ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

แม้จะมี   อดีต   สุขแสนเศร้า
ปนคละเคล้า   ไปกับ   ความอ่อนไหว
แต่อดีต   ที่ผัน   ผ่านพ้นไป
ช่วยต่อเติม   เสริมใจ   ให้ตัวเรา

ความทรงจำ   ภาพเก่า   ในวันก่อน
อาจสะท้อน   ให้ใจ   ต้องหงอยเหงา
นั่งมองมุม   เก่าเก่า   ของสองเรา
ก็มีบ้าง   ที่เศร้า   เหงาเดียวดาย

แต่อดีต   ผ่านไป   ใช่จะทุกข์
อันความสุข   คงอยู่   ไม่จางหาย
ปล่อยให้ใจ   ล่องลอย   สบาย - สบาย
ก็ยังมี   รอยยิ้มง่ายง่าย   ไปกับความทรงจำ

ควาทรงจำ...ยังย้ำชัด..ชัดเต็มตา
กาลเวลา...หานำพา...ลาไปไหน
ยังเก็บอยู่..รู้เสมอ...เธอใจใน
ไม่เคยทิ้งไป...แม้ไร้วี่แวว...แผ้วทางรักคืน

ความทรงจำ...คำสัญญา...ที่ไร้ค่า
หมดราคา...ภาษาใจ...ใครคนอื่น
เมื่อรักจบลง...ก็คงต้องลา...คลาใจสะอื้น
ยากเกินทนฝืน...ขืนข่มชะตา...เมื่อคลารักลวง

หัวใจเธอยังว่างอยู่ไหม
คนในใจของเธอลืมหรือยัง
บอกได้ไหมว่าฉันยังมีความหวัง
และกำลังจะได้เริ่มใหม่กับเธอ

ได้แต่หวังอยู่อย่างนั้น
เพื่อสักวัน...เธอจะมองหา
ใครคนหนึ่งที่รักเธอเสมอมา
แม้เวลาผ่านไปนานเท่าใด....ก็ยังรอ

ความทรงจำ คำนี้ดู มีความหมาย
เป็นเหตุการณ์ที่เก็บไว้มากมาย
ทั้งสุขใจทุกข์กายจนวายปราณ
มีเรื่องราวต่างๆมาพานพบ
และจะจบลงแบบใดไม่อาจขาน
แต่ทุกสิ่งที่ผ่านที่พบพาน
จะประสานมันไว้ในความทรงจำ

~ฉันจะเก็บความทรงใจไว้ในลมหายใจที่มีอยู่ จะดูแลให้ดี ไม่ต้องมีของมาเตือนความทรงจำ เพราะมันไม่สำคัญมากไปกว่า เก็บในลมหายใจตลอดไป~-ความทรงจำ-จำศิลปินไม่ได้อ่ะคะเหอๆ - -;;

จุดที่ยืนมันจุดไหน
เพราะอะไรต้องจากลา
เพียงเพราะใครเดินเข้ามา
เธอจึงกล้าจากฉันไป


หยดน้ำตาที่รินไหล
ไม่นานก็เหือดแห้งไปจากใบหน้า
แต่รอยแผลที่เธอทิ้งไว้ก่อนจากลา
มันเนิ่นนานกว่าจะหายคืนมาเหมือนเดิม  

ภาพเดิมๆ...ที่เคยมี...ที่ตรงนี้
ทุกนาที..ที่หัวใจ...ให้มองหา
ยังเหม่อมอง...ลองมองดู...ที่คุ้นตา
แต่เวลา...ก้หาคืน...ฟื้นหัวใจ

ภาพอดีต...ที่ขีดไว้...ให้เส้นแบ่ง
ใจไม่แกร่ง...โดนแทรกแซง...ให้แบ่งใคร
ความทรงจำ...นาทีช้ำ...ที่จำใจ
ยกเขาไป...ให้เขาไป...ใจที่จำ

ความทรงจำ
เคยตรอกย้ำ....ความผูกพัน
ใจเดิม....ที่เคยรักกัน
อดีตเหล่านั้น....ไม่ลืม

...อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง...

