|
หัวข้อ: ฝากนาง เริ่มหัวข้อโดย: porphyra ที่ 03 มีนาคม 2009, 04:08:PM บทฝากนาง จำใจร้างห่างแก้วไกลดวงจิต สุดจะคิดพิศวาทไม่อาจเฉลย ห่างนวลนางร้างไปยังไม่เคย กระนั้นเลยเล่าฝากใครเค้าดูดี ครั้นฝากฟ้ากลัวฟ้ามาลอบแย่ง แม่นวลแตงงามกว่าอัปสรศรี ฝากองอินทร์สิ้นอินทร์อาจชู้พี่ โลมฤดีพี่ไม่อาจออกฝากไป ฝากสวรรค์ชั้นหกฟ้าสี่หล้าสถาน ทิพย์พิมานพรหมสี่ภักต์ยักษ์สูงใหญ่ หรือธรณีในสมุทรสุดทำใจ โฉมอรทัยเธองามหยามทุกตน เหลือกำลังจะฝากลำบากแท้ จะทูนแม่เหนือหัวก็เหลือผล ทั้งครุ่นคิดติดข้องหมองใจทน จำฝากกมลให้ป้องตัวน้องเอง วีรโฆษ |