|
หัวข้อ: ปลุกใจตน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 23 พฤษภาคม 2009, 03:26:AM ดึกแล้ว...ย้ำ ราตรี
กำมะหยี่สีดำที่ฟ้าห่ม ทำคนหนึ่งนั่งเหงาเศร้าระทม ภายในโลกกลมๆของค่ำคืน เพียงแผ่วลมลอยผ่านมากระซิบ จากฟากฟ้าไกลลิบ "อย่าขมขื่น" บอกใจตนให้แกร่งกล้าหยัดยืน จักผ่านคืนวันร้ายไปด้วยดี แม้ทุกข์โถมยามใดอย่าได้ท้อ นำชีวิตเดินต่อสู่วิถี บนหนทางใฝ่ฝันวันที่ดี คงจะมีวันนั้นอย่าท้อใจ หัวข้อ: Re: ปลุกใจตน เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 25 พฤษภาคม 2009, 09:39:PM ปลุกหัวใจ ให้ตื่น จากความฝัน
ให้ใจมัน กลับมายืน บนทางใหม่ ทบทวนดู ปัญหา ของหัวใจ พยายาม แก้ไข ให้บรรเทา เพราะชีวิต ต้องเดิน ไปอีกไกล มัวหวั่นไหว ทำร้ายใจ ไม่เหลือเถ้า แล้วจะเดิน ต่อได้ อย่างไรเรา ถ้าใจเฝ้า แต่ช้ำ แต่คร่ำครวญ ต้องยอมรับ ความจริง สิ่งที่เป็น อย่ามัวแต่ หลบเร้น เศร้ากำสรวล ไม่สมหวัง ตัวเรา เฝ้าทบทวน ว่าเราควร มองเป็นเรื่อง ธรรมดา ไม่มีใคร สมหวังได้ ในทุกสิ่ง นั่นคือ ความเป็นจริง แน่หนักหนา ถ้าบางครั้ง พลาดหวัง แพ้ชะตา โปรดจำว่า ทุกคนเป็น เหมือนเช่นเรา หัวข้อ: Re: ปลุกใจตน เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 25 พฤษภาคม 2009, 09:54:PM ปลุกหัวใจ ให้สู้ไป อย่าได้ท้อ [/font][/size]แม้จะมี อ่อนข้อ หรือโศกศัย เมื่อมีขา เมื่อมีแขน ให้เดินไป จะก้าวต่อ หรือไม่ ขึ้นกับเรา หัวข้อ: Re: ปลุกใจตน เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 02 มิถุนายน 2009, 04:51:PM เหนื่อยเนินนานแล้วใจ
จากวันนี้และตลอดไป ต้องเข็มแข็ง มีชีวิตอยู่เพื่อเฝ้าดูเธอเติบโต .. แข็งแรง เป็นกำลังใจ ให้ฉันยามอ่อนแรง ล้นใจ แม้ต้องเหนื่อยแทบสิ้นแรงฉัน..จะทน อยากเห็นเธอเป็นคนที่สดใส.... ฉันจะเป็นคนคอยโอบอุ้มเธอ... ให้ปลอดภัย รู้แล้วว่าทุกวันนี้ ทุกลมหายใจอยู่ได้เพราะมีเธอ |