พิมพ์หน้านี้ - ประกวดกลอน June 2009 -กระจกเจ้าเอ๋ย-

Topic of June 2009 -กระจกเจ้าเอ๋ย-

รายละเอียดคะแนนดูที่ไฟล์แนบนะจ๊ะ ด้านล่างของกระทู้นี้

หมดเขตรับกลอนวันที่ 30 มิถุนายน 2552

กติกา
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิกให้สมัครสมาชิก่อนที่ !!!คลิ๊กที่นี่ !! (http://www.klonthaiclub.com/index.php?action=register)
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style
3. ความยาว 2-4 บท
4. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อนนะคะ
5. ส่งได้ไม่เกิน 3 ผลงานต่อ 1 คนค่ะ

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

Title : ...................................
Author : ..............................

รางวัล

1. รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 10 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของเว็บกลอนไทย
Title : ก ร ะ จ ก เ ง า
Author : lookgaow

2. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 7 คะแนน
Title:กระจกบานเก่าที่เราควรส่อง
Author:สุวิจักขณ์

3. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้รับ 5 คะแนน
Title : เงา..
Author : เปลวเทียนเปลี่ยนสี

4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน
Title : ส่องใจ
Author : บูรณา

Title : จริงใจไหมกระจก
Author : โยธกา

Title:กระจกทวิพจน์
Author:รจนา

5. รางวัลขวัญใจเว็บมาสเตอร์ ได้รับ 3 คะแนน
Title: ภาพสะท้อนในกระจก
Author: e-no

6. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน
Title: เคืองกระจก (...กระจกเจ้าเอ๋ย...)
Author : สายใย

ใช้เกณฑ์การตัดสินจาก http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=6343.msg49534#msg49534 (http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=6343.msg49534#msg49534)

แจ้งกรรมการคัดเลิอกกลอนทุกท่าน
เพื่อลดปัญหาที่เกิดจากความสับสนในกรณีที่ชื่อกลอนซ้ำ หรือผู้แต่งหนึ่งคนส่งหลายกลอน
จึงขอให้ส่งรายชื่อกลอนโดยการcopy ทั้ง3บรรทัด
ได้แก่ ID klon, Title และ Author

กรรมการตัดสินประจำเดือนนี้คือ
- v.nefertali
- ≈ อาศรมสังคีต ≈ ♪♫
- ลุงเว็บเอง

รายละเอียดคะแนนดูที่ไฟล์แนบนะจ๊ะ
V
V
V
V

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

Title : กระจกจ๋า...ตามหาให้ที
Author : εїзฌลาεїз™

กระจกเจ้าเอ๋ยบอกข้าเถิด
ข้าใช่ไหมงามเลิศกว่าคนไหน
ประโยคคลาสสิคจำขึ้นใจ
จากนิทานสโนไวท์เคยอ่านมัน

หากมีกระจกก็คงดี
ฉันจะได้ถามถึงคนนี้คนในฝัน
กระจกจ๋าเมื่อไหร่นะจะเจอกัน
เมื่อไหร่ฉันมีคนนั้นคนข้างกาย

กระจกจ๋าตามหาให้ข้าเถิด
ไม่ต้องให้ดีเลิศกว่าคนไหน
ไม่ต้องหล่อเลิศหรูดูคุณชาย
ขอแค่รักจริงใจก็เพียงพอ...

Title : กระจกเงา...เจ้าอยู่ไหน
Author : รัศมีธรรมส่องทาง

***************************

อันพระจันทร์ สุกสว่าง ในวารี
แสงสุรีย์ สะท้อนสี บนน้ำใส
เห็นเงาน้อง ในคันฉ่อง ตราตรึงใจ
คร่ำครวญไห้ คนึงหา ทุกค่ำคืน

มองกระจก เจ้าเอ๋ย ช่วยวานบอก
อย่าลวงหลอก ให้ข้าช้ำ ระกำฝืน
เงาของน้อง เมื่อใด จะกลับคืน
พี่สะอื้น คิดถึงเจ้า มิเว้นวาย

