|
หัวข้อ: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 15 พฤษภาคม 2009, 01:45:PM ยาเสพติดมีภัยให้แต่โทษ
เรื่องประโยชน์ไม่มีที่เคยเห็น คนไม่น้อยด้อยปัญญาว่าจำเป็น ทุกข์เช้าเย็น ใฝ่หามาบำเรอ หลงทางมืดเมามัวมั่วเสพสม เสพดูดดมกันเพลินเดินเป๋อเหลอ บางคนซ่าก่อคดีนี้เพราะเบลอ บางคนเพ้อเหมือนคนบ้าช่างน่าอาย เกิดเป็นชายติดยาน่าอดสู คนไม่รู้ลองฟังยังไม่สาย พวกติดยาเขาด่าว่ามันน่าอาย มีร่างกายเป็นทาสยาเสียค่าคน หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: กอบรัก ที่ 22 สิงหาคม 2009, 06:52:AM เป็นรอยบาป เป็นภาพหลอน รอนชีวิต เป็นความผิด จากจิตใจ ผู้ไร้ค่า เป็นกรรมเวร เป็นเส้นทาง ที่พรางตา เป็นมายา แห่งอารมณ์ ระทมทุกข์ ละความเห็น แก่ตัว ไม่มัวมอง จิตย่อมครอง สิ่งดีงาม ครองความสุข ดับกิเลส เหตุแห่งภัย มิให้ลุก อบายมุข ทุกอย่าง ย่อมห่างไกล หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 28 สิงหาคม 2009, 12:38:AM โอกาสนี้ โชคดีนะ พระมาโปรด จงเลิกโกรธ หงุดหงิด เลิกอิจฉา เลิกมักง่าย มลายสิ้น เลิกนินทา เลิกพูดจา ลามลวน ไม่ชวนฟัง เลิกประนาม หยามเหยียด เลิกเกียจคร้าน เลิกเป็นพาล อวดโต ทำโอหัง เลิกฟุ่มเฟือย เลิกเหย่อหยิ่ง เลิกชิงชัง เลิกเบียดบัง ราษฎร์หลวง เลิกลวงกัน เลิกคิดชั่ว มัวหมอง คิดปองร้าย เลิกอบายมุขเป็นสุขสันต์ ฝิ่น กัญชา ยาเหล้า อย่าเมากัน การพนัน เลิกสิ้น อย่ายินดี หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 30 สิงหาคม 2009, 11:52:PM เรือนพิไลใจต่อใจพิสัยทัศน์ สารพัดคณานับสรรพสิ่ง อุปสรรคกับดักช่วยทักติง ชีวิตจริงร้ายกว่าตัวนิยาย คู่ชีวิตต้องใช้สิทธิ์รับผิดชอบ ตามระบอบบุราณว่าอย่าเบี่ยงบ่าย ส่วนที่หนักให้พักไว้บนบ่าชาย ส่วนใดใด ดีดี สตรีรับ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 02 กันยายน 2009, 07:04:AM ประเทศดี มีธรรม จำเริญศรี ประชาชี ชื่นชม นิยมหมาย ทวยราษฎร์ มีธรรม ประจำกาย เป็นศรีฉาย ชูประเทศ เขตจำเริญ เมื่อวัดดี ศรีสงฆ์ ดำรงศาสน์ ประชาราษฎร์ เลื่อมใส ได้สรรเสริญ พระสงฆ์ดี ศรีศาสน์ ราษฎร์เจริญ เหมือนชวนเชิญ ให้ชื่นชม นิยมกัน หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 04 กันยายน 2009, 02:30:AM อย่าส่งหมา พอแต่ ให้พ้นซั้ง เมื่อเหล็กยัง เติมพร้า ท่าไม่สม อย่าทำแมว กลบขี้ คิดจี้งม ให้ชนชม ว่าดี ที่การงาน อันว่าควาย เขาแค่หู ดูเอาไว้ จะห้ามหัก ความรักใคร่ ไม่สมาน เป็นชาติเสือ จงไว้ลาย ให้ลือนาน เป็นชายชาญ ไว้ชื่อ ให้ลือดัง อย่าหลอนหลอก บอกเพื่อน ให้ลงหนอง คิดแล่นเรือ ผิดคลอง ต้องทุกขัง อย่าตีกลอง หลอกค่าง อย่างก้องดัง ให้สะเทือน ทั้งป่า มาตกใจ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: kaya ที่ 04 กันยายน 2009, 11:28:AM คนขัดทรัพย์ เห็นต้องอับ ซึ่งปัญญา น้ำผึ้งมา ใกล้มด อดที่ไหน เรือลำน้อย อย่าข้าม แม่น้ำไป เอาสุ่มใหญ่ ครอบไว้ ไม่สมควร เอามือเขียน ตีนลบ ใช้ไม่ได้ พูดโยกโย้ หลายหลาก ไปมากส่วน คนอื่นรัก ใจสมัคร เข้ายั่วยวน ไม่เหมือนนวล คู่เคล้า พาเข้าเปลว หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้จ่อย ที่ 23 กันยายน 2009, 08:51:PM นักการเมืองเลื่องชื่อต้องถือสัตย์ นักปฏิบัติครัดเคร่งเก่งสิกขา นักเรียนนั้นขยันดูรู้ตำรา นักกีฬาไม่โกรธ อุโฆษตน ฆาราวาสขาดเรือนเหมือนขาดหลัก ดังนกกวัก ต้องเร่ระเหระหน ขาดรากฐาน การประทัง คิดตั้งตน ต้องนั่งทน ร้อนเย็น เช่นวานร คิดหรือเปล่าเรานี้ดีหรือชั่ว มองให้ทั่วเทียบธรรมคำพระสอน แม้นมีดีผดุงไว้ให้ถาวร ชั่วบั่นทอนเสียบ้างเพื่อสร้างดี หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: * พรรัก* ที่ 27 กันยายน 2009, 08:10:PM เพื่อนที่ดีมีใจอาลัยรัก ความพิทักษ์หมู่มิตรไม่คิดหนี ไม่มุ่งร้ายหมายพร้อมแต่ยอมพลี ใจไม่มีริษยามายากล อันความสุข ใครก็มาตร ปรารถนา อยู่ที่ละ ทุจริต ผิดกุศล สุจริตคิดทำประจำตน