|
หัวข้อ: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: munin ที่ 30 มีนาคม 2009, 12:30:AM เก็บตัวอยู่ในห้องที่เงียบเหงา
ปวดร้าว...กับเหตุการณ์ในครั้งนี้ หยิบปากกา...หยิบสมุด...ที่ภักดี มาบันทึกความรู้สึกที่มี...เขียนลงไป เล่าบรรยายความรู้สึกทุกๆอย่าง เขียนว่า...'เหงา'...'อ้างว้าง'อย่างอ่อนไหว ยอมให้ความร้าวรอน เข้ามาบั่นทอนในหัวใจ นอนร้องไห้ แทบขาดใจ....คิดถึงเธอ ........................................................................................ emo_18................ T-T หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 30 มีนาคม 2009, 01:03:AM โลกแห่งความเหงา
ปวดร้าวหนักหนา โลกแห่งน้ำตา มายาใจคน โลกแห่งความเหงา โลกเศร้าหมองหม่น ประครองใจตน ให้พ้นผ่านไป โลกแห่งความเหงา โศกเศร้าแค่ไหน ตัวฉันเข้าใจ แต่ให้หยัดยืน โลกแห่งความเหงา โศกเศร้าเกินฝืน เจ็บช้ำกล้ำกลืน ให้ฟื้นโดยไว หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 30 มีนาคม 2009, 07:49:PM เมื่อต้องจม อยู่ในโลก แห่งความเหงา
ที่เหลือเรา เดียวดาย มืดมนเหลือ เพียงรอยยิ้ม ที่อยากได้ ไว้ในมือ กลับต้องเลือน ลบไป เพราะใจคน ....................... ง่า emo_23ชักจะเพี้ยนๆ emo_23 หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 31 มีนาคม 2009, 07:34:PM ใจของคน...บนโลกกว้าง...คว้างและเคว้ง
ใจตนเอง...ยังเกรงใจ...ปล่อยให้เหงา โลกมันเศร้า...หรือเงียบเหงา...ที่ใจเรา อย่ามัวเศร้า...เคล้าน้ำตา...ระอาตน ใจตนเอง...เก่งเพียงลวง...บ่วงดวงใจ เหงาเศร้าได้...แต่ไม่หาย...ได้แต่ทน แปลกแต่จริง...สิ่งไม่มี...ที่พร่ำบ่น ล้วนใจตน....คนขี้เหงา...เศร้าลำพัง ใจเงียบเหงา...หรือเพราะเรา..เขลาปิดใจ ไม่เปิดไว้...รับสดใส...ใจไม่หวัง จำและจด...หมดความหวัง...ใจพังๆ เรื่องครั้งหลัง...ยังจะจำ..ตรองจำใจ โลกใบนี้...ที่ว่าเหงา...เศร้าหนักหนา ลองเปิดตา...มาค้นหา...จ้าเพียงไหน ปิดตามืดบอด...เพราะคิดว่าปลอดภัย ให้ลองเปิดใจ....แล้วจะมองเห็นอะไรๆ...ไม่เหงาอย่างเคย หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 13 มิถุนายน 2009, 09:23:PM ปิดประตูลงกลอน
นอนเข้านอน แหงนมองบนท้องฟ้า เพื่อจะมีหน้าเธอที่คุ้นตา ลอยอยู่ บนท้องฟ้าให้สุขใจ ปานนี้เธอคงเข้านอน หลับพร้อมความสุขที่ฉันบรรจงส่งให้ คิดถึงเธอจัง คิดถึงเธอกว่าใคร ใคร อยากรู้ในฝันเธอจะมีฉันบ้างไหม อยากรู้จัง หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 13 มิถุนายน 2009, 10:23:PM ปิดตัวเองอยู่ในโลกใบเก่า
โลกที่มีแต่ความเหงาถามหา ได้แต่รอคอยเวลา ว่าเมื่อไหร่เปลือกตาจะปิดลง อยากหลับแล้วลืมทุกสิ่ง ละทิ้งหัวใจลุ่มหลง ปล่อยวางทุกอย่างลง สงบอยู่ตรงโลกนี้..อย่างเดียวดาย หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 13 มิถุนายน 2009, 11:08:PM ในโลกแห่งความเหงานี้