จำได้เพียงลาง ๆ กับเส้นทางที่ชั่วคราว

อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว

แต่มีใครรู้ฉันเศร้าเกือบทุกคราว .... ที่นึกมันขึ้นมา  





ปล.  จิตใจมั่วแต่เชียร์บอล~แดงเดือดจริงๆ The Kop นู๋เจ๋งๆๆๆๆ

ก็อยากจำ...ทุกถ้อยคำ...ลำนำรัก
แต่มันหนัก..ไม่ยักรู้...ดูยากเย็น
เมื่อช่วงเวลา...นาทีดีๆ...ที่มีให้เห็น
แท้จริงเฉกเช่น...หัวใจซ่อนเร้น...ไม่เป็นดั่งมอง

ความทรงจำ...น่าจดจำ...หรือคำหลอก
สิ่งที่บอก...จักยอกย้อน...กร่อนใจหมอง
วินาทีที่ช้ำ...ฤาควรจดจำ...ก็ย้ำตรึกตรอง
เมื่อไม่ไฝ่ปอง...ก็อย่าริลอง...มองดูต่อไป

ความทรงจำ...ทุกค่ำเช้า...ที่เราเคยมี
จวบจนวันนี้...นาทีก็ลา...น้ำตาก็ไหล
รักมากเพียงใด..แต่ใครบางคน...ไม่เคยสนใจ
รักภาษาอะไร...ไม่ซื่อไม่ตรง...เส้นทางโค้งงอ

ก็อยากกจะจำ...ถ้อยคำหวานๆ..น้ำตาลเรียกพี่
แต่น้ำตาถี่..เจ็บมากกว่านี้...ไม่มีแล้วท้อ
ไม่รักไม่ว่า...แต่อย่าย้อนมา...หามีคนรอ
เมื่อรักไม่พอ...ก็อย่างอนง้อ..มาขอย้อนคืน

  ขอขอบคุณความทรงจำที่เธอให้                                 
จากหัวใจที่เธอมีให้ฉัน
กาลเวลาผ่านไปไม่สำคัญ                                           
เราจากกันคิดถึงเธอคนเดียว

สั้นๆสื่อได้ดีเหมือนกันครับ                                                 emo_47 emo_47 emo_47

จะเก็บไว้ในความทรงจำ
 จะเก็บย้ำเมื่อยามคิดถึง
จะเก็บไว้เมื่อยามคนึง
 เก็บไว้รำพึง....เมื่อลาจาก

อยู่ไปคงท้อ
ไม่ไหวจะรออย่างไม่มีหวัง
เมื่อคำรัก ที่ให้ไม่จีรัง
ก็ขอขุดฝัง ทุกความทรงจำไว้ที่เธอ...

...ก่อนตะวันจะลับเลือนลา

มีกระท่อมปลายนาหลังหนึ่ง

แว่วยินเสียงถ้อยคำรำพึง

ขอบคุณชะตามีอาหารกิน

ได้แค่นี้ก็ดีชีวีสุข

ไร้ความทุกข์...สุขใจให้ถวิล

อยู่เพียงพอในชีวิน

ชีวิตไม่ต้องดิ้นให้วุ่นวาย

เป็นคำสอนของพ่อ

ความทรงจำที่ก่อมาหนหลัง

รู้จักใช้พอเพียงแค่ชีพยัง

ก็สุขได้ดั่งใจคิด

ฉันหวังวันอ้างว้างพลันห่างหาย
ฉันหวังคืนฝันร้ายคลายมนต์ขลัง
ฉันหวังใจกลับฟื้นคืนภวังค์
ฉันหวังกายหยัดหยั่งยังยืนตรง

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรา..มันอาจจะไม่ดีเลิศเลอ
ฉันอาจต้องเจอ..กับการลาจากที่ผิดหวัง
แต่ฉันก็ไม่เคยเสียดายเวลา..เลยสักครั้ง
เพราะอย่างน้อย..ในช่วงเวลาที่ผ่านมานั้น..ฉันก็ยัง..ได้มีความสุขใจ

มันอาจไม่ใช้ความทรงจำที่สวยหรู
เมื่อคิดถึงมัน..จู่-จู่..น้ำตาก็หลั่งไหล
แต่รู้ไว้เถอะนะ..มันก็ยังมีบางครั้งที่คิดถึงแล้วยิ้มได้
เพราะในความทรงจำระหว่างเรานั้น..มันไม่ได้มีแต่เรื่องเลวร้าย..เพียงอย่างเดียว

กาลเวลา...เปลี่ยน
ใจของคน...ก็เปลี่ยน
แต่ความทรงจำ...ยังอยู่ที่เดิม
ที่เดิม...แห่งนั้น  มีฉันและเธอ
กาลเวลาไม่อาจเปลี่ยน
กาลเวลาไม่อาจทำลาย
สิ่งที่เรียกว่า  "ความรัก"
สายฝนฉ่ำเย็นผ่านไปหลายปีแล้ว
ทุ่งหญ้าแห่งนี้เคยเขียวขจีด้วยรัก
ครั้งหนึ่ง
ความทรงจำอันนิรันดร์
ประทับสิ่งมีค่าที่ยังคงอยู่
ใต้ร่มพฤกษ์ของวันวาน
คือ...เราเคยรักกัน  

   ความรักที่ เธอคนดี นั้นมีให้
เธอมีใจ ให้นั้น มันสุขี
ความรักเธอ ทำให้ฉัน นั้นเปรมปรีด์
ฉันคนนี้ จึงมีสุข หมดทุกข์ใจ

   แต่เวลา ไม่นาน ก็พ้นผ่าน
แค่ไม่นาน มันเกิด เหตุไฉน
ทำไมเธอ คนดี ที่มีใจ
ทิ้งฉันไป เหลือแค่เพียง ความทรงจำ

   ความทรงจำประทับในใจฉัน                           
ไม่มีวันที่ฉันจะลืมเลือน
ในความคิดของฉันยังย้ำเตือน                         
อย่าโกรธเคืองฉันเลยนะคนดี


สั้นได้ใจความครับ เเต่ถ้าคนเราโกรธกันโกรธเเค่เเป๊ปเดียวนะคราบเพราะลิ้นกับฟันกระทบกันเป็นธรรมดา ขอบคุณครับ

ความทรงจำ ตอกย้ำ ใจเสมอ
สิ่งที่เธอ เคยทำ กับฉันไว้
ทั้งไมตรี คำหวาน และหัวใจ
ที่เธอเคย มอบให้ ฉันดูแล

ไม่เข้าใจ ทำไม มาชอบฉัน
แล้วทิ้งกัน ให้เจ็บใจ ไม่แยแส
ความทรงจำ ที่ดีดี ไร้ค่าแม้
เพราะจริงแท้ เธอก็แค่ คนหลอกลวง

สูดลมหายใจ ยาว-ยาว
มองรูปใบ เก่า-เก่า...พาใจไหว
เรื่องราว ต่าง-ต่าง ที่ผ่านไป
ยังเป็นความทรงจำที่ฝังใจ..ตลอดมา

เธอ..ไม่เคยตายจากใจ
เนิ่นนานเท่าไร..ใจยังห่วงหา
รู้ทั้งรู้..ชาตินี้ไม่อาจพบพา
แต่ใจยังสะกดคำว่า"ลืมไม่ลง"

