พิมพ์หน้านี้ - เปลือกหอยกับ...ดวงดาว

กลางดึกดื่นคืนที่ดาวแต้มราวฟ้า
เปลือกหอยเล็กเล็กเงยหน้า..ชื่นชม แสงสวรรค์
ดาวดวงน้อยสวยงาม ล้ำค่า เกินจะรำพัน
ทอแสงอยู่บนนั้น..คงสุขดั่งสวรรค์ทุกวันคืน

ดาวดวงน้อยลอยคว้างกลางอากาศ
ก้มลงมองที่ริมหาด...สาดฟองคลื่น
มีเพลงรักจากทะเล เห่กล่อมทุกวันคืน
เปลือกหอยเล็กเล็กคงเริงรื่น สุขใจ

หาดทรายนี้มีแต่เสียงเพลงเศร้า
ค่ำคืนแสนเงียบเหงา..มืดมิดจนใจหาย
อยากเกิดเป็นดาว พราวพร่าง กลางฟ้าไกล
ไม่เหมือนเปลือกหอย ไร้คุณค่าใดใด กร่อนไปทุกวัน

ส่วนดาวดวงน้อยผู้แสนว้าเหว่...
อยากลงไปนอนฟังเสียงกล่อมจากทะเล ตรงหาดสวรรค์
นอนแนบแก้มเบาเบากับทรายนุ่มไปชั่วนิรันดร์
เหมือนได้พิงพักอยู่ในบ้าน ไม่ต้องอยู่บนนั้นอย่างเลื่อนลอย

เพราะสิ่งมีชีวิต มักไม่เคยพอใจ
ต้องการไขว่คว้าเรื่อยไป..จนหัวใจท้อถอย
ยิ่งสูง ยิ่งหนาว ยิ่งปวดร้าวเลื่อนลอย
หากติดดิน ก็ยิ่งต่ำต้อย กำลังใจลดน้อยลงทุกวัน

มองให้เห็นถึงความสวยงามที่แตกต่าง
หากปล่อยวาง หยุดฟุ้งเฟ้อ เอาแต่เพ้อฝัน
ทุกสิ่งมีคุณค่าในตัวตน หากค้นพบมัน
ไม่ต้องไปถึงแดนสวรรค์ เพราะความสุขนั้น อยู่แค่เอื้อมมือ

** ทุกสิ่งมีคุณค่า หากเราหามันเจอ **

ปล. ที่มา www.saranair.com (http://www.saranair.com)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน