พิมพ์หน้านี้ - ขอโทษเธอจริง-จริง

ขอโทษนะ..ที่ฉันอาจเคยมองว่าเธอไม่ดี
มาถึงตอนนี้..ฉันรู้แล้วว่ามองเธอคนดีผิดไป
เคยคิดว่าที่เธอไม่รักกัน..เป็นเพราะฉันไม่ใช่คนสวยใส
หลงโทษว่าเธอไม่ยอมมองคนที่หัวใจ..หลงมองไปในด้านที่ไม่ดี

อาจเป็นเพราะฉันเองแหละที่แย่..
ถึงได้ชอบมองเธอในแง่แบบนี้
ตอนนี้เริ่มรู้ซึ้งแล้วที่
เธอไม่รักฉันสักทีเพราะอะไร

คงเพราะฉันเป็นคนไม่ดีซินะ
ต่อแต่นี้จะพยายามทำตัวเสียใหม่
เลิกมองคนในแง่ร้าย..รู้จักการให้อภัย
เผื่อวันหนึ่งฉันจะได้กลายเป็นผู้หญิงดี-ดีที่ใคร-ใคร..ต้องการเลือกไปจับจอง

ขอโทษจริงๆ

ที่ว่าเธอเหมือน ลิงในวันนั้น

ใครจะรู้ละ ว่าเธอจะจริงจัง

ก็แค่เราพลั้ง ไม่ทันระวังตัว

อย่าโกรธกันนะ คนดี

ก็เข้าใจหน่อยซิ ฉันขี้เล่น ต้องรับให้ไหว

ต่อไปนี้จะไม่ว่าเธอเหมือนลิงตัวไหนๆ

เพราะจากนี้ต่อไป จะบอกว่าลิงเหมือนเธอ

emo_62 emo_87 emo_104

emo_85

[/b][/b]

ทุกวันอารมณ์อ่อนไหว
คล้าย-คล้ายหัวใจหวาดหวั่น
กลัวเธอจะนึกโกรธกัน
จนฉันกังวลมากมาย

ขอโทษที่เป็นอย่างนี้
สัญญานะคนดี..ว่าจะทำตัวใหม่
กลับไปเป็นคนเดิมที่สดใส
เลิกเอาความเศร้าไปกวนใจเธอ

อ้างจาก: บูรณา ที่ 10 มิถุนายน 2009, 09:39:PM

เวลาผ่านมาก็เนิ่นนาน
กับความเศร้าทรมานอยากให้เธอทิ้งไว้
นานแล้วนะ..ที่ฉันเห็นเธอทุกข์ใจ
เมื่อไรนะที่เพื่อนฉันคนนี้..จะสดใสเหมือนเคย

ไหนบอกว่าจะทำตัวร่าเริง
แต่ดูสิ... หนีมาโพสกลอนเศร้าๆได้
เป็นห่วงเธอนะ..ไม่อยากให้เธอคิดมากไป
รู้ไหมไม่มีใครรักเราได้..เท่าตัวเราเอง

ระหว่างเราที่ผ่านมา
ทุกสิ่งคือสูญเปล่าใช่ไหม
ไม่มีแล้วสำหรับเธอความห่วงใย
รู้ไหมว่ามันปวดใจที่เธอไม่แคร์กัน

จากที่ว่าจะไม่คิดอะไร
แต่การตัดใจไม่ง่ายดายแบบนั้น
ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอแค่เธอหมดรักกัน
แต่น้ำตาที่ไหลนั้นไม่อาจควบคุมได้เลย

เจ็บนะที่เห็นเธอเปลี่ยนไป
จากคนที่คุ้นใจกลับกลายมาเมินเฉย
เพิ่งรู้ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรักกันเลย
เจ็บที่คนคุ้นเคยเป้นคนทำร้ายกัน

