ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

พอดีผมต้องแต่งกลอนเทิดพระคุณครู
แต่ผมไม่รู้จะแต่งยังไงให้ได้ถ้อยคำที่สระสรวย
ใครก็ได้ช่วยผมทีนะครับ
ขอความกรุณาด้วยเถอะ emo_29


ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ emo_56

พี่ก็ยังยืนตามทรรศนะของพี่นะครับ
ว่าอยากเห็นน้องๆแต่งมาดูสละสลวยเพียงใดเราช่วยดูกันได้
คำสวยๆไม่ได้ซึ่งสาระความคมคายในด้านวรรณศิลป์ก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะครับ
ดูนี่นะ
บทเสาวรสจนีย์ (ชมโฉม)
"นั่งร้อยบุปผชาติสะอาดโฉม
งามประโลมน่ารักเป็นหนักหนา
จะดูไหนเปล่งปลั่งทั้งกายา
ดังนางฟ้าลอยฟ้อนชะอ้อนงาม"
คำก็ไม่มีศัพท์แสงอะไรมากมายแต่ใช้คำมีความละเอียดทีเดียว
น้องแต่งจากจิตสำนึกตัวเองก่อนนะครับ
เท่าที่เราทำได้โพสต์มาพี่ๆหลายท่านจะช่วยน้องเกลาเองนะครับ

คุณ วิจักขณ์  ครับ
ขอขอบคุณนะครับที่แนะนำ
แต่ถ้าจะแต่งให้เพราะนั้นมันยากจริงๆ
เท่าที่ผมทำได้ก็มีเพียงเท่านี้
ขอความกรุณาช่วยขัดเกลาให้กลอนธรรมดานี้เป็นกลอนที่เพราะจับใจทีนะครับ

         กล่าวถึงครูครูว่าเพราะครูรัก                   ต้องเรียนหนักอ่านหนังสือเพราะครูสอน
อยากตอบแทนคุณครูด้วยบทกลอน                   ที่สั่งสอนนักเรียนจนได้ดี
         ครูอาจารย์นั้นเหมือนสายน้ำใส                 ที่ไหลผ่านจิตใจนักเรียนนี้
ยิ่งไหลผ่านยิ่งขัดเกลาเป็นคนดี                           พระคุณนี้แสนยากจะทดแทน

ช่วยผมด้วยนะครับ