กระจกเอ๋ย ช่วยส่อง ให้ข้าเห็น
แม่จันทร์เพ็ญ อยู่หนใด จึงห่างหาย
มองเมื่อไร พี่ยังเศร้า เฝ้าเดียวดาย
มิอาจคลาย เสน่หา แลอาวรณ์

ผ่านวันคืน ข้าฝืนมอง คันฉ่องนี้
ขอเพียงมี เงาเจ้า คอยสลอน
พี่ยังหวัง จักได้เคียง เรียงบังอร
ได้มองภาพ สะท้อน ทุกวันคืน

emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12

Title : กระจกเงา...
Author : เปลวเทียนเปลี่ยนสี

กระจกเงา....เฝ้าแต่มอง...จ้องเงาตน
ซ้ายขวาวน...ฉงนใจ...สงสัยนัก
ตั้งแต่เด็ก...ตัวเล็กน้อย...คอยตระหนัก
จ้องมองพักตร์...จักษ์กระจก...จดจ้องเงา

กระจกเงา...เฝ้าแลดู...รู้สาเหตุ
เฝ้าสังเกต...เหตุจึงทราบ...ปราบความเขลา
เป็นมิติ...ที่ครูบอก...เฝ้าบอกเรา
จึงเลิกเขลา...และเข้าใจ...ในเงาตน

กระจกเงา...เฝ้าสะท้อน...สอนตัวข้า
รูปลักษณ์หนา...เวลาเปลี่ยน...เวียนหลุดพ้น
จากเยาว์วัย...วัยชรา....ว่าทุกข์ทน
เปลี่ยนแปลงคน...บนศรัทธา...เวลากาล

กระจกเงา...เฝ้าสะท้อน....สอนความจริง
สรรพสิ่ง...ไม่นิ่งแน่...แลผันผ่าน
เปลี่ยนไปตาม...โชคชะตา...ว่าวันกาล
ทุกสถาน...กาลผันแปร...แลดูตน

Title : กระจก..เจ้าเอ๋ย
Author : No ALoNE
(สไตล์ขำๆ >> จะขำกะเราไหมน้า ?)

(http://interiorsiam.wordpress.com/files/2007/09/mirror-vintage.jpg)

กระจกเอ๋ย....ฉันกลัว....เจ้านักหนา
แค่มองตา....รูปร่าง.....น่าตาผม
น่าน้อยอก....น้อยใจ.....นี่หรือคน
รับไม่ได้......กับตัวตน..ที่แท้จริง

นี่ล่ะหน่า........คนเรา.......มัวเมาจิต
ชอบไปคิด......แข่งสวย...ไปแต่งสี
ไปเสริมนู่น....เสริมนี่......ไม่เหลือดี
มาอีกที.........เจ้ากระจก...แทบตกใจ

ว่าแต่เขา.....ล่ะหนอ....ไม่ดูฉัน
แต่ละวัน.....ก็เเต่งหน้า...เดินไปไหน
ก็ต้องสวย...อยู่แล้ว.....ไม่น้อยใคร
เอาเป็นว่า...ไม่โทษใคร...เรารักงาม

ถ้ารักงาม....เกินตัว....คงไม่ไหว
สมัยนี้......ไม่ปลอดภัย...ทุกแห่งหน
ต้องรักตัว...สงวนไว้....เก็บไว้จน
จะเจอคน....ที่ใช่....ดูให้ดี

(http://www.eyehome.net/create/picline/f12.gif)

Title:กระจกบานเก่าที่เราควรส่อง
Author:สุวิจักขณ์

สังคมเศร้าเคล้าโศกวิโยคสุข
จมกองทุกข์ยุคไทยไร้ราศี
หมดสง่าล้าสงบทบทวี
แผ่นดินนี้มีหนามยากข้ามพ้น

หวนรำพึงถึงไทยด้วยใจส่อง
หันเหลียวมองตรองดูรู้เหตุผล
แผ่นดินนี้มีน้ำใจไหลเวียนวน
อาทรล้นปนรักประทักษ์แดน

กระจกเก่าเราคุ้นบ้างหรือไม่
สังคมใหญ่ให้นอนหนุนอุ่นเหลือแสน
ภาพอดีตกรีดดูเพื่อรู้แกน
ให้หวงแหนแผ่นดินจวบสิ้นใจ