ความรู้สึกที่รับรู้จากดวงตา
ราวกับคุณจะบอกว่า..ฉันผิดซะมากมาย
ผิดที่ห่วงแหนคุณมากเกินไป
และวุ่นวาย จนน่ารำคาญ
ฉันเองก็รู้ดี
ว่าคุณไม่ชอบอย่างนี้..อย่างที่ฉันกำลังทำ
แต่ฉันก็ไม่ชอบเหมือนกัน
ที่คุณทำ ก้อร้อ ก้อติก อย่างนั้นกับใคร ๆ
ขอโทษ...นะคนดี
ที่ทำให้คุณไม่พอใจ
หากคุณโกรธก็ไม่ว่าอะไร
เพียงอยากย้อนถามเพื่อความเข้าใจ
ผิดมากหรือไง
หากใคร ๆ จะหวงแหนหัวใจตัวเอง

อ้างจาก: e-no ที่ 10 มิถุนายน 2009, 09:46:PM

จริง-จริงก็ไม่ได้อยากแต่งหรอกนะ..กลอนเศร้า
แต่เป็นเพราะตอนนี้หัวใจมันกำลังปวดร้าวและหวั่นไหว
กลอนที่แต่งออกไป
มันก็เลยดูเศร้าใจ..กว่าที่ควรจะเป็น

(http://i492.photobucket.com/albums/rr290/cute-id/dc149.gif)

รู้ตัวดี...
ว่าในวันนี้ไม่สมควร...ร้องไห้
ทำเป็นเก่งกล้า...ไม่สนว่าใครจะเสียใจ
แล้ววันนี้รู้สึกอย่างไร...เมื่อผลกรรมได้ย้อนกลับมา

ไงล่ะ...แม่คนเก่ง
พอโดนเข้ากับตัวเอง...ถึงกับเสียหน้า
ไหนล่ะคนที่ประกาศไว้ว่าจะไม่เสียน้ำตา
ที่นี้รู้แล้วสินะ...ว่าความเจ็บช้ำชามันเป็นเช่นไร

ทีเวลาทิ้งคนอื่นเขาไม่รู้สึก
ตอนนี้คงจะสำนึก...ได้แล้วใช่ไหม
ถึงจะบอกขอโทษคนดี...วันนี้คงสายเกินไป
เพราะไม่ว่าจะทำอย่างไร...ผลกรรมที่เคยสร้างไว้...ก้อตามทัน

(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(33).gif)

รักเธอก็ได้แค่เก็บไว้ในใจ
รักเธอมากแค่ไหนแต่ต้องอยู่ในใจเท่านั้น
รักเธอคำๆนี้คงทำลายความผูกพัน
ที่เธอมีให้กันโดยไม่คิดอะไร

เพราะความรักทำให้คิดมากมายขนาดนี้
มากกว่าคำว่าเพื่อนที่เธอมีให้
รู้ตัวดีแม้จะพูดว่ารักออกไป
มันคงไม่มีผลอะไรกับใจเธอ

ขอโทษที่ชอบคิดเรื่องที่เธอไม่รักกัน
จริง-จริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่เพื่อนสมควรจะคิด
เข้าใจนะ..ว่าฉันผิด
ฉันไม่มีสิทธิ์จะคิด..เอาแต่ใจ

กำลังพยายามอยู่ตอนนี้
พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเลิกคิดให้ได้
จะได้ไม่เผลอกวนใจ
ให้เธอต้องเป็นทุกข์เพราะเรื่องที่ไม่สมควร

ฉันดีใจนะที่ได้รู้จักกับเธอ
บอกตามตรงว่าทุกคนที่เคยได้พบเจอไม่มีใครเป็นเหมือนเธอทั้งนั้น
ไม่เคยมีใครที่จะคอยแคร์ความรู้สึกกัน
ไม่มีใครคอยเป็นห่วงฉันมากมาย

ทุกคนที่พบพูดคุยแล้วเลยผ่าน
ไม่เคยมองเห็นกันว่ามีความหมาย
พบปะ..พูดจา..ปราศรัย..ทักทาย
แล้วก็ผ่านเลยไปคล้าย-คล้ายกับสายลม

ฉันผิดเองแหละ..ที่ชอบน้อยใจในตัวเธอ
ชอบพร่ำเพ้อว่าชีวิตนี้ช่างแสนขื่นขม
ทบทวนดูแล้ว..เห็นแต่ภาพตัวเองเป็นคนเจ้าอารมณ์
ขอโทษนะ..ที่ฉันชอบทับถมความช้ำตรม..ใส่เธอ

