หัวข้อ: การเคลื่อนไหว..ของตะเกียง.. เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 07 กรกฎาคม 2009, 02:57:AM การเคลื่อนไหว..ของตะเกียง..
คืนวัน..มืด-ดับ..จันทร์.หลับไหล คลี่ผวย...แพรไหม..ห่ม.ฟ้ากว้าง หยาดฝน..หล่นฟอง..ละอองบางบาง เย็นลมโบก..โยกบ้าง..อย่าง.เบาเบา อยู่ในมุม..มืด-ขัง..เหมือนบังคับ เพลิงขยับ...ไฟก่อ..ตะเกียง.เก่า ผลาญ.ไส้..ไหม้.เชื้อ..เพื่อบรรเทา ประหารมืด..รุมเร้า..ตลอด.ราว เผาไหม้..ไส้หมอง..จวน.หมดสิ้น ส่อง.ดิน..ใช่.จะถึง...ซึ่ง.ดง.หาว ตะเกียง.เอย..ต่าง.ชั้น..ตะวัน,ดาว นั่น!.ลมว่าว..เริ่มตี.รวน..ม้วนทะแยง. วูบไหว..วูบไหว..ใกล้จะดับ เร่งพลัง..ต้าน.รับ..ขับ.ลำแสง วูบไหว...ระริกโรย..ระโหยแรง ราวดื้อแพ่ง..เปล่ง.ค่า..ฝ้า.แสงไฟ เปลว.ตะเกียง..เพียงน้อย..คอยส่องทาง เจ้านั่นหรือ..คือ.บางอย่าง..ที่.เคลื่อนไหว มิอาจส่อง..ให้-ซึ้ง..ถึงแก่นใจ มิอาจ.กล้า..ประกาศชัย..เหนือ.ดาริกา พอพ้นผ่าน..พันธนา..แห่งกาฬปักษ์ และ.ประจักษ์..รูป.แสง..แห่งอุษา ตะเกียงเก่า..มอดไหม้..ดับ.ไฟชรา ขณะโพ้น..ขอบฟ้า..ทาสี.ตะวัน....ฯฯ ---------------------------------------------- คือคน..เขียนคำ.......โดย...ปางสีฝุ่น.. หัวข้อ: Re: การเคลื่อนไหว..ของตะเกียง.. เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านาง ที่ 07 กรกฎาคม 2009, 05:12:AM ดึกดื่นนี้ มีแสง แข่งอุษา
แสงเจิดจ้า ภาษาศิลป์ รินคำหวาน เคลื่อนไหวใจ ช้าช้า กว่าเพลงกานท์ ตะเกียงลาน เคลื่อนไหว ได้อารมณ์ ศศิธรสว่างกระจ่างหล้า ก่อนอุษา แสงอาทิตย์ คิดจะข่ม อ่านกลอนกาพย์ ซาบซ่าน ผ่านมาชม แสนสุขสม การเคลื่อนไหว...ไส้....ตะเกียง + 1คะแนน ให้คุณปางสีฝุ่น แต่ง เพราะจังเลยจ้ะ .... emo_47 emo_28 หัวข้อ: Re: การเคลื่อนไหว..ของตะเกียง.. เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 07 กรกฎาคม 2009, 02:27:PM สวัสดีครับ ท่านพี่แจ๊ค
เจ้าฝุ่น สารภาพเลยว่า คิดถึงมาก ครับ พอจะมีเวลา บ้างก็เลย เข้ามาที่นี่ครับ ได้เจอ พี่ ดีใจ หลายๆ ครับ ว่าแล้ว ขอ สัก สองไห นะพี่นะ คงจะกรึ่ม กำลังดี emo_45 สวัสดีครับ เจ้านาง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ เด็กใหม่ หนะ ขอขอบพระคุณ ทุกๆท่าน ที่แวะทักทายกันนะครับ อบอุ่นมากครับผม emo_47 หัวข้อ: Re: การเคลื่อนไหว..ของตะเกียง.. เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 07 กรกฎาคม 2009, 09:00:PM ตะเกียงใจดวงนี้หรี่ลงแล้ว
เปลววิบแววแผ่วแสงแดงสลัว เชื้อหล่อไส้ไร้คนเติมเริ่มมืดมัว ไม่ต้องกลัว ท้าแรง แสงตาวัน หัวข้อ: Re: การเคลื่อนไหว..ของตะเกียง.. เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 20 สิงหาคม 2009, 04:49:PM ตะวัน จับฟ้า เลือกลาจาก
รู้ว่า ควรพราก เวลาไหน ย่อมดี กว่าดื้อ ยื้อต่อไป ทิ้งค่า ซึ้งใจ ยามไร้ตะวัน หากรอ แสงพาด เวหาสน์กว้าง แสงจาง รั้นสู้ สู่อาสัญ กลับกลาย วูบไหว ไม่สำคัญ เขาหัน หน้าออก ให้ยอกช้ำ |