ยิ้มทักทายหายกลัวหมดมัวหมอง
คือคันฉ่องส่องทางสว่างไสว
เงาอดีตเด่นชัดวัฒนธรรมไทย
สังคมใหม่ควรมองครรลองเดิม

Title:กระจกทวิพจน์
Author:รจนา

กระจกดีมีไว้ใช้ส่องหน้า
มองเห็นทั่วหูตาว่าสดใส
หรือหม่นหมองครองทุกข์ไม่สุขใจ
ก่อนจะไปนอกบ้านผ่านมามอง

เปรียบคำกลอนอ่อนหวานมาขานขับ
สัมผัสรับจับตรงไม่หลงช่อง
เสียงสั้นยาวปนไปไม่คล้องจอง
คำร้อยกรองมองจืดฝืดตามกัน

เขียนให้ตรงประเด็นเน้นสาระ
หากปล่อยปละละเลยเชยนะนั่น
ฉันทลักษณ์หลักนำคำประพันธ์
หากข้ามขั้นตอนไปไม่งดงาม

......................................................................................

ปล.คุณป้ารจนา เป็นผู้ประพันธ์ฝากมาประกวดด้วยครับ
ท่านเป็นผู้หนึ่งที่จุดประกายให้ผมเขียนกลอน
ช่วยขัดเกลาผมมากมาย

Title: กระจกเอ๋ย...กระจกใจ
Author: กชนันท์

ครั้นมืดมัว สลัวจิต จึงคิดถาม
ใบหน้างาม ยามยิ้ม พริ้มแก้มใส
หายไปนอน ซ่อน-หนี ณ ที่ใด
จึงเห็นใคร ใจร้าว ทุกคราวครา

สำนึกว่า ใบหน้านี้ มีสุขทุกข์
ใจคือคุก ทุกข์สุขใด ใจเราหนา
สะท้อนออก บอกได้ ในแววตา
สะท้อนพา อารมณ์ ที่พรมทรวง

เห็นไหมนั่น...ใครกัน ณ เบื้องหน้า
เคยแกล้วกล้า ฝ่าได้ ทุกข์ใหญ่หลวง
วันนี้ฝัน พลันลับ ดับแดดวง
ดำดิ่งล่วง ห้วงท้อ บ่อน้ำตา

ใบหน้างาม ยามยิ้ม พริ้มแก้มใส
กระจกเอ๋ย..กระจกใจ ฉันใฝ่หา
จึงนาที นี้แล้ว นะแก้วตา
จักยิ้มร่า หน้ากระจก เลิกรกใจ.

(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/203.gif)

Title: คนโง่ในกระจก
Author: Zhyphires

??????

มองคันฉ่องส่องหน้าพาหวนคิด
ถึงความผิดจิตกระทำช้ำหนักหนา
ที่ทำลายสายรักสรรสร้างมา
ด้วยคำจาว่าร้ายให้ตายไป

เพียงเพราะเชื่อคนอื่นมากไปนิด
เชื่อหมดจิตติดหล่มไม่สงสัย
เกิดพลั้งพลาดฆาตความรักทั้งหมดใจ
จนทรายวัยลาลับไม่กลับคืน

จนตอนนี้ที่รู้ว่าหูเบา
ความโง่เขลาตอกย้ำไม่อาจฝืน
จิตเจ็บช้ำย้ำชัดล้มทั้งยืน
ไม่อาจขืนฝืนเธอให้กลับมา

มองตัวเองในกระจกยิ่งสะท้อน
คนที่วอนให้รักกลับมาหา
คนโง่เง่าเฝ้ารอขอเมตตา
ขอกานดาได้โปรดให้อภัย

??????

จากความคิดเป็นคำกลอน
กวีฝึกหัด Zhyphires.. Alkazan...

