ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

รักเอ๋ยรักใดยิ่งใหญ่เท่า
แม้นคู่รักของเราหาเทียบได้
แม้นรักบิดรมารดรสุดหัวใจ
แต่รักไหนๆก็มิอาจเทียบเคียง
ฉันรักป่าเขาแม่น้ำใส
ฉันรักในวิหคประสานเสียง
ถึงฉันรักสิ่งใดก็แค่เพียง
เศษเสี้ยวรักในความดี
ความดีหนาควรรักให้แนบหนัก
ถึงศาสตราโหมหนักร่างกลายเป็นผี
แต่ขอยึดมั่นมั่นรักในความดี
ถึงอาวุธีโยธินศาตราก็มิกลัว

รักที่สุด...สุดที่รักของฉัน
เรารักกันใช่ไหมจ๊ะที่รัก
เราจะอยู่ด้วยกันอย่างสุขสันต์
จะผ่านวันที่เลวร้ายไปด้วยกัน

เธอคนนี้ฉันรักมากที่สุด
ไม่มีทางหยุดได้ใจของฉัน
ฉันจะรักเพียงเธอไปทุกวัน
จะรักมั่นเพียงเธอตลอดไป

รักที่สุดจึงให้เป็นสุดที่รัก
จากวันที่เริ่มรู้จักชักหวั่นไหว
พอสนิทเริ่มคิดจะมีใจ
จึงมอบไปหมดใจให้เพียงเธอ

เพราะรู้แล้วว่าใครคอยห่วงใย
ทำให้ใจของฉันมันพลั้งเผลอ
คนที่ใจหามานานก็คือเธอ
จะพร่ำเพ้อถึงเธอเพียงคนเดียว

เพราะว่าฉันรักเธอมากที่สุด
มันจึงหยุดไม่ได้แม้วันไหน
จะรักที่เธอที่สุดของหัวใจ
เพราะไม่เคยรักใครเท่ากับเธอ