อย่ามองอยู่ที่ใจตัวเองเลยหนา หัดมองรอบๆตัวเราออกจากตัวให้ไกลตา แล้วจะเห็นว่ารอบๆตัวยังมีคนห่วงหาอีกมากมาย ลองมองดูด้วยหัวใจ ไม่ใกล้ไม่ไกลยังมีเพื่อนอยู่ข้างกาย พ่อแม่ญาติพี่น้องไม่เลื่อนหาย เธอไม่เดียวดายให้เธอหลับสบายเลิกเหงาเถอะน่ะเธอ หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 30 มิถุนายน 2009, 11:07:PM ยืนอยู่ในโลกแห่งความเหงา
ที่มีเพียงเงาเป็นเพื่อนฉัน เฝ้ารอคอยใครคนหนึ่ง..แต่ไม่รู้เขาอยู่แห่งไหนกัน ไม่รู้ว่าจะมีไหมวันนั้น..ที่ได้เจอ หรือสุดท้าย..ก็ต้องอยู่เพียงเดียวดายในโลกนี้ ในโลกที่มีแต่ความเหงาอยู่เสมอ อยากปิดตาลง..ไม่อยากเจอ อยากลบตัวเองออกจากโลกที่ต้องพร่ำเพ้อ..ลำพัง หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 01 กรกฎาคม 2009, 12:26:AM เ มื่ อ เ ส้ น ข น า น ข อ ง ก า ล เ ว ล า นำ พ า ค ว า ม เ ห ง า ม า ใ ห้ โลกแห่งความจริงปวดร้าวเพียงใด โลกแห่งความเหงา..กว้างใหญ่เพียงนั้น ... .. ไ ม่ มี ที่ ว่ า ง เ ห ลื อ ไ ว้ ใ ห้ ค ว า ม สุ ข ทุกพื้นที่ถูกบุกรุกด้วยความไหวหวั่น น า ที แ ห่ ง ค ว า ม ผู ก พั น เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน ย า ก ลื ม เ ลื อ น. หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 01 กรกฎาคม 2009, 12:23:PM โลกแห่งเงา....เหงาใจฝัน...เช่นนั้นไหม เหงาหัวใจ...ใช่ไหมนั่น...ฝันจางหาย เฝ้าเกาะกิน...กลิ่นความฝัน...ดั่งเนื้อร้าย โลกกลับกลาย....หายกับตา...น่าหวั่นใจ เหลือเพียงฉัน...อย่างนั้นหรือ...คือความจริง ถูกทอดทิ้ง....นิ่งอย่างนี้....ที่อ่อนไหว มีหัวใจ....ไว้เพื่อว่าง...หรืออย่างไร เหงาหัวใจ....ไว้อย่างนี้อีกนาน...เท่าไหร่กัน หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 03 กรกฎาคม 2009, 10:37:PM คนที่จะอยู่กับฉัน
เขาคนนั้นตอนนี้อยู่ที่ไหน ทำไมถึงทิ้งฉันไว้คนเดียวในโลกแห่งความเหงาใจ รีบมาเจอฉันหน่อยได้ไหม..อย่าปล่อยให้ฉันรอ ไม่อยากต้องอยู่เดียวดายในโลกนี้อีกแล้ว ตอนนี้หัวใจมันเริ่มเต้นแผ่วแล้วล่ะหนอ เพราะทุกวันมีแต่เรื่องที่ทำให้หัวใจสั่นน้ำตาคลอ คนของฉันอยู่ตรงไหนหนอ..รีบออกมาได้โปรดเถอะฉันรอจะพบคุณ หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 27 กรกฎาคม 2009, 11:22:AM ใจดวงน้อย...รอคอยรัก...มาหล่อเลี้ยง แว่วสำเนียง...เสียงคนเหงา...เศร้าบ้างไหม โลกความจริง...ไม่เคยนิ่ง...ให้อิงใจ ความหวั่นไหว...และเหงาใจ...ไร้คนเคียง เมื่อเธอมา...ความเหนื่อยล้า....ค่อยๆหาย ความเปล่าดาย...ค่อยๆจาง...ห่างร้างเสียง เริ่มแว่วยิน...กลิ่นความรัก...ทักเพียงเคียง ถ้อยสำเนียง...เสียงหัวใจ...ก็ไหวตาม โลกของฉัน..นั้นที่เหงา...เศร้าเพียงไหน เมื่อเธอนั้น...หมั่นเติมใจ...คอยไถ่ถาม โลกของฉัน...นั้นก็เริ่ม...จะงดงาม ความเหงาใจ...ไม่ไถ่ถาม..ตามอย่างเคย หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 27 กรกฎาคม 2009, 12:59:PM โลกใบนี้ คงมี แต่ความเหงา
