พิมพ์หน้านี้ - ...ขอโทษ...ขอบคุณ...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ฌลา ที่ 22 มิถุนายน 2009, 09:11:AM



หัวข้อ: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 22 มิถุนายน 2009, 09:11:AM

ขอโทษนะคนดี
ที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความรู้สึกที่มีไปได้
ก็รักเธอนะ...แต่ไม่มากไปกว่าพี่ชาย
ขอบคุณที่ห่วงใย...แต่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงหัวใจได้จริงจริง

ขอบคุณความรู้สึกดีดี
กับการกระทำที่มี..ในทุกทุกสิ่ง
ขอบคุณที่ห่วงหา..ขอบคุณแววตารักจริง
ขอบคุณทุกทุกสิ่ง...ที่ทำให้กัน

แต่เพราะเรื่องของหัวใจ
ไม่อาจบังคับมันได้...ง่ายดายแบบนั้น
เข้าใจความรู้สึกเธอ...เข้าใจเสมอในความผูกพัน
แต่ฉันไม่อาจต่อเติมความฝัน...รักเธอนั้นมากกว่าพี่ชาย..


(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line8/12852_75798.gif)



หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 22 มิถุนายน 2009, 10:59:AM
ขอโทษนะ
ที่ดูออกจะเป็นคนไร้เหตุผล
เกือบเผลอไปโกรธโทษใครใครทุกคน
แม้แต่ตาที่น้ำเอ่อล้น ก็จนปัญญาบอกใคร

ขอบคุณนะ
ที่วันนี้จะได้มีโอกาสร้องไห้
ที่ช่วยสอนให้รู้ว่ารักเป็นอย่างไร
ที่ให้รู้จักทำใจ เมื่อ ได้รู้ความในใจของเธอ


หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 22 มิถุนายน 2009, 11:22:AM

ขอโทษนะคะพี่ชาย
ที่ทำให้เสียน้ำตามากมายในวันนี้
ขอโทษที่ทำให้เสียใจ..ขอโทษที่ทำร้ายคนดี
ขอโทษทุกคำที่มี...ขอโทษทุกสิ่งที่ทำไป

ความผูกพันที่ผ่านมา
มันมีมากคุณค่า...มากความหมาย
ไม่อยากให้คำว่าแฟน..มาแทนคำว่าพี่ชาย
แล้วจะทำให้เราห่างไกล...ในยามที่ไม่เข้าใจกัน

นะคะพี่ชาย
อย่าเปลี่ยนแปลงหัวใจไปมากกว่านั้น
ไม่ได้รังเกียจเธอ...แต่เพราะรู้เสมอว่าเธอสำคัญ
จึงไม่อยากทำลายความผูกพัน...ด้วยคำว่ารักคำนั้น...คำเดียว



(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line8/12852_75798.gif)



หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 25 มิถุนายน 2009, 09:16:PM


รู้ว่าเธอคงเสียใจ
กับความจริงที่ฉันบอกไปในวันนี้
เวลาที่ผ่านมา..ฉันรู้ว่าเธอใยดี
แต่ฉันขอยืนยันวันนี้...ความรู้สึกที่มีแค่พี่ชาย

เธออาจเสียใจในวันนี้
แต่มันคงดี..ว่าถูกความหวังที่มีทำร้าย
ยิ่งปล่อยไปนานนาน..มันยิ่งผูกพันมากมาย
แล้วการตัดใจ..ก็ยิ่งทำได้ยากรู้ไหม คนดี

เพราะว่าเธอสำคัญ
จึงไม่อยากหลอกลวงกันมากกว่านี้
อยากให้เธอเข้าใจ..ที่ฉันทำไปเพราะหวังดี
ไม่อยากให้เสียใจไปกว่านี้..จึงเลือกที่จะทำร้ายเธอ...



