พิมพ์หน้านี้ - ใครคิดถึงพ่อบ้าง ใครรักพ่อบ้าง เชิญทางนี้ค่ะ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: แพรว >w< ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2009, 11:06:PM



หัวข้อ: ใครคิดถึงพ่อบ้าง ใครรักพ่อบ้าง เชิญทางนี้ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: แพรว >w< ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2009, 11:06:PM
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/1543/298543/5206111e21ee72ebf46e83ecd8b70378_1232533171.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=298543)      (http://widget.sanook.com/)


โอ้ดวงจันทร์ส่องแสงนวลบนท้องฟ้า
โอบล้อมด้วยดวงดาราอยู่เคียงสอง
คิดถึงพ่อที่เรารักปักใจปอง
เคยดูแลเคยปกป้องคุ้มครองเรา

ตอนนี้พ่อเดินทางกลับแล้วใช่ใหม
ลูกยังคอยห่วงอาลัยกว่าใครเขา
ความคิดถึงนั้นเอ่อล้นในใจเรา
ฝากดวงดาวบอกพ่อเรา เราห่วงใย...
..
.

คิดถึงพ่อ ม๊ากกกมากกกกก  ... emo_12 emo_12


หัวข้อ: Re: ใครคิดถึงพ่อบ้าง ใครรักพ่อบ้าง เชิญทางนี้ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2009, 01:30:PM
พ่อของข้าความรู้น้อยเพราะเรียนต่ำ
เท้าของพ่อคอยเหยียบย่ำในไร่สวน
มีเครื่องมือใช้หากินคือแหอวน
อยู่ในสวนไร่นามาช้านาน

พ่อของข้าต้องตื่นนอนแต่เช้าค่ำ
พ่อคอยย้ำว่าเป็นคนอย่าผันผวน
ความทุกข์ยากฝ่าไปใช่คร่ำครวญ
คิดทบทวนทุกครั้งคอยยั้งใจ

พ่อของข้าไม่ได้มีซึ่งยศศักดิ์
พ่อใช่จักร่ำรวยมาจากไหน
พ่อของข้าใช่พ่อค้าหากำไร
พ่อนี้ไงแค่ชาวนาตาดำดำ

ข้าภูมใจที่เกิดมาเป็นลูกพ่อ
พ่อไม่เคยหน่ายท้อต่อที่ทำ
แม้ทุกข์ยากลำบากและตรากตรำ
สองมือกำคมเคียวพร้อมเกี่ยวใจ.

...................................



หัวข้อ: Re: ใครคิดถึงพ่อบ้าง ใครรักพ่อบ้าง เชิญทางนี้ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 02 มีนาคม 2009, 06:18:PM
๐ คิดถึงใคร..บางคนที่บนฟ้า
ปรารถนาเสียงตอบ..มาปลอบขวัญ
ยังแว่วเสียงคอยปลุกอยู่ทุกวัน
หากแต่หันมองไป..กลับไม่พบ

๐ นานแล้วนะ..จากกันเมื่อวันก่อน
แต่ร่องรอยอาทร..ฤๅถูกกลบ
ทุกคําสอน.."ต้องสู้"..ยังอยู่ครบ
แม้นประสบเรื่องใดจงไตร่ตรอง

๐ อยากขอพรเทวาสักคราครั้ง
เนรมิตพลังให้ทั้งสอง
ผ่านห้วงภพแสนไกล..สมใจปอง
พ่อ-ลูกโอบประคองกันอีกครา

๐ รู้ทั้งรู้..เพ้อไปก็ไม่เกิด
ก็ชั่งเถิด..เมื่อล้วนแต่ครวญหา
เพียงมีฝันเสี้ยวหนึ่งไว้พึ่งพา
เมื่อยามใดนํ้าตาเปื้อนหน้านาง

๐ หากรับรู้ด้วยจิต..อันพิสุทธิ์
ใจชํารุดได้ชําระถึงสะสาง
รอยรันทดที่เหลือจักเจือจาง
ความหมองหมางทั้งหมดจะปลดทิ้ง

๐ อย่ากังวลเรื่องใดต่อไปอีก
ขอหลบหลีก..สัญญา..ต่อหน้าหิ้ง
ทุกหอมหวานล้วนปรุง..ไม่สุงสิง
ความเป็นจริงเท่านั้น..จะปันใจ