ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

อยู่ขั้นโลกเหนือรึไง
ถึงติดต่อไม่ได้อย่างนี้
หรืออยู่อะเมซอนนะคนดี
ตามหาตัวกี่ที ก็ไม่เคยเห็น

ปรากฎตัวหน่อยนะ
ขอร้องล่ะ อย่ามัวแต่เล่น
อยากเจอจริง จริง มีธุระจำเป็น
เนี่ย หัวใจมันไม่ยอมเต้นเมื่อไม่เห็นเธอ

นั่งมองผ่าน ม่านกระจก ที่ว่างปล่าว
นั่งมองดาว ที่ส่องแสง แรงสไว
นั่งมองภาพ สองเรา ที่ตรึงใจ
นั่งนึกไป ถึงวัน ที่มีเธอ

หยาดน้ำใส ไหลริน เป็นสิ่งบอก
ไหลรินออก บอกย้ำ ช้ำเสมอ
ว่าคนรัก จากไป ไม่อาจเจอ
ยมทูต พรากเธอ จากฉันไป

นับสามปี สี่เดือน และสองวัน
ที่เธอจาก ตัวฉัน ให้อาศัย
อยู่คนเดียว โด่ดเดี่ยว อยู่ร่ำไป
จนถึงวัน ลมหายใจ ฉันหมดลง ....

ในวันที่ชั้นต้องจาก
ในเวลาที่ชั้นต้องทิ้ง
คืนและวัน ที่เลยผ่าน
ทำให้ คิดชดใช้เวลา
คือ วันนี้ คือวันที่จบ
ลมหายใจ ครั้งสุดท้าย
ในแววตา ของเธอนั่น
ทำให้ชั้น ห่วงหา
เมื่อเวลาสิ้นลม
ลมหายใจสุดท้าย
ชั้นขอ แค่เธอ....