ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

..จะเขียนกลอนสักบทและจดให้
..หวังเพื่อมอบกำลังใจแด่หนึ่งหญิง
..มีหัวใจและเพียงไหล่ให้พักพิง
..ไม่ทอดทิ้งแม้สองเรา...ห่างไกลกัน

..พร้อมความรักมากล้นบนกระดาษ
..บรรจงวาดเขียนฝากมาจากฝัน
..ด้วยถ้อยคำสวยสดพจน์รำพัน
..ให้สองใจของเรานั้น...จงมั่นคง.

 emo_47.................................... emo_47

กลอนบทหนึ่งอาจไม่ซึ้งไม่กินใจ
แต่อยากให้เธอรับไว้ก็เท่านั้น
หากเธออ่านจะรู้ว่าทำไมกัน
ทำไมฉันถึงเขียนกลอนมาให้เธอ

มันมาจากความรู้สึกในส่วนลึก
หากเธอนึกคงแปลค่ามันไม่ได้
อาจเพราะกลอนมันใช้ภาษาใจ
ที่จะพอทำให้ใครหลงรักมัน

คนคนนั้นก็คือฉันอีกคนหนึ่ง
ที่อยากแต่งกลอนซึ้ง "เธอกับฉัน"
แล้วก็แต่งเหมือนกวีได้เช่นกัน
เพียงแต่มันไม่เพราะพริ้ง...แต่จริงใจ

 emo_45 emo_45........ร้ายบริสุทธิ์........ emo_45 emo_45

จรดปากกาเขียนคำหวานสานจากใจ
ส่งเป็นสื่อความหมายให้เธออ่าน
ด้วยถ้อยคำมธุรสพจมาน
สอดประสานขานรับขับเป็นกลอน

รำพึงรักฝากย้ำคำรักกรุ่น
ให้เธออุ่นอาบใจมิถ่ายถอน
มนต์เสน่ห์สำเนียงแห่งเสียงกลอน
โปรดออดอ้อนโอบเธอให้อบอวล

ถ้าหากมีวันใดไม่เห็นหน้า
ขอกลอนพาใจเจ้าเฝ้าคนึงหวล
ถึงคนผู้ฝากคำย้ำสำนวน
เจ้าจงหวนทบทวนย้ำจำติดใจ

ดั่งเช่นคนฝากกลอนเฝ้าวอนย้ำ
จิตจดจำย้ำในจิตพิศมัย
ว่าเจ้าคือผู้เป็นเช่นดวงใจ
มิอาจไถ่ถอนรักที่ปักทรวง

ขอฝากใจลงไว้ในอักษร
ร้อยเป็นกลอนมนตราอักษรศิลป์
มธุรสวาจารวมหลั่งริน
ใครยลยินดังเพลงพิณของคนธรรพ์
ขอฝากกลอนนี้ไปกับสายลม
ให้คารมถึงน้องนางในฝัน
ว่าพี่นี้เฝ้าเพ้อรำพึงรำพัน
ขอน้องรับใจดวงนั้นไว้พิจารณา
จากหัวใจพี่กรั่นเป็นวจี
จากชีวีพี่กรองคำสรรหา
จากใจนี้พี่รักแก้วกานดา
องค์เทวาเทวินเป็นพยาน
หากแม้วันใดตัวข้า..
ผิดวาจาให้คมดาบมาหักหาญ
ล้างชีวิตให้ม้วยสิ้นวิญญาณ
ทรมานไปชั่วนิจนิรันดร์
หากแม้วาจาข้ามั่นคงนัก
ขอให้รักข้าสมทุกสิ่งสรรค์
ได้ครองคู่อยู่เคียงทุกวารวัน
ชั่วกัปกัปล์รักข้าไม่เสื่อมคลาย

มาอ่านกลอนที่เขียนไว้สองบท
อ่านจนหมดข้อความตามอักษร
ดูรักจริงรักแท้และแน่นอน
ไม่แคลนคลอนมั่นคงตรงต่อกัน

แต่รักพี่เศร้านักเป็นรักคุด
ในที่สุดพี่ก็พบแต่ความฝัน
ด้วยรักนี้มีกรรมสุดรำพรรณ
ขอเธอนั้นจงสุขสันต์นิรันดร
 emo_47 emo_45

จากบทกลอนสองบทที่จดไว้..
แทนความรักที่มอบให้ของเราสอง
เพราะห่างกันอยู่ไกลใช่ไฝ่ปอง
ยังรอวันที่เราสองครองรักกัน

รักของพี่อาจเศร้าเหงาเป็นทุกข์
ไม่สนุกเพราะซุกหลายความฝัน
มีบ้านเล็กบ้านใหญ่ใช่ไหมนั่น
ไม่มีเหลือแบ่งปันให้น้องยา emo_45.

 ฉันเจ็บนะที่เห็นเธอเดินกับเขา
สุดปวดร้าวเธอหยอกล้อพอใจหมาย
เธอรู้ไหมฉันนี้เจ็บเกือบตาย
คิดอยากหายจากโลกโศกเศร้าใจ
 
 ฉันคิดกลัวว่าเขาทำเธอเจ็บ
เธอจะเก็บมันไว้ปวดใจไหม
ขอหั้ยเธอบอกฉันอยู่เคียงกาย
จะผ่อนคลายบรรเทารวดร้าวเธฮ

    ร้อยดวงใจเขียนไว้เป็นอักษร
ให้เป็นกลอนถึงเธอตามวิถี
เธออ่านแล้วจะรู้ใจของฉันดี
ว่าฉันนี้ห่วงเธอสักเพียงใด

   หากวันหนึ่งฉันจากเธฮสุดฟ้ากว้าง
ยามแรมร้างแม้เธอคิดจิตไฉน
แม้หากเธอได้หยิบกลอนนี้อ่านไซร้
จะรู้ได้ดวงใจฝากให้เธฮ

หยิบดวงดาว มาร้อยเรียง เป็นอักษร
ให้บทกลอน บทนี้ มีความหมาย
เจิดจรัส กลางราตรี ที่เดียวดาย
ให้พรางพราย ประกายฟ้า น่าชื่นชม

เอาจันทรา มาแต่งแต้ม ให้สดใส
เพื่อหัวใจ ที่เปล่าเปลี่ยว ได้สุขสม
ไม่เงียบเหงา อ้างว้าง ไร้ภิรมย์
จันทร์ดวงกลม ทอแสง แห่งหัวใจ

จับตะวัน วาดฟ้า ให้แจ่มแจ้ง
นภาแกล้ง เมฆา พาสดใส
ให้ทิวา ร้อยเรียง สายลมไป
ว่าหัวใจ เขียนกลอนนี้ ก็เพื่อเธอ

นะจ๊ะคนดี  emo_20