พยายามแล้วที่จะใจเย็นลงกว่านี้
พยายามแล้วที่จะไม่คิดอะไรไปมากมาย
พยายามที่จะยอมรับกับการไม่ได้เป็นคนที่อยู่ข้างกาย
พยายามที่จะยอมรับให้ได้ว่าเขาช่างมีความหมายสำหรับเธอ

แต่ตอนนี้ในใจก็ยังรู้สึกโหยหา
ได้แต่หวังว่าวันหนึ่งคงถึงเวลาที่ฉันจะหยุดพร่ำเพ้อ
ตอนนี้ก็คอยเตือนตัวเองอยู่ทุกวันว่าฉันเป็นแค่เพื่อนเธอ
แต่ถ้ามีบางครั้งที่ฉันเผลอกวนใจเธอ โปรดอภัย

ยอมรับว่ายังมีบ้างที่ความรู้สึกสับสน
มีหลายครั้ง-หลายหนที่ร้องไห้
เพราะยังไม่สามารถปรับสภาพจิตใจ
ให้เป็นปกติเวลาเห็นรูปของใครบางคน

ยอมรับว่าอิจฉา
คิดอยากจะโวยวายให้เธอเอารูปออกไปให้ไกลตาอยู่หลายหน
แต่สิ่งที่ทำได้ก็แค่เตือนตัวเองเอาไว้ให้อดทน
แม้จะหมองหม่น แต่ก็ต้องทนทำใจ

รูปภาพของคนสำคัญ
คนไม่มีค่าอย่างฉันจะไปโวยวายอะไรได้
เฮ้อ! สุดท้ายก็จบด้วยความรู้สึกน้อยใจ
ขอโทษจริงๆ ที่ยิ่งคิดเท่าไหร่ ก็ยิ่งน้อยใจทุกที

ขอโทษเธอจริง จริง
กับทุกสิ่งที่ทำให้ได้เท่านี้
ทำเต็มที่ สุดความสามารถที่มี
สุดท้ายทำได้เพียงแค่นี้จริง จริง

ขอโทษที่อยากบอกเธอ
เลิกเจ็บช้ำ พร่ำเพ้อ หงอยเศร้า
รู้ตัวดีไม่ใช่ใคร ที่มีสิทธิ์ท้วงทัก
แต่เพราะเป็นห่วงเธอนัก..จึงบอกไป

ถ้าเธอโกรธ
ฉันขอโทษ จริงจริง เรื่องยิ่งใหญ่
ก็รู้ว่า หวังดี มีน้ำใจ
ทำไงได้ ไม่ลืมเขา ต้องเศร้าตรม

ขอโทษเธอจริงจริง
ที่แค้นหญิง อยากว่า ให้สาสม
คำสัญญา มีค่า แค่เพียงลม
ได้ชื่นชม ชั่วคืน เป็นอื่นแล้ว

ขอโทษจริง-จริง
ยิ่งนับวันน้ำตามันยิ่งไหล
ยิ่งถลำลึกลงไป
ทั้ง-ทั้งที่ควรตัดใจได้เสียที

ขอโทษที่ทำผิด
ที่ยังคงคิดกับเธอแบบนี้
ไม่อาจทำตัวเป็นเพื่อนที่ดี
ทั้ง-ทั้งที่พยายามเต็มที่..ที่จะทำ

เธอบอกว่าไม่ให้ฉันหวังอะไร
ขอโทษ..ที่ฉันไม่เคยทำได้สักครั้ง
คราวนี้แหละ..จะลองทำอย่างจริงจัง
เธอจะได้ไม่ต้องนั่งกังวลใจ

ฉันผิดเองแหละที่พยายามจะตามตื้อ
พยายามจะดื้อรั้นให้เธอมีใจให้
สุดท้ายสัมผัสได้ว่า..ไม่มีทางเป็นไป
ก็ได้แต่..ร้องไห้..โวยวายเธอ

ไม่ใช่ความผิดของเธอสักหน่อย
เธอก็บอกอยู่แล้วว่าไม่ได้รัก..ก็ยังเอาแต่คอยจะพร่ำเพ้อ
โทษนั่น..โทษนี่..โทษเธอ
จริง-จริงเป็นเพราะฉันเองที่เผลอ..คาดหวังไป

