|
หัวข้อ: คืนหนาว..คืนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 13 เมษายน 2009, 11:38:PM เมื่อลมหนาว พัดมา พาให้หวน
คิดคร่ำครวญ ถึงความหลัง เมื่อครั้งก่อน เย็นลมโชย พริ้วมา ใจอาวรณ์ โฉมบังอร ลืมพี่ แล้วหรือไร ฝากความนัย ผ่านสายลม อันเหน็บหนาว ในคืนฟ้า พร่างดาว สกาวใส ว่าตัวพี่ นี้ต่ำศักดิ์ ต้องหักใจ แต่รู้ไว้ ใจนี้ มีแต่ตรม วันและคืน ผ่านไป ยิ่งได้รู้ ไม่ควรคู่ ฝืนอยู่ไป ใจขื่นขม ดั่งดอกฟ้า กับยาจก อกระทม มิอาจสม อุรา น้ำตานอง หนาวลมเย็น เช่นนี้ พี่ทนไหว แต่หนาวใจ สุดจะทน ให้หม่นหมอง หนาวเนื้อ ขาดเนื้อ มาแนบครอง พี่จึงต้อง หนาวอยู่ เพียงผู้เดียว................... |