เป็นบ่อเกิดเลิศล้นพ้นอบาย หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 27 กันยายน 2009, 10:11:PM ให้คติเตือนใจได้กุศล ดีกว่าคนให้ร้ายชอบป้ายสี ขอคำนับรับคติดำริดี จงสุขีนะครับรับทุกคน หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 27 กันยายน 2009, 10:29:PM ๐ หยอดกระปุกออมสินชินแต่น้อย แค่เศษฝอยสลึงพึงสะสม ผ่านเดือนปีเรื่อยไปได้เงินจม จิตภิรมย์เงินพันมันเกิดคุณ ๐ เริ่มพร้อมกับรักเธอพร่ำเพ้อหยอด รักกลับบอดเรื่อยมาแต่ครารุ่น หยอดทุกทีเท่าเดิมไม่เพิ่มบุญ ซ้ำต้นทุนคนหยอดก็บอดตาม.. emo_12 หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 27 กันยายน 2009, 11:49:PM เพื่อนที่ดีมีใจอาลัยรัก ความพิทักษ์หมู่มิตรไม่คิดหนี ไม่มุ่งร้ายหมายพร้อมแต่ยอมพลี ใจไม่มีริษยามายากล อันความสุข ใครก็มาตร ปรารถนา อยู่ที่ละ ทุจริต ผิดกุศล สุจริตคิดทำประจำตน เป็นบ่อเกิดเลิศล้นพ้นอบาย emo_28 emo_28 เมื่อจะหลบหลีกม้าขากระจอก สักสี่ศอกก็จะได้ดังใจหมาย หกศอกหลีก โคต่าง ที่ห่างกาย หลีกช้างพลาย แปดศอก ก็พอควร เมื่อจะหลีก ทรชน เหล่าคนพาล จงทิ้งบ้าน เรือนจำหน่าย ขายนาสวน หนีให้ไกล อย่าให้พบ มันรบกวน จึงจะควร ตามคำ พร่ำสอนมา หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 28 กันยายน 2009, 03:41:AM อนึ่งทรัพย์ มีสี่ส่วน ควรให้แบ่ง สองส่วนแจง แจกใช้ ตามปรารถนา อีกส่วนหนึ่ง ซื้อเสบียง เลี้ยงอาตมา ส่วนหนึ่งอย่า หยิบใช้ ไว้กับตน มีเงินแล้ว อย่าให้ ผู้ใดกู้ มีความรู้ ในสมุด ไม่เป็นผล มีเมียอยู่ ห่างบ้าน ย่านตำบล เมื่อยามจน จะต้องการ รำคาญใจ ทักทายทุกท่านจ้ะ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้จ่อย ที่ 28 กันยายน 2009, 03:07:PM นางจะหาคู่ชมนิยมหวัง จงระวังชั่วช้าอัชฌาสัย ชายที่ดีเห็นมีอยู่ถมไป ใช่วิสัยชายจะชั่วไปทั่วเมือง แต่ใจคนมักจะรนไปหาผิด ครั้นได้คิดจิตตรอมออกผอมเหลือง ต้องเดือดดิ้นกินน้ำอยู่นองเนือง สุดจะเปลืองราคิน ให้สิ้นคาว เป็นสตรี สุดจะดี แต่เพียงผัว จะดีชั่วก็แต่ยังกำลังสาว ลงจนสอง สามจืด ไม่ยืดยาว จะกลับหลัง ยังสาว สิเต็มตรอง สมบัติสิ่งใดใดในโลกนี้ อันสามีดีกว่าสิ่งทั้งผอง อีกบุตรา บุตรี เป็นที่ปอง ยิ่งกว่าเงิน กว่าทอง ของไรไร หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ย่อง~~ ที่ 28 กันยายน 2009, 06:55:PM การผูกรัก ทั้งสิ้น เพราะลิ้นพรอด เป็นอย่างยอด มั่นคง อย่าสงสัย อันช่างปาก ยากที่ จะมีใคร เขาชอบใช้ ช่างมือ ที่อื้ออึง อันมนุษย์ปุถุชนบนโลกนี้ ล้วนแต่มีความผิดติดอยู่หนึ่ง นั่นคือเรา เราเป็นนั่น หมั่นคำนึง แล้วหยุดตรึง สังขารา ว่าตัวตน หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: kaya ที่ 29 กันยายน 2009, 12:05:AM ความข้องจิต ติดสังขาร ป่านฉะนี้
ในบาลีว่า สัตตะ อนุสนธิ์ แปลเป็นไทย ใช้ว่าสัตว์ ชัยยุบล พาลเป็นคน สัตว์โลกนาม ตามเนื่องชัย ความลุ่มหลง ส่งจิต คิดประมาท ทำให้ขาด สติ มิสงสัย ก่อกิเลส เกิดตัณหา ซัดพาไป ความอยากได้ สิ่งต่างต่าง ย่างเข้ามา และพลโลก ทั้งมวล ล้วนอยากได้ จึงต้องไว ใช้แข่ง แย่งขึ้นหน้า แย่งกันกิน แย่งกันใช้ แย่งไคลคลา เป็นอันว่า รับภัย ไปด้วยกัน ความคิดเห็น เป็นชอบ ครอบงำจิต จึงมืดมิด มิเห็นแสง แห่งสุขสันต์ มีเบียดเบียน เสียดแซง แย่งทุกวัน เกิดฆ่าฟัน รบพุ่ง กันยุ่งไป ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 30 กันยายน 2009, 11:22:AM การแก่งแย่ง แข่งชั่ว ตัวมีโชค ไม่ข้ามโลก นำตน พ้นล่วงได้ ลงทุนแรง แข่งขัน กันเพียงไร ว่าอยู่ใน โลกีย์ นี้แน่นอน จึงเวียนว่าย ตายเป็น เช่นบัดนี้ ตามวิถี เวรกรรม ทำไว้ก่อน มิบรรเทา เร้ารุม สุมแต่ร้อน ปิดทางจร ไม่ประสบ พบที่เห็น ควรที่มี สติ ริแข่งขัน คิดเลื่อนขั้น ขึ้นไป ให้สูงเด่น โดยประพฤติ ยึดธรรม พร่ำบำเพ็ญ เพื่อหลีกเร้น เลี่ยงต่ำ นำสู่บน วันและคืน พลันดับ ลงลับร่าง ส่องปัญญา ให้สว่าง ทางมรรคผล