[/size] [/font]

Title : เคืองกระจก (...กระจกเจ้าเอ๋ย...)
Author : สายใย
คำเตือน : เนื้อหาบางตอนของบทกลอนนี้ไม่เหมาะสำหรับลุงเว็บมาสเตอร์

๏ยืนจ้องหน้า กระจก หัวอกแป้ว
เราแก่แล้ว แก่ยิ่ง จริงหรือนี่
เส้นผมดก ดำขลับ กลับไม่มี
กลายเป็นสี เทาโทน แทบโล้นเลย

รอยเหี่ยวย่น กล่นหรา กลางหน้าผาก
ทั้งมุมปาก หางตา ตีนกาเฉย
รอยยิ้มไม่ พิมพ์ใจ ใสเหมือนเคย
กระจกเอ๋ย มองตา ยิ่งน่ากลัว

เพื่อนเคยให้ สมญา หนุ่มตาหวาน
เพียงสบสาน สาวพ้อ พ่อทูนหัว
มาบัดนี้ สีจืด แถมมืดมัว
กล้ามเนื้อทั่ว เรือนร่าง ร้างเลือนไป

กระจกเอ๋ย เอ่ยมา กับข้าหน่อย
ภาพเจ้าถ่อย ตรงหน้า ใช่ข้าใหม
แม้นเป็นภาพ ลวงตา ไม่ว่าไร
ถ้าบอกใช่ ภาพข้า เดี๋ยวน่าดู ๚
..................................

Title: ภาพสะท้อนในกระจก
Author: e-no

เปรียบชีวิตคู่ดั่งกระจกเงา
เสียงรอยแตกร้าว ดั่งรอยร้าวฉาน
ภาพกระจกสดใส ยามใจชื่นบาน
ภาพกระจกขุ่นเศร้า ยามเรามีน้ำตา

ค่อย ค่อย ประคับประคอง
สองมือคอยปกป้องมิเหนื่อยล้า
กระจกบานใสเปรียบชีวิตคู่ที่อยู่มา
จงเก็บรักษาด้วยชีวา ด้วยหัวใจ

เมื่อเวลาเนิ่นนานพ้นผ่าน
กระจกบานเก่ามีรอยร้าวรอยหม่นไหม้
แม้รักษาทั้งชีวา ทั้งหัวใจ
รอยร้าวยิ่งกว้างใหญ่เท่าทวี

แม้วันนี้ไม่เหลือแล้วกระจกบานไหน
สิ่งที่เหลือคือลมหายใจที่ริบหรี่
มีชีวิตอยู่ได้ด้วยกำลังใจ ที่เหลือน้อยเต็มที
กับความฝันที่ไม่มีใครสนใจ

คงต้องใช้เวลาอีกยาวนาน
กว่ารอยร้าวจะผสานเชื่อมติดได้
แต่ยังคงมีความหวังและพลังสู้ไป
หวังเพื่อรอคอยเพียงใคร ร่วมใช้ชีวิตใหม่ในกระจกเงา

(http://i541.photobucket.com/albums/gg361/yamiejung25/zl52.gif)
Title : เงา..
Author : เปลวเทียนเปลี่ยนสี

เป็นดั่งเงา...เฝ้าจ้องมอง...,มองจ้องหน้า
เป็นดั่งฟ้า...ขีดชะตา...บ้าผกผัน
หลงงมงาย...หมายเพียงเงา...เขลาเพ้อฝัน
เคียงเรานั้น...มันแค่เงา...ตัวเราเอง

เงาสะท้อน...วอนเว้าใจ...ให้แต่งแต้ม
ปัดสองแก้ม...แต้มแววตา...น่ากลัวเกรง
ปกปิกใจ...ไว้ในเงา...เขลาอวดเก่ง
ใจนักเลง...เก่งถีงไหน...ในมายา

ภาพสะท้อน...ตอนจ้องมอง...ครรฉ่องนี้
ร้ายรึดี...ที่มองเห็น...เฉกเช่นข้า
หมุนรอบตัว...กลัวเงาหมอง...ต้องไขว่คว้า
ใฝ่และหา...นิลจินดา...มาแนบกาย

คิดแล้วขำ...กรรมซ้ำย้ำ..นำวิถี
หลงงมงาย...ง่ายอย่างนี้...นี่เหลือร้าย
มองกระจก...ก็ตกใจ...ให้มากมาย
สิ่งสุดท้าย...ได้อะไร...ในมายา