หุๆๆ..ต่อไม่ไหวล่ะ งง กันเปล่า

เพราะบางครั้งฉันต้องอาศัยความทรงจำ เก่า-เก่า
เพื่อปลอบตัวเอง เบา-เบา ไม่ให้ร้องไห้
เพื่อหลอกตัวเอง ซ้ำ-ซ้ำ ว่าเธอยังไม่จากไป
และจะผิดมากไหม....ที่ยึดติดกับภาพเวลา เดิม-เดิม

รอให้ฉันทำใจได้เมื่อไร
ฉันจะหันกลับไป....ยิ้มให้ความทรงจำเหล่านั้น
จะเลิกนอนร้องไห้บ้าบอไป วัน-วัน
จะเลิกยึดติดกับความสัมพันธ์....ที่เธอลืมเลือน

ถึงเธอจะทำเลวร้ายที่สุดตอนนี้
แต่ความทรงจำที่ดี ๆ มีมากกว่านั้น
ถึงตอนนี้เธอจะมีใครมาแทนที่กัน
แต่อย่างน้อยวันวานฉันก้อรักเธอ

ถึงวันนี้เราต้องลาจาก
ก้อใช่ว่าทุกอย่างจะจางหาย
เพราะยังมีความทรงจำมากมาย
ที่นึกถึงทีไร ก้อยิ้มและร้องให้ได้พร้อมกัน

+1 นะจ๊ะ

แล้วเมื่อถึงวันนั้น
ฉันคงได้หัวเราะเสียงดังกับเขาบ้าง
แต่อย่างน้อยก้อขอบคุณวันวาน
ที่ทำให้รู้ว่าเสียงหัวเราะมีค่ามากมาย......

กอดเก็บความทรงจำ เก่า-เก่า
ในวัน เหงา-เหงา อย่างนี้
เหม่อ ลอย คิดถึง ทุก-ทุก ที
เวลา ดี-ดี ที่เคยมีร่วมกัน

ในวันนี้ ข้าง-ข้าง ไม่มีใคร
ในหัวใจ เดิม-เดิม ยังคงอยู่
เหมือน-เหมือน จะไม่รับรู้
กวาดตาดู ก็ยังเหมือนเดิม

คิดถึงเธอมากมายเหลือเกิน
ในวันที่เผชิญสิ่งเลวร้าย
ไม่มีอีกแล้ว เธอ ที่เคยอยู่ข้างกาย
หมดหวัง ห่างหาย จากใจ....

ความทรงจำ...คำว่ารัก...รักของเรา
เหลือเพียงเถ้า...แผดเผาใจ...ในวันนี้
ไม่เหลือไว้...ในหัวใจ...รักดีๆ
ณ เวลา...นาทีนี้...ที่จบลง

พยายามแล้วฉันพยายาม
แต่ไม่อาจก้าวข้ามผ่าน.....เวลาเหล่านั้น
ยังไม่ลืม......ความรักความผูกพัน
เธอยังคงสำคัญ......เสมอไม่เปลี่ยนแปลง

หากมีโอกาสเพียงสักครั้ง
เธอจะยัง....คงรักฉันไหม
เธอจะยังคงห่วงใย
หรือทิ้งกันไป....ไม่ใยดี

ทิ้งกันไป...เหลือทิ้งไว้....คือใจจำ
ทั้งรักทั้งช้ำ...ใจยังจำ...จำใส่ใจ
ความทรงจำดีๆ...ไม่มีเหลือทิ้งไว้
ใจหวั่นให้ไหว...เมื่อใจยังจำ...แต่เรื่องช้ำๆที่มี

ฉันอยากเก็บเธอไว้ในความทรงจำ
ไม่ได้หวังเพื่อจะตอกย้ำให้น้ำตาไม่จางหาย
แต่เป็นเพราะจะได้จดจำได้ว่าครั้งหนึ่งหัวใจก็เคยได้มีเรื่องราวมากมาย
เคยได้มีคนที่ฉันรักอยู่ข้างกายแม้สุดท้ายต้องจากกัน
มันจะเป็นความทรงจำที่แสนดี
แม้ขณะนี้หัวใจจะบอบช้ำจากความรู้สึกนั้น
แต่ฉันรู้เมื่อวันหนึ่งที่หัวใจฉันเลิกอ่อนไหวไปกับมัน
วันนั้นฉันก็จะย้อนกลับมาคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นอย่างสุขใจ

ในความทรงจำ..มากมาย
เรื่องราวต่าง ต่างมีความหมายในใจเสมอ.
ทุกข์ สุข ปวดร้าว หรือเศ้ราละเมอ
ฉันเก็บบันทึกไว้เสมอในความทรงจำ

ให้ได้รับรู้ว่าช่วงชีวิตหนึ่ง...
มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย..แบบนั้น
เมื่อคิดถึง เพียงหลับตา..เปิดหีบความทรงจำ
ภาพทุกภาพที่เคยมีมัน..จะกลับมา

เพราะมันคือกล่องเก็บหัวใจ
ยามที่มันสดใส..ไม่เหนื่อยล้า
จะเปิดออกมาใช้ เยียวยาหัวใจยามมีน้ำตา
ให้สดชื่น มีชีวิต ชีวา เหมือนเดิม

~หากฉันใช้สมองจดจำเรือ่งราว ก็คงพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้ หัวใจ เก็บความทรงจำเรือ่งของเรา
ต่อให้มันจะนานสักเท่าไหร่ แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเวลารอบๆกายไป
อยากจะลืมเธอไป เท่าไร แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที~
เพลงความทรงจำ ของ...(ลืมแล้วคับ ขออภัยอย่างยิ่ง)...

เมื่อแรกเริ่ม อยากลืมจัง คำว่ารัก
แต่นานหนัก คำว่ารัก ไม่เคยหาย
ในตอนนี้ มันก็เลย เปลี่ยนกลับกลาย
ไม่ลืมเธอก็ได้      แต่จะจำไปจนตายเลย...คอยดู!
 emo_52 emo_52 emo_52
...................................................
 emo_43 emo_43 emo_43

อยากเปนคน  ความจำเสื่อม

อยากมีชีวิต  ที่ไม่เชื่อมต่อ  กับสังคมทั้งหลาย

บนโลกนี้  ไม่อยากให้มีผู้ชาย

ผู้ที่คอยทำร้าย  ใจของกัน

แต่ความทรงจำไม่อาจลบ

มันยังบันจบ   และเดินต่อ

เดินทางคนเดียว  เดินเพื่อ เฝ้ารอ

เดินเพื่อถักทอ   ต่อความทรงจำ





 emo_62 emo_104



ก็รู้  ว่าเค้าไม่กลับ

ไปแล้วไปลับ   ไม่กลับมาหา

แต่ก็คิดถึงเค้า คิด ถึงทุกเวลา

คอยนั่ง  นึก  และมีน้ามตา

    ,,,,,,,กับความทรงจำ,,,,,

ความทรงจำ...ยังย้ำชัด...อย่างชัดเจน
ยังมองเห็น...เช่นความหวาน...น้ำตาลไหว
ความทรงจำ...ชุ่มฉ่ำรัก..รักล้นใจ
ยิ้มละไม...ในอุ่นไอ...ใจละมุน

จดจำไว้...ในหัวใจ...ให้เป็นสุข
ยิ้มลืมทุกข์...สุขจนล้น...บนใจอุ่น
เป็นความรัก...ที่ถักทอ...ก่อเคยคุ้น
บ้านเราอุ่น...ละมุนใจ...ให้แก่กัน

เป็นความจำ...ที่จำจด...จนหมดสิ้น
ฟ้าลืมดิน...สิ้นซึ่งลม...ตรมตรอมนั่น
ความรักแท้..ที่แม่ให้...ในชีวัน
ขอคงมั่น...นิรันดร...อาทรใจ