ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เคยร้องไห้..เมื่อรับรู้ว่าเธอไม่รัก
เมื่อหัวใจแจ้งประจักษ์ว่าเธอรักคนอื่น
น้ำตาก็หลั่งรินไหล..เกินใจฝืน
จนต้องนอนสะอื้น..กลืนน้ำตา

แต่ตอนนี้น้ำตาได้หยุดไหล
และตอนนี้หัวใจหยุดอ่อนล้า
แต่ไม่ใช่ว่าฉันจะร้างลา
หัวใจยังคงโหยหาเพียงแต่เธอ

แต่ความรักไม่อาจบังคับใจ
ฉันรับรู้ว่าสิ่งที่ทำได้คือรักเธอเสมอ
ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องเสียใจ..เมื่อไม่ได้รับความรักจากเธอ
เพราะความสุขของฉันมันอยู่แค่การได้พบเจอ..ได้รักเธอ..เท่านั้นเอง

อาจเป็นเพราะใจเธอนั้นหมดรัก

ถึงหมายหักรักฉันที่มีให้

ทำร้ายกันพันวาจาผ่าจิตใจ

เพื่อให้ใครคนอื่นได้เข้ามา



น้ำตาน้อยไหลรินกินเป็นสาย

เป็นเพราะชายที่รักหมดห่วงหา

ความเกลียดชังฝังความรักส่งเข้ามา

แทนคำลาจากกันให้จบไป



แต่รู้ไหมถึงน้ำตาแม้ยังไหล

แต่หัวใจไม่เคยหมดสิ้นห่วงหา

ยังเฝ้ารอคอยวันและเวลา

หวนคืนมาให้สองเราได้รักกัน..

น้ำตาไม่ได้ไหลอีก..
เพราะฉันได้ปลีกตัวออกมาจากความเศร้า
แม้ในหัวใจจะยังมีเธออยู่เป็นเงา
แต่ฉันก็ไม่ได้นั่งเศร้า..อีกต่อไป

ยอมรับ..ว่ายังรัก
ไม่ใช่เรื่องที่ผิดมากมายนัก..ใช่ไหม
ฉันแค่รักเธอด้วยหัวใจ
และขอรักต่อไป..เท่านั้นเอง