Title : ก ร ะ จ ก เ ง า

Author : lookgaow

กระจกเงา...สะท้อน...ความเป็นจริง
เรื่องทุกสิ่ง...ชัดเจน...เด่นตรงหน้า
ไม่มีใคร...หลอกได้...ใต้แววตา
เลวชั่วช้า...ต่ำทราม...ตามใจตน

หลอกใคร - ใคร...หลอกได้...หลอกไปเถิด
อย่าเตลิด...หลอกตัว...มัวหมองหม่น
หลอกใคร - ใคร...หลอกได้...เว้นใจตน
เกิดเป็นคน...เลว - ดี...อยู่ที่ใจ

การกระทำ...เปรียบดั่ง...กระจกเงา
ฉายสะท้อน...ความเขลา...ของเราได้
คนคิดดี...ทำดี...ที่จิตใจ
แสดงออก...บอกได้...ในท่าที

คนคิดชั่ว...ทำชั่ว...ด้วยตัวเขา
กระจกเงา...สะท้อน...ตอนวิถี
คนทำดี...ต้องรับ...กลับผลดี
คนชั่วไม่ -. อาจหนี...ลี้ผลกรรม

Title : จริงใจไหมกระจก
Author : โยธกา

กระจกเอ๋ย ไหนเลย เคยบอกข้า
ทุกท่วงท่า สง่างาม ตามอย่างหงส์
กริยา มารยาท นาฏอนงค์
น่าลุ่มหลง องค์เอว อรชร

แต่ทำไม ในวันนี้ ชีวีข้า
ไม่โสภา สง่างาม เหมือนยามก่อน
ทุกเวลา นาที ที่จากจร
มันกัดกร่อน กินไป หรือไรกัน

หรือกระจก คิดตลก โกหกข้า
ใช้มายา ลวงตา พาใฝ่ฝัน
ให้หลงใหล ได้ปลื้ม ลืมตะวัน
ว่าเป็นจันทร์ ส่งแสงส่อง มาต้องกาย

กระจกเอ๋ย เผยความจริง ให้ข้ารู้
อย่าให้อยู่ คู่ฝัน อันเฉิดฉาย
ให้รับรู้ ความจริง สิ่งเรียงราย
อาจสลาย หายไป ไม่ยั่งยืน

Title : ส่องใจ
Author : บูรณา

กระจกเจ้าเอ๋ย..
ช่วยส่องใจเขา..แล้วช่วยเฉลยหน่อยได้ไหม
อยากรู้เขาเก็บซ่อนความรู้สึกอะไรไว้ข้างใน
อยากให้กระจกช่วยสะท้อนภาพในใจเขาออกมา

กระจกเจ้าเอ๋ย..
โปรดเอื่อนเอ่ยบอกฉันอย่าได้ช้า
ความรู้สึกภายในหัวใจที่ฉันไม่สามารถเห็นได้ด้วยสายตา
คืออะไรช่วยบอกฉันมาให้เข้าใจ

กระจกเจ้าเอ๋ย..
อย่าทำนิ่งเฉยเหมือนเคยจะได้ไหม
แล้วอย่างนี้ฉันจะรู้คำตอบได้อย่างไร
ในเมื่อกระจกไม่ยอมส่องหัวใจให้เสียที

Title : กระจก...เจ้าเอ๋ย
Author : สายใย

๏กระจกเอ๋ยเคยส่องมองค่ำเช้า
ครั้ง เมื่อเราเคียงอยู่เป็นคู่สอง
เกณฑ์ชีวิตลิขิตนำเปลี่ยนทำนอง
เราจึ่งต้องหมองหมางร้างลากัน

ในโลกนี้มีเศร้าเคล้าโศกสุข
ใยมีทุกข์เกินไปในใจฉัน
โหยหารักรอคู่อยู่ทุกวัน
คิดสร้างสรรนิยายรักอีกสักครั้ง

ความเจ็บช้ำย้ำใจลืมให้หมด
ไม่จำจดรอยอดีตกรีดรอยฝัง
คนที่รักหนักหนากลับมาชัง
ได้แต่นั่งหน้ากระจกชะโงกเงา

................. กระจก...เจ้าเอ๋ย
ขอจงเผย ความนัย ไปให้เขา
แม้นถูกทำ ช้ำใจ ไม่บรรเทา
ใจยังเฝ้า รักเธอ เสมอไป?๚

*ขอแก้บทแรก วรรครับ(ที่สอง)จากคำว่า"สอง"เป็น"เมื่อ"ครับ....

