พิมพ์หน้านี้ - นอนซมจมพิษรัก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ป้ากันนา ที่ 19 เมษายน 2009, 07:03:AM



หัวข้อ: นอนซมจมพิษรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 19 เมษายน 2009, 07:03:AM
  (http://pics.hi5.com/userpics/563/140/1405080563.img.jpg)


พิษหนามตำบ่งได้หายรอยเจ็บ
ยามหนาวเหน็บไข้หนักพักก็หาย
ร้อนอบอ้าวพัดวีพอผ่อนคลาย
พิษรักร้ายนอนซมระทมใจ

ไม่อาจถอนใจคืนฝืนใจข่ม
สุดตรอมตรมอ่อนแอเกินแก้ไข
ใจร้าวรวดปวดดั่งฝังเหล็กไน
น้ำตาไหลสะอื้นอั้นกลั้นน้ำตา

ยามรักหวานผักต้มยังชมหวาน
ดั่งน้ำตาลเคลือบพิษไว้ในภาษา
หวานคารมคมคำย้ำวาจา
ดั่งชะตาต้องถูกคิดผูกพัน

มิคิดหลอกบอกได้ใจจริงแน่
มิปรวนแปรแท้จริงทุกสิ่งสรรพ์
ดูเหมือนว่าเกิดมาเพื่อคู่กัน
ย้ำจำนรรจ์ใจสู่ใจเชื่อมไมตรี

ดวงฤดีหนึ่งเดียวที่เกี่ยวก้อย
หนึ่งในร้อยมั่นรักกลับผลักหนี
นึกถึงใจบ้างไหมในบางที
ร้าวชีวีพิษรักที่ปักทรวง

ต้องนอนซมขื่นขมจมพิษรัก
คนอกหักรักหน่ายคลายห่วงหวง
มิโทษใครไร้สิทธิ์ติดตามทวง
จมในห้วงรักเศร้าเหงาวังเวง..



หัวข้อ: Re: นอนซมจมพิษรัก
เริ่มหัวข้อโดย: kradan ที่ 30 เมษายน 2009, 09:26:PM
นอนซมด้วยใจจมพิษไข้รัก
กินยาซักกี่ตำรับ...ก็ไม่หาย
พิษรัก...ทำใจเจ็บเจียนตาย
ทั้งเมามายยิ่งกว่าเหล้าดีกรีแรง

ปวดหัวปวดใจกับรักช้ำ
เจ็บจำกับฤทธิ์ศรรักแผลง
ตรมทุกข์กับหนามพิษที่ทิ่มแทง
แต่กลับแล้งน้ำตารินหลั่งมา

พิษรักช่างร้ายกาจถึงเพียงนี้
ยังไม่มีตำราไหนที่ศึกษา
มีวิธีแก้พิษหรือเยียวยา
ให้ดวงใจที่ล้ากลับแข็งแรง


หัวข้อ: Re: นอนซมจมพิษรัก
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 05 พฤษภาคม 2009, 11:36:PM

รักสิ้นแล้ว..แววตา..เย็นชานัก
เหลือเพียงซาก..ใจหักหัก..สุดรักขม
พิษรักร้าย..รุมเร้า..ร้าวระบม
ต้องนอนซม..ตรมพิษไข้..เฆี่ยนใจพัง

ดั่งหินผา..มากดทับ..จนอับแสง
ใจเคยแกร่ง..แหว่งวิ่น..หมดสิ้นหวัง
บาดาลใจ..ไหลลึก..ผนึกกำลัง
ยากหยุดยั้ง..รั้งใจร้าว..ให้ก้าวเดิน

ร้าวระทม..จมพิษรัก..ยากถ่ายถอน
หรือกรรมก่อน..ย้อนรอย..ปล่อยห่างเหิน
บุญชักนำ..กรรมบัง..จึงพังเยิน
สั่นสะเทิ้น..เกินเยียวยา..ด้วยยาใด

(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/202.gif)


หัวข้อ: Re: นอนซมจมพิษรัก
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 06 พฤษภาคม 2009, 02:29:PM
พิษความรัก...ประจักษ์แล้ว...แผ่วใจหนัก
พิษรสรัก...สุดหักถอน...จรโดยง่าย
หากจะจบ...ที่จะเจ็บ...เจ็บจนตาย
จนชีพวาย...ยังไม่หาย...ตายเคียงกัน

ต้องนอนซม...จมความคิด...จิตที่พลั้ง
เรื่องครั้งหลัง...ยังจำจด...ได้หมดนั่น
ยากจะเอ่ย....เผยให้รู้...รู้ใจกัน
ใจมันสั่น...ไม่มั่นคง...ปลงชีวี