พิมพ์หน้านี้ - บึงบัวแดง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: pimpan ที่ 06 มีนาคม 2009, 12:38:PM



หัวข้อ: บึงบัวแดง
เริ่มหัวข้อโดย: pimpan ที่ 06 มีนาคม 2009, 12:38:PM

แย้มกลีบยิ้มริมบึงช่างตรึงจิต
ลมจุมพิตเพียงใดยังไม่หมอง
แดงสะพรั่งบังใบเป็นใยยอง
งามผุดผ่องควรคู่บัวบูชา

ทั้งตูมเต่งเบ่งบานชูก้านอวด
เปล่งประกวดความงามตามประสา
เหมือนไม่รู้ถึงแดแผลชีวา
คนที่มานั่งชมบัวบ่มใบ

ฉันเจ็บหนักรักยั่วโอ้บังเอ๋ย
คนคุ้นเคยก็ไม่รู้ไปอยู่ไหน
เมื่อซุกร่างข้างบึงที่ตรึงใจ
ความเจ็บในอดเศร้าค่อยเบาบาง

แผนชีวิตผิดพลั้งความหวังลับ
รักก็สับโขลกกมลจนหม่นหมาง
แถมคมคำย้ำเหน็บเจ็บระคาง
ทุกทุกอย่างล้วนหยันมันคนแพ้

จะเด็ดบัวบังใบขึ้นไหว้พระ
สักการะจริงจากคนมากแผล
อธิษฐานกาลหน้าถ้าชีพแปร
อย่าพบแต่ทุกข์ทวีอย่างนี้เลย

ช้อนบัวปริ่มนิ่มนวลขึ้นชวนชิด
ผจงปลิดก้านใบ..ใยบัวเผย
สะเทือนซึ้งซึมหมองจนต้องเปรย
ใจคนเอ๋ยรักแล้วเรื้อไม่เหลือใย[
/color]
[/size][/color]