(http://www.o2blog.com/upload/pim357/upload-o8PhN54.jpg)

Title : คำถาม...
Author : εїзฌลาεїз™

กระจกเจ้าเอ๋ย
เจ้าจะเคยรู้บ้างไหม
ใครคนหนึ่งเหงาใจ
อยู่อย่างเดียวดายทุกที

กระจกเจ้าเอ๋ย
ไม่มีสักครั้งเลยนะคนนี้
ที่จะมีใครสักคนสนใจใยดี
เหลือแค่ความเหงาที่มีและน้ำตา

กระจกเจ้าเอ๋ย
เมื่อไหร่เลยจะมีคนห่วงหา
เมื่อไหร่ฉันจะเลิกเศร้ามีน้ำตา
และเมื่อไหร่จะมีใครเห็นค่าความสำคัญ

(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/y012.gif)

Title: กระจกใส
Author: ท้องฟ้าสีชมพู

กระจกใส สะท้อนใจ ได้หรือเปล่า
กระจกใส ส่องเห็นเงา สุขเศร้าไหม
กระจกใส บอกชี้ทาง ได้หรือไร
กระจกใส ช่วยแจ้งไป ให้รู้ที

เห็นเวลา เห็นวันคืน พี่ผ่านพ้น
คอยวกวน เวียนว่ายไป ไม่หน่ายหนี
สิ่งต่อไป ที่จะทำ ร้ายหรือดี
จะมีไหม ใครบอกที ให้แจ้งใจ

ได้แต่นั่ง มองเงา ในกระจก
หวังจะพบ คำตอบ หามีไม่
ถ้าจะพบ คงต้องจบ ลงที่ใจ
หากสิ่งใด เกิดที่ใจ ใช่ในเงา

................................................................

Title: กระจกส่องใจ
Author: ช่ออักษราลี

(http://www.bloggang.com/data/p/pecharin/picture/1245460271.jpg)

พิศคันฉ่องส่องใสในรูปลักษณ์
พิศพักตร์เฉกรัมภาอุษาสาง
พิศขนงปานจันทร์เสี้ยวเรียวเนตรนาง
พิศสองปรางแจ่มจรัสร้อยรัดใจ

เมื่อพิศดูดวงหทัยก็ไป่เห็น
ทุกสิ่งต่างหลบเร้นเป็นสวยใส
ปรารถนาส่องตัวตนกมลใน
ดีฤๅชั่วเผยไว้ใต้รูปเงา

กระจกเอ๋ยส่องใจไทยทั้งหล้า
ใครจักจุดเทียนปัญญาฝ่ามืดเขลา
ชูธงธรรมนำหน้าประชาเรา
ทุกลำเนาพ้นทุกข์รุกระดา

(http://sl.glitter-graphics.net/pub/1097/1097045xpyi5kbpdy.gif)

********************************

Title: กระจกใสในแววตา...มายาเงา
Author: ช่ออักษราลี

(http://blog.sanook.com/PortalPics/_krujeab2007/images/default/กระจกเงา.jpg)

เพียงภาพเห็นลิบลิ่วเช่นทิวเขา
โบกมือเฝ้าทักทายปลายเวหา
คราวปุยหมอกลอยคว้างเพียงหว่างตา
เนินไศลไหวพร่ามายาลวง

เพียงภาพเห็นเพ็ญหนึ่งตรึงสายน้ำ
ชวนไหวหวามงามเด่นเช่นเพ็ญสรวง
สะท้อนทกอกไหวไยสองดวง
แค่กั้นช่วงผืนฟ้าชลาธาร

เพียงเห็นภาพสวยใสในกระจก
พลันอิ่มอกอิ่มใจใบหน้าหวาน
ห้วงเพลาผันเปลี่ยนเวียนไม่นาน
ริ้วรอยผ่านวัยชรามาระทม