ให้เห็นทุกข์ ทั้งทางดับ สรรพสิ้นยล แล้วพาตน ตามแสงธรรม นำสบาย หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 30 กันยายน 2009, 11:44:AM นักการเมืองเลื่องชื่อต้องถือสัตย์ นักปฏิบัติครัดเคร่งเก่งสิกขา นักเรียนนั้นขยันดูรู้ตำรา นักกีฬาไม่โกรธ อุโฆษตน ฆาราวาสขาดเรือนเหมือนขาดหลัก ดังนกกวัก ต้องเร่ระเหระหน ขาดรากฐาน การประทัง คิดตั้งตน ต้องนั่งทน ร้อนเย็น เช่นวานร คิดหรือเปล่าเรานี้ดีหรือชั่ว มองให้ทั่วเทียบธรรมคำพระสอน แม้นมีดีผดุงไว้ให้ถาวร ชั่วบั่นทอนเสียบ้างเพื่อสร้างดี emo_28 emo_28 ผมชอบสไตล์การแต่งกลอน ของคุณมากๆ ครับ ขอเป็นกำลังใจให้ คุณไอ้จ่อย นะครับ ด้วยจิตคารวะ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: มะดัน ที่ 30 กันยายน 2009, 06:38:PM อันโรงเรือน เปรียบเสมือน กับสังขาร ปลูกไว้นาน เก่าคร่ำ จำสลาย แก่ลงแล้ว โคร่งคร่าง หนอร่างกาย ไม่เฉิดฉาย เหมือนสาวหนุ่ม กระชุ่มกระชวย ตาก็มัว หัวก็ขาว เป็นคราวคร่ำ หูก็ซ้ำ ไม่ได้ยิน หน้าสิ้นสวย แรงก็น้อย ถอยกำลัง นั่งงงวย ฟันก็หัก ไปเสียด้วย ไม่ทันตาย แต่ตัณหา เป็นไฉน จึงไม่แก่ ยังปกแผ่ แลผึง จึงไม่หาย ถึงสังขาร จะแก่ ก็แต่กาย แต่ว่าใจ ไม่คิดถึง จึงร้อนรน วันและคืน พลันดับ ลงลับล่วง ท่านทั้งปวง จงอุตส่าห์ หากุศล อันชีวิต คิดถึง รำพึงตน อายุคน มันไม่ยืน ถึงหมื่นปี..ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ย่อง~~ ที่ 01 ตุลาคม 2009, 12:11:AM อันมรณามีประจำทุกส่ำสัตว์ แต่พระตรัสเป็นมุนินทร์ชินสี แสนประเสริฐเลิศภิภพจบราตรี ยังจรลีเข้าถึงซึ่งนิพพาน เหนื่อยกันเสียวันนี้จะดีกว่า เข้าตำราว่าอดเปรี้ยวไว้เคี้ยวหวาน มัวผลัดผ่อนนอนสบายไม่ทำงาน ชรากาลแล้วจะครวญหวนถึงตัว เมื่อมีน้อย จ่ายน้อย ค่อยค่อยจ่าย อย่าฉุยฉายจ่ายเล่นเช่นเจ้าสัว อันเขียดน้อยหรือจะแข่งกับแรงวัว โลกจะหัวเราะเยาะ เพราะไม่เจียม ไม่ควรเสียแม้แต่หนึ่งอย่าพึงเสีย ควรเฉลี่ย จ่ายไป อย่าได้เขียม เรียนให้รู้ดูให้แน่แท้หรือเทียม จนไม่เจียมเจ็บไม่จำจะช้ำใจ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 01 ตุลาคม 2009, 02:35:AM แม้นหมั่นเพียรเรียนไปรู้ได้หมด เหมือนน้ำหยดคราวละหยาดอาจเต็มไห ศิลาหลักผลักบ่อยก็ค่อยไกล ชลาลัยยังรู้แห่งเพราะแรงลม เห็นการเรียน เพียรว่า เหมือนยาพิษ ฝืนจิต ขัดสนุก ดังทุกข์ถม แต่จะกลับเป็นเพื่อนเหมือนอารมณ์ สุขผสม ส่งให้ เมื่อปลายมือ เห็นเกียจคร้าน ปานมิตร จิตสว่าง การเรียนห่างไม่อินัง กับหนังสือ แต่จะกลับโง่ทึ่ม ซึมกระทือ อาภัพชื่อ ทุกข์ทน ไปจนตาย เกิดเป็นคน ควรหวัง อย่ายั้งหยุด ใจจ่อจุด แน่แน่ว ในแนวหมาย หวังไว้เถอะ หวังยั่งยืน อย่าคืนคลาย ปราชญ์ทั้งหลาย สมหวัง เพราะตั้งใจ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 01 ตุลาคม 2009, 10:14:AM การถือศีลสิกขาไม่ฆ่าสัตว์ โดยวิรัติเจตนาเมตตาใหญ่ หวนระลึกตรีกไว้ข้างภายใน อินทรีย์ใคร ใครรัก แน่หนักทรวง เรารักชีพของเราแม้ฉันใด ทุกคนไปก็รักเข้าปักหน่วง ชีวิตเขา เขาก็ไม่ล่อลวง ย่อมเป็นห่วงทุกตนคนเดินมา คราวเจ็บไข้เห็นหมอเหมือนเห็นแก้ว หายไข้แล้วเห็นหมอเหมือนเห็นหมา อย่าคิดเลี้ยงจระเข้พยัคฆา เราพลาดท่ากัดตายไม่คืนคง วัวควายใคร เข้าคอก ของคนนั้น อย่าสำคัญ คิดว่า มันจะหลง อย่าซื่อนัก คดนัก หรือจักตรง จงดำรง เอาไว้ ให้พอดีฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 02 ตุลาคม 2009, 04:44:PM คนนิ้วด้วนอย่าด่วนไปสร้างแหวน หัวล้านแล่น อย่าอ้าง ไปสร้างหวี คนตาบอด คิดสร้างแว่น แสนผิดที ใครเริ่มมี นินทา เราอย่าฟัง อันเมียงาม อย่าหมาย ใช่เมียเรา เมียของเขา เราละขาด อย่าวาดหวัง อันปากคน ดังขาน เล่าลือดัง ฆ้องกลองยัง น้อยกว่า วาจาคน เราทำนา อย่าโรยรา รักเหมือนคลอง อยู่เมืองต้อง รักนาย ไม่ไร้ผล คิดนั่งดี กว่านอน คิดผ่อนปรน แม้นชื่อคน อย่าเชื่อคน มันจนใจ เรือลำโต โสภา มาคับคลอง เหล็กกล้าต้อง พบปะ ตาไม้ไผ่ เรานิ่งไว้ เห็นจะได้ ซึ่งกำไร พูดออกไป ขาดทุน ดูวุ่นวาย หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: * พรรัก* ที่ 03 ตุลาคม 2009, 10:45:AM เกิดเป็นคน จะสอนคน สอนตนก่อน เมื่อถูกสอน อย่าทำค้อน คำสอนเขา จะติคน หรือคนติ จะติเรา จะโกรธเขา หรือเขาโกรธ ดูโทษตน สุภักษร จรอาศัย ไปหรือมา เราอยู่ใต้ ร่มฟ้า อย่าหนีฝน สิบปากว่า ไม่เหมือนตา ที่ได้ยล เห็นสิบหน ไม่ถลา กว่ามือคลำ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 05 ตุลาคม 2009, 02:20:PM มือของเราคลำต้องของต่างต่าง ไม่กระจ่างขัดข้องล่องถลำ ที่ลุ่มดอนขอนไม้หรือใต้ต่ำ อย่าใจไม้ใส้ระกำดำนอนใน ผู้หญิงชั่วกลัวสามีดีต่อหน้า สามีด่าก็สู้นิ่งไม่ติงไหว ครั้นสามีเดินออกนอกบ้านไป ก็ด่าให้ไม่ดังตั้งกระซิบ ทำเสงี่ยมเจียมตัว ผัวไม่เห็น ดูเหมือนเป็นปากว่าตาขยิบ ครั้นเมื่อผัวเข้าใจรู้ไหวพริบ ก็ต้องริบต้องร้างระคางแคลง จะว่าเมาเอาอะไรก็ไม่หนัก อันเมารัก เช่นนี้มีทุกแห่ง เกิดยุ่งยิ่งชิงกันถึงฟันแทง ใครพลาดแพลง ล้มตาย สิ้นวายชนม์ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: กอบรัก ที่ 13 ตุลาคม 2009, 10:20:AM ใช้ไม้ล้มข่มห้ามหยามกันง่าย ลูกผู้ชายชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน ต้องมานะกอบกู้เชิดชูตน เกิดเป็นคนทนแล้วจำ เป็นสำเนา คบคนชั่วเป็นมิตรผิดถนัด เหมือนราหูนิวัติ เข้าแทรกเสาร์ มีแต่นำชั่วร้ายมาให้เรา ผิดสำเนา โอวาทะ พระมุนินทร์ การอาชีพ ของเรา เราควรคิด เห็นว่าผิด ดำริ ควรติฉิน เตือนตัวเอง ว่าอย่า ทำราคิน คนทั้งสิ้น หวังสุข เกลียดทุกข์ภัย หมากมะพร้าว เหล่าตาล เมื่อตื่นดก กระจายจก ตื่นดี มิไฉน มีตัวสร้าง มีตัวล้าง ไม่ห่างไกล อันนกน้อย อย่าคิดไข่ ให้ใหญ่โต หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: น้องติ๋ว ที่ 17 ตุลาคม 2009, 03:26:AM หูพระยา ตานกแร้ง แจ้งสว่าง
รู้กระจ่าง แจ้งเหตุ วิเศษโส แม้นสิบรู้ ไม่เท่าเขียน เพียรภิญโญ สิบรู้โก้ ไม่เท่าอ่าน การทั้งปวง อย่าหมายข้าว ในนา ปลาในหนอง ในเหมืองคลอง บึงท่า อย่าห้ามหวง ถ้าเรือล่ม ในคลอง ทองทั้งปวง ไม่เคยร่วง สูญหาย คงได้คืน น้ำเป็นคลื่น อย่าลื่น ไปตามปลา ผิดท่วงท่า กิริยา เราอย่าฝืน อย่าอวดตัว ขี่ช้าง อ้างยิงปืน อย่าฝ่าฝืน เกินการ ล้านนอกครู ถึงสิบได้ มากมาย ไม่เท่าเสีย ไม่กลัวเมีย จะกลัวใคร เอาใจหนู แม้นปลูกเรือน ตามแต่ ผู้ที่อยู่ จึงมีคู่ ร่วมห้องหอ ตามพอใจ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 17 ตุลาคม 2009, 06:02:AM จับให้มั่นคั้นให้ตายให้วายวอด
ช่วยให้รอด รักให้ชิด พิศมัย ตัดให้ขาด ปรารถนา หาสิ่งใด เมื่อเพียรได้สมประสงค์แล้วคงดี ไฟไหม้แล้ว อย่าเอาขยะ เข้าไปปิด ไฟจะติด ลุกแดง ช่วงแสงสี เป็นนางแล้ว อุ้มกา ราคามี พฤกษาศรี ใกล้ฝั่ง ตั้งหน้าตาย ไม่ใช่เรื่อง เอากระเบื้อง มาคั้นตัว หาความชั่วไปข้าง ทางฉิบหาย อันรากโคน ต้องให้ถึง ซึ่งดินทราย ส่วนข้างปลาย ให้ถึงน้ำ ตามทำนอง การอ่อนน้อม ถ่อมตน ให้คนรัก อย่าเห่อศักดิ์ ทะนงตัว ให้มัวหมอง เพราะอนงค์ สูงระหง เป็นพงศ์ทอง ถ้าจองหองหอง สูงถนัด ถูกตัดรอน ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 17 ตุลาคม 2009, 08:18:AM อันนิสัย ใจมนุษย์ นี้สุดยาก อยากได้มาก เอาสบาย เข้าไว้ก่อน จะได้ผล เกินงาม ความบั่นทอน อยากจะนอน อยู่ให้เงิน เหินเข้ามา รักมิตร พึงถนอม ออมน้ำใจ นมของไก่ งูเห็น เป็นหนักหนา เท้าของงู ไก่ดู ประจักษ์ตา เรือพึ่งพา พายน้ำ เมื่อยามจร อันโคควาย เมื่อตาย ให้เขาหนัง อีกทั้งโค หัวหวะ หมาหัวหนอน ปากเป็นเอก เลขเป็นโท โสภาภรณ์ อย่าใจร้อน ฟังสักหู ดู สักตา อร่อยปาก มันลำบาก แก่ทวาร เป็นชายชาญ สามโบสถ์ หมดสิกขา อันสิบเบี้ย อยู่ไกล นัยนา ห้าเบี้ยมา อยู่ใกล้ ให้ตรึกตรอง อันกิเลส เศษมนุษย์ สุดที่เบ่ง ทำทีเก่ง ก้ามง่า ท่าผยอง ไว้ยศศักดิ์ อำนาจ ชาติลำพอง ผู้ดีมอง เป็นไพร่ ไร้พงศ์พันธุ์ ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ดินเหนียว ที่ 17 ตุลาคม 2009, 10:23:AM อันช้างร้าย แสนร้าย ต้องมีควาญ
