พิมพ์หน้านี้ - ขอโทษ (ใจร้าว)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: สุวรรณ ที่ 14 เมษายน 2009, 10:01:PM



หัวข้อ: ขอโทษ (ใจร้าว)
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 14 เมษายน 2009, 10:01:PM
ใยหนอใจร้าวลึกให้นึกหวั่น
เกิดตีบตันในคำช้ำสุดฝืน
เศร้าดวงแดกลางใจระทมครืน
กล่าวคำสุดกล้ำกลืนสะอื้นมาน

หากคำแรงขอโทษ โปรดอภัย
ด้วยระทมทรวงในให้โศกศัลย์
เพราะอารมณ์เกิดโกรธขึ้นมาพลัน
ก็ใจนั้น โกรธอ่ะ โกรธ ขอโทษค๊าบ  




หัวข้อ: Re: ขอโทษ (ใจร้าว)
เริ่มหัวข้อโดย: ขวด ที่ 16 เมษายน 2009, 10:29:AM
ถ้าท่านโกรธให้ภาวนาว่าโกรธหนอ
กำหนดดวงจิตจ่อสังเกตมั่น
แค่รู้ว่าโกรธอย่ายึดติดในตัวมัน
เท่านี้พลันความโกรธจะจางไป
มิใช่เพียงเฉพาะแค่ความโกรธ
ขอได้โปรดสังเกตุอารมณ์อันไหนๆ
ไม่ว่าอารมณ์อันใดๆ
จงภาวนารู้ไปว่าเป็นมัน
มิใช่เพียงแค่อารมณ์
ทั้งสัมผัสรสขมเจ็บปวดทั้งหลาย
มิใช่เพียงสัมผัสที่พร่างพราย
สังเกตขันธ์ห้าทั้งหลายจะเป็นดี

อย่าลืมอย่ายึดติดกับมันนะครับแค่ให้รู้ว่าเป็นอะไรก็พอ
(วิปัสสนาฯเบื้องต้นครับ)