พิมพ์หน้านี้ - กระจกเจ้าเอ๋ย

ฉันมองดูเห็นภาพหนึ่งเป็นผู้หญิง

สวยสะพริ้งอมยิ้มหวานนัยน์ตาฝัน

เหมือนกับว่ามีรักปักโดยพลัน

ทั้งกลางวันกลางคืนแสนสุขใจ

หญิงคนนั้นหยิบหวีมาสรางผม

ให้อารมณ์ชมรักตระหนักใหญ่

มองตัวเองก็สวยไม่แพ้ใคร

พอไปได้ไปงานวัดไปเข้าวา

หญิงคนนั้นมิใช่ใครคือตัวฉัน

ทั้งคืนวันนภามืดจนอุสา

ส่องกระงกมองดูเงาทุกเวลา

และหวังว่าเขานั้นจะสนใจ

------------------------------------------

กระจกใจเจ้าเอ๋ย ไฉนเลยถึงมัวนัก เราขัดถูอยากประจักษ์ ว่าความรักเป็นอย่างไร

ส่องใจดูก็เห็น เหมือนกับเป็นความสดใส มีหน้าคนหนึ่งไง ไม่ใช่ใครแต่เป็นเธอ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนแอบรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: bamboo ที่ 05 มิถุนายน 2009, 08:38:PM