(http://www.bloggang.com/data/plaze/picture/1172136327.gif)



หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 30 มิถุนายน 2009, 09:03:PM
ไม่ได้อยากจะเผยความในใจ
เพราะฉันก็กลัวจะเสียเพื่อนไปเหมือนกัน
ถ้าหากเธอไม่ได้คิดเหมือนกันกับฉัน
จะมองหน้ากันได้อย่างไร

ไม่อยากให้เธอต้องเป็นกังวล
เพราะกลัวว่าฉันจะเจ็บจนสุดทนหรือน้อยใจ
แต่ตอนนี้มันสายไปแล้วจริงไหม
เพราะเธอรู้แล้วว่าฉันรู้สึกอย่างไรกับเธอ

พยายามประคับประคองความสัมพันธ์
แต่ทุก-ทุกวันฉันก็มักจะพลั้งเผลอ
แสดงออกว่าแสนน้อยใจในตัวเธอ
จนตอนนี้เหมือนระหว่างเราต้องพบเจอทางตัน

ขอโทษ..ฉันเองแหละที่ไม่ดี
ชอบก่อเรื่องซะทุกที..อย่างนั้น
ขอบใจนะ..ที่เธอไม่เคยโกรธกัน
ขอบคุณเธอที่พยายามจะเข้าใจฉัน..และก็ยังคอยเป็นเพื่อนกัน..ตลอดมา



หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 30 มิถุนายน 2009, 10:35:PM
ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมา
อยากบอกกับเธอว่าฉันดีใจ
กับการได้รู้จักเพื่อนคนหนึ่งที่คอยห่วงใย
คอยถามไถ่สุขทุกข์กันตลอดมา

จะเก็บความรู้สึกดี-ดี..นี้ไว้ในใจ
ไว้ทบทวนในวันที่หัวใจเกิดอ่อนล้า
และถ้าฉันเคยทำอะไรให้เธอต้องเอือมระอา
โปรดยกโทษและรับรู้เถอะว่า..ฉันไม่ได้ตั้งใจ



หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 05 กรกฎาคม 2009, 01:15:AM
จริง-จริงแล้วก็ไม่ได้อยากเป็นภาระหัวใจ
ให้เธอกังวลมากมายว่าตอนนี้ฉันรู้สึกอย่างไร..โน่นนี่
ขอโทษ..ที่แอบกวนใจเธอหลายที
ขอบคุณ..จริง-จริงที่ไม่โกรธกัน


หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 05 กรกฎาคม 2009, 02:39:PM
ขอโทษที่คิดอะไรกับเธอไปมากกว่าที่ควรจะเป็น
ทำให้เธอรู้สึกอยากเย็นกับการรับมือกับผู้หญิงอย่างฉันใช่ไหม
เพราะเป็นประจำที่ชอบโวยวายและเอาแต่ใจ
ทั้ง-ทั้งที่ก็ไม่ได้มีความสำคัญพิเศษอื่นใด..ก็แค่เพื่อนคนหนึ่งที่เคยได้พูดคุยกัน

ขอบคุณที่ทนรับกับผู้หญิงอย่างฉันคนนี้
ที่ชอบงอแงอยู่ทุกที..อย่างนั้น
ชอบน้อยใจ..ชอบร้องไห้..ชอบโวยวายว่าเธอไม่สนใจกัน
ทั้ง-ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนั้น..กับเธอ


หัวข้อ: Re: ...ขอโทษ...ขอบคุณ...
เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 05 กรกฎาคม 2009, 07:15:PM
ขอบคุณที่เธอยังยอมพูดคุยกัน
ทั้ง-ทั้งที่ผู้หญิงอย่างฉันไม่ได้สำคัญอะไร
ขอโทษที่ฉันคอยกวนใจ
เธอเบื่อบ้างไหม..ที่ฉันคอยทำให้กังวล

ชอบพร่ำเพ้อ..ชอบร้องไห้
ทำให้เธอไม่สบายใจอยู่หลายหน
ชอบออกอาการหัวใจจะสลายสุดทานทน
คงทำให้เธอรู้สึกกังวลในใจ

จะว่ากล่าวเธอก็คงจะไม่กล้า
เพราะเธอคงกลัวว่า..ฉันคงยิ่งปล่อยให้น้ำตาหลั่งไหล
จะบอกเลิกคบกัน..ก็คงกลัวว่าฉันจะยิ่งเสียใจ
ต้องขอโทษจริง-จริงกับสิ่งที่ฉันทำไป..และขอบคุณที่เธอยังยอมให้ฉันทำ