รู้อาการ ฟังขอ พอลงสัน เอากระดาน ทับหญ้า พาตายพลัน น้ำมากครัน ปลาทั้งหลาย ไม่ตายเลย ทำความดี นี้ได้ โดยยากนัก ทำชั่วสัก เวลา นิจจาเอ๋ย คิดทำคุณ เป็นโทษ เขาโกรธเลย โปรดสัตว์เอย ได้บาปกรรม เหมือนทำเวร เส้นเกศา มาบัง ภูเขาไว้ ขี่ช้างพลาย ไล่ตั๊กแตน แสนยากเข็ญ อย่าเป็นก้าง ขวางคอ ก่อลำเค็ญ อย่าให้เหม็น ชื่อเสียง เพียงวจี อันสตรี ไม่มีศีล ก็สิ้นสวย บุรุษด้วย ไม่มีศีล ก็สิ้นศรี อันภิกษุ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี ข้าราชการ ศีลไม่มี ก็หยาบคาย หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 17 ตุลาคม 2009, 04:48:PM แม้ความฝัน จะยิ่งใหญ่ ได้แค่ฝัน จงฝ่าฟัน ต่อสู้ สู่จุดหมาย อย่างอมือ งอเท้า รอเฉาตาย ฝันจะกลาย เป็นดีชั่ว ที่ตัวเรา...... emo_54 emo_54 emo_54 (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/087.gif) หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ย่อง~~ ที่ 20 ตุลาคม 2009, 12:02:PM อันช้างร้าย แสนร้าย ต้องมีควาญ รู้อาการ ฟังขอ พอลงสัน เอากระดาน ทับหญ้า พาตายพลัน น้ำมากครัน ปลาทั้งหลาย ไม่ตายเลย ทำความดี นี้ได้ โดยยากนัก ทำชั่วสัก เวลา นิจจาเอ๋ย คิดทำคุณ เป็นโทษ เขาโกรธเลย โปรดสัตว์เอย ได้บาปกรรม เหมือนทำเวร เส้นเกศา มาบัง ภูเขาไว้ ขี่ช้างพลาย ไล่ตั๊กแตน แสนยากเข็ญ อย่าเป็นก้าง ขวางคอ ก่อลำเค็ญ อย่าให้เหม็น ชื่อเสียง เพียงวจี อันสตรี ไม่มีศีล ก็สิ้นสวย บุรุษด้วย ไม่มีศีล ก็สิ้นศรี อันภิกษุ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี ข้าราชการ ศีลไม่มี ก็หยาบคาย คำโบราณ ท่านว่า ถ้าสีหราช เคียงโคนา คลาคลาด ไม่เฉิดฉาย อันสินธพ เทวา ม้าพระพาย จะฝากฝ่าย อยู่กับลา ท่าไม่งาม อนึ่งอย่าแคะ ควักดี เอาที่หนู หาเลือดปู ริแคะ เฝ้าแกะก้าม เที่ยวค้นหา ตี น งู ดูสุดทราม เขาจะหยาม เย้ยเยาะ หัวเราะเรา หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านาง ที่ 20 ตุลาคม 2009, 02:19:PM อย่าเชือดเถือเนื้อหนูไปเพิ่มช้าง อย่าคัดง้างปลวกเตี้ยเติมภูเขา แบ่งพิษงู เพื่อนาค ยากไม่เบา อย่ารองเอา น้ำค้าง ใส่สาคร อย่าเอาภัย ในพนม ข่มราชสีห์ เอาวารี ขู่ให้ มังกรหยอน เอามะพร้าว ขายที่สวน ไม่ควรจร เอาบทกลอน อวดกวี เป็นที่อาย.... emo_58 ทักทายทุกท่านค่ะ.. emo_47 emo_46 หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 21 ตุลาคม 2009, 11:11:AM อย่าอวดดี ขี่ช้าง พบมันบ้า อย่าอวดกล้า ยิงปืน ปากสลาย อย่าเลี้ยงลูก จระเข้ คะนองร้าย เลี้ยงลูกเสือ หมีหมาย น่าอายคน อย่าลากงู มีพิษ ติดตามหลัง อย่าแหย่รังแตนเล่น ไม่เห็นผล อย่าเอาไม้ รันมูตร คูถระคน จะเปื้อนตนเสียเปล่าไม่เข้าการ ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 22 ตุลาคม 2009, 07:45:AM อย่าดูถูก มดแดง ว่าแรงนิด อย่าแผลงฤทธิ์ อวดอ้าง กับช้างสาร อีกงูเล็ก เล็กพริก เผ็ดเอาการ ทั้งไฟถ่าน เท่าหิ่งห้อย อย่าไว้ใจ มาเตือนย้ำ จะช้ำชอก บอกมวลมิตร อย่าอวดฤทธิ์ ฮึกฮัก เข้าผลักไส อีกทั้งคน ชนพาล พานจัญไร อย่าคบไป ให้เพลิน เสียเงินทอง อนึ่งช้างสูง เสียงา ชราแก่ งูเห่าแม่ งูปลา ก็อย่าต้อง อีกข้าเก่า เนาว์นาน พาลลำพอง ทั้งเมียรัก ร่วมห้อง ต้องระวัง ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 23 ตุลาคม 2009, 10:36:AM อันไม้ล้ม ข่มข้าม ดูความก่อน คนล้มนอน อย่าหยาม ตามที่หวัง เขาไม่ซวย ก็คงรวย ขึ้นสักครั้ง จงระวัง อย่าข้ามเขา ไม่เข้ายา เหมือนกวางเห็น เสือผอม หอบฮักฮัก ไม่รู้จัก จึงเข้าชิด ขวิดถลา เมื่อเสือตบ ล้มคว่ำ คะมำมา จึงรู้ว่า โอ้เสือ นี้เหลือแรง จงเจียมจิต คิดเหมือนนก กระจ้อยร่อย ถึงตัวน้อย ก็ทำรัง พอบังแฝง ให้รอดพ้น จากกา แลเหยี่ยวแร้ง พอคล่องแคล่ว อยู่สบาย จนวายปราณ อย่ามักใหญ่ ใฝ่สูง ให้เกินศักดิ์ จะพลาดหัก เพราะลม โหมประหาร เป็นผู้น้อย อยู่ตามน้อย ค่อยค่อยคลาน อย่าคิดอ่าน สูงศักดิ์ มักไม่ดี ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: นกฯ ที่ 25 ตุลาคม 2009, 10:07:AM อนึ่งผู้ใด ใครมารัก ก็รักบ้าง อย่าทำเมินเหินห่างหันหน้าหนี ใครนบนอบตอบพลันอัญชลี อย่าถือดีด่วนตั้งอหังการ แม้นถ้ามีแขกไทยใครมาหา จงพูดจาให้ละออพออ่อนหวาน อันหวานอื่นหมื่นล้ำเหมือนน้ำตาล ไหนจะปาน หวานถ้อย วาทีดี อีกหนึ่ง วาจา เหมือนงางอก ได้ลั่นออก แล้วก็ตรง อยู่คงที่ หัวเต่า ยาวแล้วสั้น นั้นก็ดี ไม่ควรที่ หยิบเช่น มาเจรจา เดินตามหลัง ผู้ใหญ่ ไปไหนคล่อง หมาไม่ต้อง กัดถึง ซึ่งมังสา แมวไม่อยู่ หนูสนุก ทุกเวลา พอแมวมา ซ่อนตัว เพราะกลัวภัย ฯ (http://imghi5.kajeab.com/22744.gif) หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: manonvikan ที่ 05 พฤศจิกายน 2009, 12:18:AM บาทหลวงว่า วิสัย ในมนุษย์ ฟันจะหลุด ก็ห้าม ปรามไม่ไหว ห้ามเกศา ว่าอย่าหงอก มันนอกใจ มันขืนหงอก จนได้ ไม่ฟังเลย ส่วนท่านผู้ เข้าใจ ในไตรลักษณ์ เห็นประจักษ์ อนิจจัง ไม่นั่งเฉย มีสมบัติ มั่งคั่ง ไม่หวังเชย เอาเปิดเผย ออกจำแนก แจกเป็นทาน อันแม่น้ำ บ่อห่อนกล้ำ กลืนกินชน เมฆนั้นห่อน ห่วงฝน เป็นอาหาร บรรดาสรรพ พฤกษา มะพร้าวตาล ห่อนหวงผล อันตระการ เก็บไว้กิน รู้ที่ขลาด ที่หาญ ประมาณหมาย คนโหดร้าย จงยกชู อย่าดูหมิ่น ยลเยี่ยงนก-กระทา พาลูกกิน สู้เสียสิ้น อย่าเสียศักดิ์ จักเสียงาม ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: kaya ที่ 05 พฤศจิกายน 2009, 06:14:AM อย่าถือตื้น ว่าลึก คิดศึกษา มีวิชาเหมือนมีทรัพย์นับหาบหาม เจรจา ตามคดี มีลวงลาม เมียที่งาม รักใคร่ อย่าไว้ใจ จงซื่อสัตย์ภัสดา สวามี จนชีวีศรีสวัสดิ์ จะตัดษัย อย่าให้มีราคินที่กินใจ อุปไมย เหมือนอนงค์ องค์สีดา ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: mednoon ที่ 08 พฤศจิกายน 2009, 05:21:AM ผลที่สุด ทดลอง ก็ทองแท้ ด้วยนางแน่ อยู่ในสัตย์ อธิษฐาน์ หญิงเดี๋ยวนี้ แม้มี สัตยา ภัสดา ก็ยิ่งรัก ขึ้นหนักครัน กินข้าวเรา พูดความเขา มิป็นเรื่อง ให้เขาเคือง โกรธเปล่า เรา อย่าขัน จิ้งจกทัก อย่าไป ไกลเขตคัน ซื้อช้างนั้น ให้แลหา ว่าอย่างใด ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ดินเหนียว ที่ 08 พฤศจิกายน 2009, 07:15:PM ดูภรรยา สามี แลพ่อแม่ ให้เที่ยงแท้ ว่าพงศ์เผ่า เขาไฉน อันคนพาล ต้องอ้อม เสียให้ไกล ซื้อควายไซร้ นอนหนอง ต้องตำรา ยื่นด้ามพร้า ส่งด้ามขวาน การตอบแทน อย่าโกรธแค้น เคียดขึ้ง และหึงษา มีพี่น้อง อยู่ใกล้ ต่อชายคา เหมือนกับมี แนวป่า เข้ามาบัง อย่าคิดเอา เลือดปู ดูมิงาม ผิดเนื้อความ เห็นไม่สม อารมณ์หวัง เราทำผิด ปิดไว้ พูดไม่ดัง เขาก็ยัง รู้แจ้ง ไม่แคลงใจ สุนัขเห่า มาเห่า ซึ่งตี นช้าง เกิดเป็นหมา แล้วอย่าอ้าง เห่าช้างใหญ่ ถ่มน้ำลาย รดฟ้า เงยหน้าไป พลัดถูกใส่ ตัวเรา เอาทั้งกาย อันคนอ้วน-ท้วนดี ผีก็หอม ที่ผ่ายผอม สาปสาง ล้างไม่หาย ที่น้ำขุ่น ไว้ภายใน นอกใจพราย อย่าเชื่อง่าย หลายอย่าง ทางวาจา อันหวานนอก ขมใน ใจมนุษย์ ลำบากสุด เหลือหลาย ฝ่ายคบหา แม้รักชื่อ ไว้ชื่อ ให้ลือชา อย่าปล่อยปลา ให้เหม็นคาว เป็นข่าวลือ ฯลฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 09 พฤศจิกายน 2009, 12:13:AM การตามใจ ของตัว นี้ชั่วนัก เพราะใจรัก แต่สบาย มิใช่หรือ หากปล่อยกาย ตามใจ เหมือนไฟฮือ นั่นแหละคือ ความทราม จะตามมา การห้ามใจ เป็นวิสัย ของปวงปราชญ์ ท่านสามารถ เหนี่ยวจิต ที่คิดบ้า ให้คืนกลับ สู่คลอง ของปัญญา จึงจะพา สุขทวี มีแก่ตน ครั้นยามรวย เพื่อนญาติ มากลาดกลุ้ม เหมือนที่ลุ่ม หล่อหลั่ง ขังน้ำฝน ยามคับแค้น เอือมระอา ไม่มายล อันธพาลชน รักชัง ไม่ยั่งยืน ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: manonvikan ที่ 09 พฤศจิกายน 2009, 12:06:PM เห็นคนซื่อ เง่าโง่ อย่าโป้ปด ใครบ้ายศ ยอให้สม