ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

นภามืด หมองหม่น อนธการ
หากแต่มี ดาวละลาน เต็มฟ้าสูง
แล้วฉันก็ ถูกความเหงา เข้าชักจูง
ให้คิดถึง เพื่อนฝูง ที่จากกัน

จะเก็บดาว ที่โชติช่วง กลางห่วงฟ้า
เรียงเป็นคำ "ห่วงหา" ให้เพื่อนฉัน
จะเก็บแสง อันงานเด่น เช่นดวงจันทร์
เป็นพลัง แห่งความฝัน ให้เพื่อนเกลอ

อยากจะบอก ว่า"คิดถึง" สักล้านหน
บอกทุกคน ว่าฉัน "ยังรักเสมอ"
อยากตะโกน ว่าฉัน "นั้นอยากเจอ"
ขอเพียงเธอ ได้รับรู้ ก็ยังดี

อยากจะบอก ว่าฉัน นั้นคิดถึง
อยากจะบอก ว่าฉัน นั้นห่วงเสมอ
อยากจะบอก ว่าฉัน อยากพบเทอ
เพื่อจะบอก ว่าฉัน นั้น ''รักเทอ''