จึ่งเป็นภาพมายามาสะท้อน
ทุกภาคตอนล้วนทุกข์ฤๅสุขสม
จักไขว่คว้าหาใดในสายลม
คำ "พอเพียง" เพียงนิยมปราศตรมแล้ว

(http://sl.glitter-graphics.net/pub/1097/1097045xpyi5kbpdy.gif)

กระจกเจ้าเอ๋ยเอ๋ยกระจกเจ้า
มองเมียงเราเราเอ๋ยเมียงมองท่าน
ส่องสะท้อนสะท้อนส่องผ่องแผ้วพาน
พบปะปานปานปะพบประสบใจ

ส่องเห็นดีดีเห็นชั่วได้ไหมหนอ
อย่ารีรอรอรีอย่าขับขานไข
ชั่วเห็นดีดีเห็นชั่วอยู่ล้ำไป
ฤว่าใครใครว่าลือละบือกัน

กระจกเจ้าเจ้ากระจกช่วยแถลง
ส่องสำแดงสำแดงส่องย้อนหนหลัง
ส่องดีชั่วชั่วดีส่องอย่าจีรัง
อย่าภวังค์ภวังค์อย่ารั้งรอเอย

Title: กระจกเงา...เงากระจก
Author: สายลมสีขาว

กระจก ส่องย้อน ย้อนส่อง
คันฉ่อง ฉายเฉิด เฉิดฉาย
แวววับ วับแวว ประกาย
ช่วงคล้าย มนตร์เวท เวทมนตร์

แก้วเงา เงาแก้ว ระยับ
ใจจับ สนใคร ใครสน
สื่อหมาย หมายสื่อ ตัวตน
เวียนวน วนเวียน เปลี่ยนไป

เรื่องจริง จริงเรื่อง สะท้อน
สิ่งย้อน ย้อนสิ่ง พึงไหว
ดีชั่ว ชั่วดี ที่ใจ
คว้าไขว่ ไขว่คว้า ค่าตน

ชีวิต หลั่งไหล ไหลหลั่ง
กานต์หวัง หวังกานต์ แห่งหน
สุดแท้ แท้สุด แต่คน
ฤ ยล ดินฟ้า ฟ้าดิน

**********************
ครั้งนี้เอามาลงช้าไปหน่อยแฮะ ^_^"
แต่เอาเถอะ ภาษาไทยกลับคำ ความหมายเปลี่ยน
อิอิ

[/size]

Title: กระจกเจ้าเอ๋ยเจ้าเท่านั้นเป็นเพื่อนฉันทุกโอกาส
Author: Yotaga

เพียงเห็นเขาเย้าหยอกเฝ้าบอกรัก
ผูกสมัครรักใคร่กับใครอื่น
แสนเหว่ว้าพาใจไม่แช่มชื่น
ไร้ระรื่นสุดขื่นขมซบซมเซา

กระจกเอ๋ยเจ้าเคยอกหักไหม
แล้วร้องไห้อาลัยใจหงอยเหงา
หรือเคยแต่สะท้อนแสงแห่งแรงเงา
คนเศร้าเศร้าคนนี้ที่รักโรย

ส่องกระจกทีไรให้สลด
เห็นแต่หยดน้ำใสใจระโหย
เอ่อคลอเบ้าบ่อน้ำตาพาอิดโรย
รักโบกโบยบินไปในสายลม

เหมือนพายุพัดโหมโถมกระหน่ำ
ทุกถ้อยคำเขาย้ำซ้ำทับถม
ไม่เคยคิดรักเราเร้าอารมณ์
เพียงเชยชมสมอยากแล้วจากไป

แสนเจ็บช้ำกับคำที่พร่ำบอก
เหมือนกับหอกทิ่มอกจนหมกไหม้
เหมือนน้ำกรดราดรดบนดวงใจ
ทนอยู่ได้ก็เพราะเงาเจ้าปลอบโยน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

รวมกฎระเบียบและประกาศจ้ะ => ห้องประกวดแต่งกลอน => ข้อความที่เริ่มโดย: Alpha ที่ 03 มิถุนายน 2009, 06:06:AM