ปนเปเคร้า เคล้าทุกข์ ทุกแห่งหน ขาดคู่รัก ร้อยเรียง เคียงตัวตน เหมื่อนยุบล บ่บ่งรัก ตามตำนาน หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ 03 สิงหาคม 2009, 01:19:PM ดูเหมือนตัวคนเดียวเปล่าเปลี่ยวร้าง สุดอ้างว้างเหน็บหนาวใครเล่าสน ไร้คนปลอบประลมใจคลายทุกข์ทน เหน็ดเหนื่อยจนลมหายใจคล้ายขาดรอน ถูกทิ้งขว้างบนโลกแห่งความเหงา ใจเจ็บร้าวปานใดใครถอดถอน ถวิลหาความเป็นมิตรถูกริบรอน ภาพความจริงหลอกหลอนบั่นทอนเรา จะมีไหมใครสักคนช่วยฉุดรั้ง คอยเป็นดั่งแสงไฟในคืนเหงา เพียงต้องการความอบอุ่นเพื่อบรรเทา ให้ผ่านพ้นคืนเหงาเหงาอีกสักคืน .................... emo_64........................ หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз ที่ 03 สิงหาคม 2009, 01:29:PM โอ้! ดวงตาฉันเป็นอะไรไป
มองไปทางไหนก็ไม่เห็นแสงสี เป็นสีดำสีเทาทั่วปฐพี หรือโลกนี้กำลังจะแตกไป ... หรือฉันไม่ได้เดินอยู่บนโลก จึงทุกข์โศก อ้าว! ที่นี่มันที่ไหน มองรอบข้างก็ไม่เห็นจะมีใคร สุดเหงาใจวังเวงจิตติดดวงมาน ... หากคุณพบกลอนบทนี้ ... ขอให้ช่วยบอกที ... ว่าโลกที่เรายืนอยู่นี้ ...เขาเรียกว่าโลกอะไร หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 03 สิงหาคม 2009, 02:12:PM โลกใบนี้...มีอะไร...ในสีสัน แต่ละวัน...ผ่อนแปรผัน...ไม่มั่นหนอ โลกหลากสี..มีหลากสรรค์...บั่นถักทอ โลกที่ก่อ...แล้วก็พัง...รั้งไม่ทัน โลกใบนี้...มีหลากหลาย...ได้หลากสี บ้างก็มี...ที่เงียบเหงา...เคล้าเงาฝัน โลกแห่งใจ..ที่สิ้นไร้....ในหมอกควัน ความจาบัลย์...พลันบังตา...คว้าเพียงลม เอ่ยคำถาม..ตามความหาย...ง่ายเพียงเผย เปิดใจเอ่ย..เผยศรัทธา....วาจาขม โลกใบนี้...มีเพียงรัก...เหงาลมๆ โลกระทม..ขมปนขื่น..สะอื้นทรวง หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 05 สิงหาคม 2009, 11:42:PM ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป
ฉันคงต้องเข้าไปอยู่ในโลกแห่งความเหงา ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมายืนในโลกใบเก่า ที่รอบกายมีเพื่อนคอยเฝ้าถามหาและห่วงใย ต้องไปอยู่ในโลกที่โดดเดี่ยว มองแลเหลียวคงไม่เจอใครที่ไหน ไม่รู้เหมือนกันว่าในโลกนั้นจะเหงาสักเท่าไร หวังว่าเพื่อน-เพื่อนคงช่วยส่งความคิดถึงฝากไป..ถึงฉันที่อยู่ในโลกแห่งความเหงาใจ..ลำพัง หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 06 สิงหาคม 2009, 12:05:AM เ มื่ อ ไ ม่ มี เ ธ อ ต ร ง นี้ คงเป็นฉันที่ยืนอยู่ในโลกแห่งความเหงา ท้องฟ้าคงกลายเป็นสีเทา น้ำตาแห่งความเศร้าคงมาเยือน ... ... ไม่รู้ว่าเธอจะโดดเดี่ยวสักแค่ไหน ในวันที่ไม่มีใคร ใครคอยเป็นเพื่อน คิดถึงกันบ้างนะที่อยากย้ำเตือน เผื่อความเหงาจะเลือนลางลงบ้างสักนาที. หัวข้อ: Re: โลกแห่ง..ความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 06 สิงหาคม 2009, 11:40:PM โลกใบนี้...ยังมีฝัน...อันสดใส โลกใบนี้...ยังมีใคร...ให้ห่วงหวง โลกใบนี้...ยังมีรัก...ให้ตักตวง โลกใบนี้...คือแดนสรวง...ของปวงชน.. โลกใบนี้...มีเพียงเศร้า...เหงาระทม โลกใบนี้...ที่ตรอมตรม...ข่มความหม่น โลกใบนี้...มีอะไร..ใจต้องทน โลกใบนี้...ยากจะพ้น...ทนเพียงมอง โลกใบเก่า...ที่เรามอง...เฝ้ามองหา โลกใบเหงา...เคล้ามายา...น้ำตาหมอง โลกใบนี้..มีสิ่งใด...ให้ฉันปอง โลกใบนี้...ที่ฉันลอง...มองถามทาง |