อารมณ์หวัง เนื้อความลับ อย่าไปเล่า ให้เขาฟัง ไม่ควรบัง ก็อย่าปิด ผิดถึงตัว ประหยัดหย่อน ผ่อนผัน แต่พอพักตร์ อย่าสูงนัก เหลือล้น ให้คนหัว โบราณว่า ฟ้าคะนอง ก็ต้องกลัว เอามือตัว ปิดหู ไว้ดูการ ปิดเงื่อนงำ น้ำขุ่น ซ่อนอยู่ใน ภายนอกนั้น แจ่มใส ให้สมาน เหมือนหินแท่ง ทึบที่ ไม่มีราน ต่อประหาร จึงให้เห็น เป็นอัคคี ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ทิวฯ ที่ 09 พฤศจิกายน 2009, 11:20:PM จะทำการสารพัดประหยัดยั้ง ให้มีทั้ง ทางไล่ ไว้ทางหนี จึงจะแก้ ตัวตน พ้นไพรี เอาใจดี ต่อด้วย ดัสกร อันคนเลวถึงจะเวียนมาเป็นมิตร ให้ครวญคิด เช้าค่ำ เป็นคำสอน ได้โอกาส เราประมาท อาจม้วยมรณ์ จะยืนนอน เดินนั่ง ยั้งคำนึง อย่าเก็บเอา ของสุก มาปนดิบ เมื่อจะหยิบ หยิบให้มั่น คั้นให้ถึง ควรจะผลัก ผลักไม่ ให้ล้มตึง ที่ควรถึง ปล่อยปลด ก็ลดละ แม้บ่าวไพร่ ใช้ชิด ที่ผิดชอบ จงสวนสอบ ให้สว่าง กระจ่างจะ อย่าเชื่อคำ คนยุ ทำงุงะ เอาธุระ ดูแล เผื่อแผ่กัน หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: akom ที่ 10 พฤศจิกายน 2009, 12:25:PM จะดูญาติ เมื่อได้ยาก ประดากเสีย จะดูเมีย ก็เมื่อไข้ ใกล้อาสัญ จะดูข้า ก็เมื่อทุกข์ มาประจัญ จะเห็นกัน ถ้วนทั่ว เรื่องชั่วดี อันคนร้าย หลายลิ้น ย่อมปลิ้นปลอก เลี้ยงมันหลอก หลอนเล่น เหมือนเช่นผี อย่าพาลพบ คบค้า เป็นราคี เหมือนพาลี หลายหน้า ระอาอาย อันอ้อยตาล หวานลิ้น แล้วสิ้นซาก แต่ลมปาก หวานหู มิรู้หาย แม้เจ็บอื่น หมื่นแสน พอแคลนคลาย เจ็บจนตาย เพราะเหน็บ ให้เจ็บใจ ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: มะดัน ที่ 12 พฤศจิกายน 2009, 02:57:PM คิดกาลไกล เก็บไว้ แต่ในอก เมื่อคิดตก ค่อยแย้ม ขยายไข เช่นมะเดื่อ ออกดอก ไม่บอกใคร ครั้นผลใหญ่ เห็นทั่ว ทุกตัวคน ไม่มีเรือ มาเอื้อ สร้างไม้พาย ไม่มีควาย สร้างเชือก เกลือกได้ผล คนโง่นัก เห็นจัก ต้องเสียกล เป็นเหยื่อคน มีปัญญา ทุกท่าที เป็นเศรษฐี มีทรัพย์ นับหมื่นแสน ยามขาดแคลน นุ่งฟ้า ห่มผ้าผี อนิจจัง ทั่วโลก ทุกข์โศกมี จนเจ็ดที มีเจ็ดหน อย่าจนใจ เป็สตรี มิใช่ชาย เสียดายศักดิ์ จะปลูกรัก เรรวน หาควรไม่ อันความดี มีอยู่ ดูจำไว้ อย่าพอใจ ใฝ่ชั่ว มั่ว สามานย์. หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 07:04:PM อนึ่งบรรดาข้าไทที่ใจซื่อ จงนับถือถ่อมศักดิ์สมัครสมาน อนึ่งคนมนต์ขลังช่างชำนาญ แม้นพบพานผูกไว้เป็นไมตรี เขาทำชอบปลอบให้น้ำใจชื่น จึงเริงรื่นรักแรงไม่แหนงหนี ปรารถนาสารพัดในปัฐพี เอาไมตรีแลกได้ดั่งใจจง ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 07:58:PM โธ่กระนี้ที่ฉันเป็นก็เช่นนี้
มิบังอาจเปรียบกวีคนที่ไหน แต่กำเนิดฉันก็เกิดเป็นคนไทย จึงรักใคร่หลงรักเป็นนักกลอน ได้ยินความตามกล่าวจึงเฝ้าอ่าน จินตนาการเรื่องรักในอักษร ขอบพระคุณการุณรสในบทกลอน สืบสุนทรเหมือนชื่อที่ลือชา ดอกกระเจียว emo_18 หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: แมวเหมียว ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 08:05:PM คติเตือนใจจิตลิขิตวาด
ชะตาหยาดโปรยปรายสร้างลายฝน ชีวิตนี้ผู้ลิขิตคือจิตตน อย่าให้คนอื่นมาทุ่มทำลาย โอกาสนี้ไม่มีใครปิดกั้น นอกจากวันที่เราปล่อยเอาหาย จะมีใครทำให้ไม่สบาย- จิตใจได้นอกจากรากแห่งตน คติสองพยายามนำสำเร็จ รวบเบ็ดเสร็จงานไม่เหลือเผื่อแผ่ผล จากนี้ไปความดีมีพูนพ้น ถ้าตัวตนของเราตั้งใจทำ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 08:22:PM โธ่กระนี้ที่ฉันเป็นก็เช่นนี้ มิบังอาจเปรียบกวีคนที่ไหน แต่กำเนิดฉันก็เกิดเป็นคนไทย จึงรักใคร่หลงรักเป็นนักกลอน ได้ยินความตามกล่าวจึงเฝ้าอ่าน จินตนาการเรื่องรักในอักษร ขอบพระคุณการุณรสในบทกลอน สืบสุนทรเหมือนชื่อที่ลือชา ดอกกระเจียว emo_18 +1คะแนน แทนกำลังใจ ขอต้อนรับ คุณ ดอกกระเจียว ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอบคุณครับ พร้อมกับ ทักทายคุณแมวเหมียว และ ทุกท่านในที่นี้ด้วย ครับผม ขอบคุณมากครับ วันนี้ผม ต้องลาก่อน หิวข้าวแล้วครับผม... อิ อิ แล้วพบกันใหม่นะครับ ..emo_47 emo_28 หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: บรรจบ ที่ 14 พฤศจิกายน 2009, 12:31:AM มีสลึงพึงบรรจบ ให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์ เมื่อมีน้อยจ่ายน้อยค่อยบรรจง อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน อันหิ่งห้อยอย่ากล้าแข่งแสงอาทิตย์ อัคคีนิดติดใหญ่อันไพศาล ทุกข์อะไรในถิ่นแผ่นดินดาล ทุกข์ไม่ปานเหมือนกษัตริย์ เจ้าวัดวา ทั้งพ่อเหย้า แม่เรือนก็เหมือนกัน ทุกข์สามอันอย่างนี้ไม่มีหา แม้นเสียชีพอย่าสลัดเสียสัจจา คิดฆ่าช้างเอางา หนาแลกบาง อันตัวต่ำแล้วอย่าทำให้กายสูง ดูเยี่ยงยูงมีแววที่วงหาง ค่อยเสงี่ยมเจียมใจจงไว้วาง ให้สมอย่างกิริยาเป็นนารี ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: mednoon ที่ 14 พฤศจิกายน 2009, 09:50:AM เราได้เจ็บ แล้วควรนำ มาจำหน่าย เป็นดอกไม้ ใกล้ทาง ข้างวิถี แม่น้ำน้อย ต้องถอย แพ้อัคคี หลายหัวดี ยิ่งกว่า อย่าหัวเดียว หลงอะไร ไม่เหมือนหลง รูปทรงมนุษย์ ไม่ม้วยมุด ไม่คลายหลง คงหน่วงเหนี่ยว ใครอกหัก หนักใจแย่ แน่แท้เทียว มักกลมเกลียว มีทุกข์ มารุกราน ถึงสุดสิ้น ดินฟ้า มหาสมุทร ไม่สิ้นสุด ความรัก สมัคร สมาน ทั่วพิภพ จบสิ้น แผ่นดินดาล ใครประหาร ตัดได้...ในความรัก ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ยอด~ ที่ 16 พฤศจิกายน 2009, 01:47:AM ควรนิ่งนั่งฟังเขาเอาไว้ก่อน
เหมือนมีดซ่อนคมใส่เสียในฝัก ถึงพูดมาก หากน้อย ความจริงนัก มันเสื่อมศักดิ์ ลดค่า ราคาตัว เราพูดไป สองไพ ถูกสองเบี้ย เรานิ่งเสีย ตำลึงทอง ต้องท่วมหัว ใจมนุษย์ สุดประมาท ชาติเมามัว คิดฆ่าตัว ฆ่ากาย กันตายกอง อันปลาหมอ ทั้งหลาย ตายเพราะปาก อย่าบั่นบาก สุรุ่ยสุร่าย จ่ายสิ่งของ รู้หลบหลีก เป็นปีกหาง อย่างนึกปอง ขุมเงินทอง อยู่ใกล้ ไม่ใช่ไกล การไม่เจ็บ ไม่ไข้ เหมือนได้ลาภ ดูเอิบอาบ เหมือนมีทอง สักกองใหญ่ อันเพื่อนกิน หาง่าย มากมายไป เพื่อนร่วมกาย ร่วมใจ ไม่ค่อยมี ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โรแมนติค ที่ 20 พฤศจิกายน 2009, 02:55:PM อันหินแง่ นั่นแล ใช่ตายาย ท่านเจ้านาย ใช่พ่อแม่ แค่ศักดิ์ศรี เมื่อเราผิดเขาก็คิดตามคดี ตามโทษมีแบบบทกฎอาญา มีปลวกน้อยพลอยยั้งยังไม่คิด กลัวความผิดแล้วอย่าทำให้ร่ำหนา ไม่ใช่เรื่องของตนอย่าสนทนา เหล่าฝูงกากับหงส์ใช่พงศ์พันธุ์ ฯ หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: kaya ที่ 21 พฤศจิกายน 2009, 01:14:PM เสียกำไร ก่อนไง จึงได้ทอง ความผิดต้อง จงกลัว ให้หัวสั่น น้ำมากมา ปลากินมด หมดทั้งนั้น น้ำแห้งพลัน มดกลุ้ม รุมกินปลา แม้ทำดี ได้ดี มิกลับกลาย ทำชั่วร้าย ได้ทุกข์ ไม่สุขา รู้อะไรไม่สู้ รู้วิชา รู้รักษา ตัวรอด เป็นยอดดี. หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: มะไฟ ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 02:53:AM เกิดเป็นหญิงนิ่งไว้ไม่หาคู่ ดูผิดอยู่พร่องไปในหน้าที่ ผู้หญิงอยู่คนเดียวเปลี่ยวเอกี ก็มีแต่คนติฉินและนินทา... หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ย่อง~~ ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 11:16:AM อันผู้ใดทรงธรรมเที่ยงสถิต ชนย่อมอยากเป็นมิตรอยากคบหา ความใจดีมีจิตมากเมตตา ย่อมแนะนำสัตว์นานาไว้วางใจ ปารชญ์สรรเสริญว่าธรรมนั้นล้ำเลิศ สุดประเสริฐกว่าทรัพย์ทั้งน้อยใหญ่ ธรรมคุ้มผู้ประพฤติเป็นธรรมไซร้ คงต้องได้ผลงามตามตำรา หัวข้อ: Re: ...คติเตือนใจ... เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 02:19:PM อ เสวนา จ พาลานัง
คบคนพาลพังพินาศขลาดค่า ปัญฑิตานัญจ เสวนา คบบัณฑิตพาได้ผลเพลิดแพรว ปูชา จ ปูชนียานัง มิควรชังบุคคลดีที่ผ่องแผ่ว บูชาคนที่ควรบูชาแล้ว จะได้แคล้วจากทุกข์สุขใจเอย |