|
หัวข้อ: พระปฏิมาในป่าเมือง เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 08 มิถุนายน 2009, 08:16:AM พระปฏิมาประทับนั่งยังสงบ
สง่าครบยังเห็นเด่นตระหง่าน เสมือนไม่สนใจกับภัยพาล พระพักตร์ซ่านปิติสุขยังปลุกพลัง พระเนตรเมตตาอาทรยิ่ง ยังทอดนิ่งลึกล้ำเนตรนำหวัง นำน้อมศรัทธาไต่ตาระวัง ไต่กระทั่งสุดพระศกตระหนกใจ ไม่พบรัศมีอยู่ที่นั่น อัศจรรย์รัศมีอยู่ที่ไหน ใครลักรัศมีไปที่ใด อเนจอนาถให้หัวใจราน เฉวียงผ้าห่มพระสะบัดพลิ้ว ระบายริ้วไหวไหวให้สถาน ไหวทองของผ้าอยู่ช้านาน ชวนให้ไหว้สะท้านทุกม่านตา รอบรอบวิหารแสนรานร้าง อ้างว้างปรากฏแทบหมดค่า เครือเถาทอดเลื้อยระเรื่อยมา ทึบหนาครึ้มเขียวลัดเรียวขจี หัวข้อ: Re: พระปฏิมาในป่าเมือง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 08 มิถุนายน 2009, 10:40:AM พระปฏิมา ทิ้งไร้ค่า ในป่าเมือง
จากที่เคย รุ่งเรือง ก็เปลี่ยนผัน คนเคยเฝ้า บำรุง ทุกคืนวัน แล้วก็พลัน ทิ้งขว้าง พระปฏิมา เพียงเพราะความ ชำรุด ทรุดโทรมไป จึงดูไร้ คุณค่า อนาถา ทิ้งเกลื่อนกราด ข้างถนน โคนไม้ป่า ไม่บูชา กราบไหว้ ดั่งก่อนกาล อันความจริง พระปฏิมา นั้นสอนธรรม ที่สุขล้ำ แผ่ไป ให้ไพศาล จึงได้เห็น ความไม่เที่ยง มาแผ้วพาล ไม่ยืนนาน คงอยู่ ชั่วนิรันดร์ รัศมี แห่งธรรม ยังคงอยู่ สว่างสู่ ใจคน ดลสุขสันต์ นำทางไป สู่มรรคา นิโรธพลัน ขอให้ท่าน ได้มองธรรม ผ่านพระ...ปฏิมา emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: พระปฏิมาในป่าเมือง เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 08 มิถุนายน 2009, 12:34:PM อนาถหนอ คนเมือง ห่างเรื่องพระ ระเกะกะ หน้าร้าน เป็นลานขาย องค์พระปฎิมาทองพร่าพราย วางเรียงรายชายถนนของคนเมือง มลพิษควันไฟท่อไอเสีย คละคลุ้งเคลียเลียพักตร์หมดไม่สดเหลือง ทั้งหญิงชายกรายแต่แค่ชำเลือง ไม่ใช่เรื่องของใครในนาคร หัวข้อ: Re: พระปฏิมาในป่าเมือง เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 08 มิถุนายน 2009, 05:52:PM พระปฏิมาในป่าเมือง อนาถหนอ คนเมือง ห่างเรื่องพระ ระเกะกะ หน้าร้าน เป็นลานขาย องค์พระปฏิมาทองพร่าพราย วางเรียงรายชายถนนของคนเมือง มลพิษควันไฟท่อไอเสีย คละคลุ้งเคลียเลียพักตร์หมดไม่สดเหลือง ทั้งหญิงชายกรายแต่แค่ชำเลือง ไม่ใช่เรื่องของใครในนาคร..(สายใย) งามรุ่งเรือง เฟื่องฟู อยู่คู่ฟ้า ตีคุณค่า ราคา หน้าสลอน กระเทาะเปลือก เลือกกระพี้ เป็นศรีพร แก่นคำสอน ก่อนกาล มิขานทำ ป่าคอนกรีต รีดใจ ไปจนหมด น่ารันทด อดสู, ผู้ถลำ เห็นตัวกู ของกู รีบดูคลำ เข้าขย้ำ ห้ำหั่น กันบรรลัย มิคสัญญี กลียุค เริ่มรุกคืบ หากมิสืบศานติธรรม นำสมัย กลั้วอบาย ใฝ่กิเลส คือเภทภัย กราบไปไย ไม่ค้อม น้อมจิตลง!!! มิใช่แล แค่อิฐปูน สมมุติสิ่ง ว่าพุทธจริง ยิ่งคิด, ยิ่งผิดหลง พระปฏิมา ค่าล้ำ เชิดธำรง แทนพระองค์ ทรงตรัสสอน ก่อนนิพพาน พระพักตร์ยิ้ม อิ่มเอม เกษมจิต ดั่งหยาดทิพย์ สถิตธรรม นำสถาน บูรณะ ปฏิมา, พาบันดาล ตราบลูกหลาน สืบสานธรรม เลิศล้ำเอย. หัวข้อ: Re: พระปฏิมาในป่าเมือง เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 09 มิถุนายน 2009, 09:30:AM รอยยิ้มแต้มโอษฐ์ยังเอิบอิ่ม
เพราพริ้มชวนชื่นยั่งยืนอยู่ อวลธูปควันเทียนเวียนเชิดชู ไยกูเคว้งคว้างอ้างว้างนัก สิ้นเสียงเงียบคนสงบสงัด หมาวัดร้องเอ๋งถูกเร่งผลัก เหล็กดัดอ่อนช้อยร้อยลายรัก ปิดกักขังกูอยู่ภายใน |