หัวข้อ: วัยหวาน เริ่มหัวข้อโดย: ข้าน้อยขอฝากตัว ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2009, 05:33:PM เคยน้ำตาหยาดท้นจนสะอื้น
เพราะความชื่นตื้นตันเกินกลั้นไหว วันที่ชีวิตหวานผ่านหลักชัย วันที่ได้...มหาบัณฑิต...เป็นสิทธิ์ตน วันนั้นใจยังหวานจนป่านนี้ ทุกหน้ามีแววสุขทุกแห่งหน พระกรุณาธิคุณอุ่นกมล ตื้นจิตจนเกินกล่าวคำน้ำตาคลอ โลกทั้งโลกเหมือนพริ้มยิ้มรับขวัญ สุมาลีโรยสุคันธ์รื่นนาสา ความรู้สึกหวามใจในปริญญา ยากยิ่งกว่าบอกให้ใครได้รู้ ศรัทธาเริ่มเจิมความดีแก่ชีวิต เกียรติบัณฑิตสอนให้ใจต้องสู้ แม้ฟ้ากว้างมิได้มีสีชมพู แต่คำ...ครู...ก็พาให้ใจสราญ จากวันนั้นโลกยังมีวันนี้ด้วย เป็นวันที่โลกสวยด้วยรักหวาน วันที่น้ำตาไหลใจชื่นบาน วันที่ศิษย์เรียกขานว่าคุณครู หัวข้อ: Re: วัยหวาน เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย9 เหงาใจ ที่ 11 มีนาคม 2009, 11:15:AM ก้อนน้ำตาลหนึ่งก้อนที่แสนหวาน
เก็บไว้นานความหวานยังไม่จางหาย ดั้งความรักที่มีให้เธอมากมาย จะไม่คลายถ้าเราใจยังมีกัน |