนฟ้าใหม่ ยังหนาวเจ็บ..เหน็บเจือ..ถึงเนื้อใจ จึงก่อไฟ..ไว้.สดับ..ซับ.แสงเงา ท่ามพวยควัน...ระอุ.อุ่น กระหยับกรุ่น..กาน้ำ..อันคร่ำ,เก่า ฝาก.ฟืน..ยืนไฟ..ให้.ถึงเช้า ข้าฯ.จะฟัง..ความเหงา..เล่านิทาน..ฯฯ ( * กระพือไฟ..ให้รุ่ง..ถึง.พรุ่งเช้า ) ( * เพื่อจะ.ยิน..รูป.เงา..เล่า.นิทาน..ฯฯ ) ------------------------------------------------ คือคน....เขียนคำ.......โดย.."ปางสีฝุ่น" หัวข้อ: Re: ข้างกองไฟ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 09 กรกฎาคม 2009, 06:27:PM เป็น.อะไร..ที่.ได้..ใจ.จริงแท้
แต่..ก็.แหม..อ่านยาก..ลำบาก..หน่อย กว่า...จบ เรื่อง...เปลืองจุด..หยุด.มิ...น้อย คน..ใจลอย..หลง.จุด..สะ..ดุด..ใจ ... (คน..ต่ำต้อย...คอยใคร..พร่า..นัยนา..) ....ขออนุญาต...แจม...ได้แค่นี้ครับ อิ อิ |