พิมพ์หน้านี้ - ถ้อยคำพร่ำบ่น...ของคนสอนสั่ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนกวนๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 08 มิถุนายน 2009, 01:23:PM



หัวข้อ: ถ้อยคำพร่ำบ่น...ของคนสอนสั่ง
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 08 มิถุนายน 2009, 01:23:PM
(http://i541.photobucket.com/albums/gg361/yamiejung25/zl93.gif)
เป็นนักเรียน...จงเพียรรู้..ที่ครูสอน
เอาแต่นอน...แล้วอ้อนวอน...ตอนสอบตก
งานไม่ส่ง...ตรงเวลา...พางันงก
สัปงก...ตกอยู่เรื่อย...มันเหนื่อยครู

ครูยืนสอน...วอนนักเรียน...เพียรกันบ้าง
สมองว่าง...ช่างปวดใจ...ใครบ้างรู้
ศิษย์เกียจคร้าน...ก็งานหนัก...หนักคุณครู
โธ่หนูๆ...ครูเหนื่อยแสน...คับแค้นใจ

คุยเสียงดัง...สอนไม่ฟัง...นั่งไม่นิ่ง
เมื่อยปากจริง...ลิงนักเรียน...เรียนบ้างไหม
นักเรียนจ๋า...ครูจะบ้า...ว่ากันไป...
นี่ก็เป็น...เพียงภาษา...ว่าบ่นกัน emo_26