|
หัวข้อ: ด้วยจิตคารวะ...แด่นักกลอน เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 17 มิถุนายน 2009, 01:28:PM ด้วยน้ำจิต..คิดครบ...คำรบหนึ่ง ด้วยคำซึ้ง...อักษร...คำกลอนหวาน ด้วยบุญคุณ...หนุนส่ง...มาช้านาน ด้วยมีบ้าน...แหล่งพัก...พำนักกวี ขอน้อมจิต...คารวะ...ท่านนักกลอน ที่สัญจร...เวียนแวะ...หลากถิ่นที่ ด้วยน้ำใจ...ในน้ำจิต...คิดยินดี คารวะ...สักที...พี่นักกลอน เพียงคนจร...วอนเว้า...คารวะ สักการะ...ด้วยสำเนียง...เสียงอักษร เหมือนดั่งบท...ละคร...มีบางตอน เลยสัญจร...เพียงผ่าน...และผ่านไป คารวะ...คราหนึ่ง...ซึ้งน้ำจิต ในน้ำมิตร...ผองเพื่อน...ยังมีให้ คารวะ...คราสอง...ครองน้ำใจ ที่เคยได้...รับเสมอ...ตลอดมา คารวะ...คราสาม...ตามสถาน ทุกๆท่าน...นักกลอน...ที่ฝันหา จะคนเก่า...คนใหม่...ตลอดเวลา กวีจร...จิตศรัทธา...คารวะ...แด่นักกลอน หัวข้อ: Re: ด้วยจิตคารวะ...แด่นักกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз ที่ 03 กรกฎาคม 2009, 01:53:PM อันกลอนนี้มีความงามและไพเราะ
อีกจำเพาะมีมนต์และความขลัง ดุจดังเป็นกำลังให้ผู้เซซัง ให้ยืนยันหยัดยงอยู่คู่บทกลอน หัวข้อ: Re: ด้วยจิตคารวะ...แด่นักกลอน เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 01 พฤศจิกายน 2009, 07:14:PM สิ่งดีๆที่มอบตอบแทนฉัน กว่ารางวัลอันวิจิตรที่คิดหา ไมตรีมอบปลอบใจมีให้มา ขอบอกหนาว่าขอบคุณที่หนุนนำ มหาซัง หัวข้อ: Re: ด้วยจิตคารวะ...แด่นักกลอน เริ่มหัวข้อโดย: panomwan ที่ 05 พฤศจิกายน 2009, 10:54:PM ด้วยจิตคารวะ ...แด่นักกลอน ค่าของคำซ้ำเสียงสำเนียงหวาน จรดจารด้วยใจจึงใหลหลง กลั่นกรองกลอนสอนใจใว้มั่นคง ค่าจึงยงยืนหยัดยิ่งศรัทธา ถ้อยร้อยกรองรองเรืองเมืองสยาม ภูมิปัญญางดงามนามสง่า คารวะด้วยจิตคิดบูชา เพราะคุณค่านักกลอนสุนทรเอย |