พิมพ์หน้านี้ - วัยหวาน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2009, 05:33:PM



หัวข้อ: วัยหวาน
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2009, 05:33:PM
      เคยน้ำตาหยาดท้นจนสะอื้น
เพราะความชื่นตื้นตันเกินกลั้นไหว
วันที่ชีวิตหวานผ่านหลักชัย
วันที่ได้...มหาบัณฑิต...เป็นสิทธิ์ตน
วันนั้นใจยังหวานจนป่านนี้
ทุกหน้ามีแววสุขทุกแห่งหน
พระกรุณาธิคุณอุ่นกมล
ตื้นจิตจนเกินกล่าวคำน้ำตาคลอ
โลกทั้งโลกเหมือนพริ้มยิ้มรับขวัญ
สุมาลีโรยสุคันธ์รื่นนาสา
ความรู้สึกหวามใจในปริญญา
ยากยิ่งกว่าบอกให้ใครได้รู้
ศรัทธาเริ่มเจิมความดีแก่ชีวิต
เกียรติบัณฑิตสอนให้ใจต้องสู้
แม้ฟ้ากว้างมิได้มีสีชมพู
แต่คำ...ครู...ก็พาให้ใจสราญ
จากวันนั้นโลกยังมีวันนี้ด้วย
เป็นวันที่โลกสวยด้วยรักหวาน
วันที่น้ำตาไหลใจชื่นบาน
วันที่ศิษย์เรียกขานว่าคุณครู




หัวข้อ: Re: วัยหวาน
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย9 เหงาใจ ที่ 11 มีนาคม 2009, 11:15:AM
ก้อนน้ำตาลหนึ่งก้อนที่แสนหวาน

เก็บไว้นานความหวานยังไม่จางหาย

ดั้งความรักที่มีให้เธอมากมาย

จะไม่คลายถ้าเราใจยังมีกัน