หัวข้อ: ขอโทษ (ใจร้าว) เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 14 เมษายน 2009, 10:01:PM ใยหนอใจร้าวลึกให้นึกหวั่น
เกิดตีบตันในคำช้ำสุดฝืน เศร้าดวงแดกลางใจระทมครืน กล่าวคำสุดกล้ำกลืนสะอื้นมาน หากคำแรงขอโทษ โปรดอภัย ด้วยระทมทรวงในให้โศกศัลย์ เพราะอารมณ์เกิดโกรธขึ้นมาพลัน ก็ใจนั้น โกรธอ่ะ โกรธ ขอโทษค๊าบ หัวข้อ: Re: ขอโทษ (ใจร้าว) เริ่มหัวข้อโดย: ขวด ที่ 16 เมษายน 2009, 10:29:AM ถ้าท่านโกรธให้ภาวนาว่าโกรธหนอ
กำหนดดวงจิตจ่อสังเกตมั่น แค่รู้ว่าโกรธอย่ายึดติดในตัวมัน เท่านี้พลันความโกรธจะจางไป มิใช่เพียงเฉพาะแค่ความโกรธ ขอได้โปรดสังเกตุอารมณ์อันไหนๆ ไม่ว่าอารมณ์อันใดๆ จงภาวนารู้ไปว่าเป็นมัน มิใช่เพียงแค่อารมณ์ ทั้งสัมผัสรสขมเจ็บปวดทั้งหลาย มิใช่เพียงสัมผัสที่พร่างพราย สังเกตขันธ์ห้าทั้งหลายจะเป็นดี อย่าลืมอย่ายึดติดกับมันนะครับแค่ให้รู้ว่าเป็นอะไรก็พอ (วิปัสสนาฯเบื้องต้นครับ) |