|
หัวข้อ: ท้องฟ้ากับความรัก เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 19 เมษายน 2009, 02:07:AM ฟ้าสีเทา เศร้าหม่น เหมือนคนหมอง
รักที่ปอง หวังไว้ ไม่สมหวัง ความทุกข์เอย มากมาย มาประดัง จึงต้องยั้ง ใจไว้ ไม่วุ่นวาย ฟ้าสีทอง ผ่องอำไพ แค่ในฝัน ความจริงนั้น โศกา น่าใจหาย เมื่อรักนั้น เลิกลา มากลับกลาย สิ่งสุดท้าย คือฉันอยู่ ผู้ตรอมตรม ฟ้าสีแดง แดงเลือด เหมือนเชือดเฉือน รักบิดเบือน เฉือนใจ ให้ขื่นขม ความรักเอย ลอยไป กับสายลม ได้ชื่นชม เพียงฝัน พลันจากลา ฟ้าสีดำ ค่ำแล้ว ตะวันลับ รักที่ดับ สิ้นลง คงไร้ค่า ต่อไปนี้ ไม่มีแล้ว โอ้แก้วตา แสนโศกา อาลัย ใจร้าวราน emo_05 emo_33 หัวข้อ: Re: ท้องฟ้ากับความรัก เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 19 เมษายน 2009, 09:30:PM สีชมพู ของฟ้า ดูแสนสวย ต่อกลอนนิดหน่อย ไม่ค่อยไพเราะแต่แฝงด้วย ความเศร้า คอยหักหาญ เหมือนความรัก ที่แสน จะสวยงาม แต่ความหวาน ก็มีขม ปนลอยมา ฟ้าสีคราม ปลอดโปร่ง ดูสดใส เหมือนหัวใจ ที่สดใส ไร้ปัญหา เห็นเรียบง่าย สบายใจ เมื่อสบตา ลองเปรียบมา ก็รักน้อย แต่เนิ่นนาน อันท้องฟ้า ยังมีมาก หลากหลากสี ดูให้ดี ก็จะเห็นเป็น ความหมาย แล้วแต่คน จะลองคิด ให้กลับกลาย มองความหมาย ให้คลายใจ ในรักเอย ................................................... ไม่ค่อยเหมาะเจาะ ไม่เพราะเหมอืนใคร ความหมายที่คิด ไม่ผิดใช่ไหม ไม่ดีเหมือนใคร แต่ใจรักกลอน หัวข้อ: Re: ท้องฟ้ากับความรัก เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 19 เมษายน 2009, 09:56:PM ท้องฟ้าสีชมพูดูสดสวย
คงมากด้วยอารมณ์สมถวิล อยากให้ฟ้าสีชมพูเป็นอาจินต์ คงได้ยินแต่เพลงรักทั่วฟ้าไกล emo_54 emo_54 |