ถ้าฉันหยุดความหวังไม่ได้
เธอจะสามารถให้อภัยฉันไหมในเรื่องนี้
ทั้ง-ทั้งที่เธอก็เคยเตือนฉันอยู่หลายที
ไม่ให้ฉันคนนี้หวังอะไร

เพราะสุดท้ายฉันคงไม่สมหวัง
เธอไม่สามารถเห็นใจฉันแม้เพียงสักครั้งได้
ความเป็นจริงระหว่างเราคงหยุดอยู่ตรงที่เพื่อนกันตลอดไป
ขอโทษจริง-จริงที่ฉันยังหวังเลยทำให้เธอกังวล

โกรธไหม
ที่ฉันกลายเป็นคนแบบนี้
เหมือนเห็นแก่ตัวขึ้นทุกที
คอยขอโน้นขอนี่จากเธอ

ขอโทษนะ
ขนาดเป็นคนไม่มีค่ายังกล้าเสนอ
เรียกร้องอะไรมากมายจากเธอ
กวนใจอยู่เสมอทุกเวลา

ไม่โกรธได้ไหม
ฉันแค่ขอเวลาทำใจให้เลิกไขว่คว้า
ให้เลิกหวังที่จะได้เธอมา
เลิกหวังว่าจะได้ครอบครอง..หัวใจเธอ

เมื่อก่อนเหมือนเราไม่เคยโกรธกันเลยใช่ไหม
แต่ตอนนี้เหมือนอะไร-อะไรมันต่างไปจากวันนั้น
แค่คำพูดเล็กน้อยก็ค่อยแต่จะคิดไม่ไว้ใจกัน
ไม่รู้ว่าต้นเหตุที่เป็นแบบนั้นมาจากอะไร

ฉันทำอะไรให้เธอต้องระแวงหวั่นไหวหรือเปล่า
จริง-จริงฉันก็ยังคงเป็นคนเก่าถ้าหากเธอยังจำได้
แต่ก็อาจจะมีที่ฉันเผลอหวาดระแวงและน้อยใจ
เพราะคิดเรื่องของเธอมากเกินไปจนกังวลใจและร้อนรน

ขอโทษจริง-จริงที่ฉันทำตัวไม่ดีกับเธออยู่บ่อยครั้ง
ยอมรับว่าตอนนี้หัวใจมันก็ยังตั้งอยู่บนความสับสน
ยังอยากเป็นคนในหัวใจแม้ความจริงจะเป็นได้แค่เพื่อนเธอหนึ่งคน
ขอโทษที่ฉันยังคอยสร้างความกังวลไม่อยากให้เธอรำคาญใจจนเกลียดกัน

ขอโทษที่ทำให้วุ่นวาย
ขอโทษที่รบกวนใจมากมายที่ผ่านมา
หวังว่าเธอคงไม่ถือสา
ผู้หญิงที่ไม่มีค่าอะไร

ไม่ได้ดีพอที่จะให้ใครมารัก
แม้จะพยายามสักแค่ไหน
ขอบคุณที่บอกให้รู้ว่าฉันไม่มีทางได้เป็นคนในหัวใจ
ฉันจะได้เลิกพยายามต่อไป..เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เหมือนเดิม

ฉันขอโทษ เธอเลิกโกรธ ฉันได้ไหม
ให้อภัย คนของใจ ได้หรือเปล่า
เรื่องผิดใจ ทำใ้ห้เกิด เป็นเรื่องราว
รักต้องร้าว จากข่าวคราว ไม่เป็นจริง

ฉันเองผิด ที่คิดว่า ไม่ควรง้อ
ได้แต่่รอ ขอให้เธอ พูดกับฉัน
ไม่ยอมพูด ถึงเรื่องนี้ ที่สำคัญ
ปล่อยให้มัน ค้างคาใจ เราสองคน

ขอโทษนะ ที่รักจ๊ะ หันมาหน่อย
ฉันยังคอย รอยรักร้าว เราประสาน
อยู่ตรงนี้ รอคนดี แล้วตั้งนาน
อย่ามองผ่าน ทรมาน ฉันอีกเลย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: bourana ที่ 01 มิถุนายน 2009, 08:53:PM