พิมพ์หน้านี้ - ปฐมบท : หมากรุกไทย ตอนที่ ๒

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: nontawit ที่ 21 มิถุนายน 2009, 09:36:PM



หัวข้อ: ปฐมบท : หมากรุกไทย ตอนที่ ๒
เริ่มหัวข้อโดย: nontawit ที่ 21 มิถุนายน 2009, 09:36:PM
...
เวลานั้น มันช่าง รวดเร็วนัก
มิห้ามหัก กักไม่ได้ เวลาหนอ
เหมือนสายธาร ผ่านไป ไม่รีรอ
ไม่มีขอ ให้เวลา ชะลอเอย
...
ต้องขอโทษที่ผิดสัญญาด้วยครับ ที่ไม่ได้มาต่อกลอนเรื่องหมากรุกต่อ คือว่า ผมต้องทำงานสารพัดส่งครูน่ะครับ อีกอย่างนึง เพราะคิดไอเดียไม่ออก หวังว่าบทนี้ คงจะมีผู้มาเยือนชมไม่มาก็น้อย
 ขอบคุณครับ
    ด.ช.นนท์
...

                 เมื่อกล่าวถึง ความเดิม ตอนที่แล้ว
                 เหล่าทแกล้ว ทหารชาญชัยกล้า
                ได้บอกเล่า ตำแหน่ง ยศศักดา
               ไม่ธรรมดา หมากรุกไทย ก้าวไกลเอย
...
                  เมื่อกล่าวถึง จอมพล อีกคนหนึ่ง
                  เป็นหมากซึ่ง อ่อนด้อย ในสนาม
                 เดินได้แค่ สี่ทิศ แค่เขตคาม
                 ได้แต่เดิน ตามสนาม ละหนึ่งครา
..
               หมากนั้นชื่อ หรือเรียก กันว่าเม็ด
              หนึ่งในหมาก ทั้งเจ็ด  บนสนาม
              เป็นหมากอ่อน ด้อยยุทธ์ สุดเล่าความ
              เป็นลูกน้อง ตามขุน ค้ำจุนมา
...
                อีกมุมหนึ่ง ซึ่งเป็น มหาราช
               วางแผนศาสตร์ วาดยุทธ์ สุดวิสัย
               หมากตัวนั้น มันคือขุน แล้วนั่นไง
              ผู้เกรียงไกร เทิดไท้ องค์ราชัน
..
                  ยุรยาตร ทางเดิน แต่ละทิศ
                  "ขุน"มีสิทธิ์  เดินรอบ ชอบไฉน
                   ทิศเหนือ ใต้  ออกตก และเฉียงไป
                     ผู้ยิ่งใหญ่ ในกระดาน หมากรุกเอย
..
                     ขอจบวิธีการเดินของหมากแต่เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ขอบคุณมากครับ
                          ด.ช.นนท์ emo_54
                     
                 


หัวข้อ: Re: ปฐมบท : หมากรุกไทย ตอนที่ ๒
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 21 มิถุนายน 2009, 10:41:PM

เฝ้าติดตาม ตอนต่อไป ด้วยใจสน
ขอน้องนนท์ ทวิช เขียนติดต่อ
ถ้าเว้นวาง ห่างศึกษา อย่ารีรอ
ว่ามีคอ หมากรุกไทย ได้แวะเวียน

แต่ขอเตือน ฐานเพื่อน บ้านกลอนนี้
ขอจงมี สมาธิ ริอ่านเขียน
สนใจฟัง ถามจด ในบทเรียน
แล้วค่อยเปลี่ยน มาพักใจ ในบ้านกลอน

เพื่อนที่นี่ มีมากมาย ไม่หายห่าง
ไว้วันว่าง ค่อยมาต่อ ข้ออักษร
ยึดการเรียน เป็นหลัก จักขอวอน
อำนวยพร nontawit จากมิตร กวี