ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ทำไม เธอต้องเข้ามา
ใน วันที่คิดว่า..ใช่
ทำไม เธอต้องจากไป
ใน วันที่ฉันยกใจ ให้..ทั้งดวง

ทำไม วันนั้นเธอลา
ใน สายตายังคงเป็นห่วง
ทำไม นะ ก็แค่คำลวง
ใน ห้วงหัวใจ ยังยกให้เธอ

ทำไม ไม่ลืมสักที
ใน ตอนนี้ ยังคงพร่ำเพ้อ
ทำไม แค่ฉันไม่เจอ
ใน ใจ ยังเผลอ เดียวดาย

 emo_30 emo_30 emo_30

ทำไมเธอต้องเข้ามา
ปล่อยฉันให้ตายดีกว่า วันนั้น
วันนี้ คงไม่ทรมาน
กับการต้องตายทั้งเป็น

ใครมองฉันตอนนี้ก็คงรู้
อาการที่เป็นอยู่ คงเห็น
ความเจ็บไม่อาจซ่อนเร้น
ยากเย็นเกินจะปิดบัง

แปลกมั้ย??
ทำไมชอบให้ใจกับใครที่ไม่รัก
ทุ่มเทไปเท่าไร..ก็ไม่เคยได้คืนกลับ
แต่แปลกหนัก..ที่ยังคงรักฝั่งใจ

แล้วกับคนที่เค้าแคร์
คอยห่วงใยดูแลอยู่ใกล้ใกล้
ทำไมถึงไม่รัก ไม่มองค่าความหมายใด
แล้วทำไมเรื่องหัวใจ ทำไม..เดายากจัง

     เมื่อรักกันไม่ได้ก็ไม่รัก
ไม่เห็นจักเกรงการณ์สถานไหน
ไม่รักกู กูจัก ไม่รักใคร
เอ๊ะ! น้ำตากูไหลทำไมฤา

ทำไมหนอฉันถึงเข้าใจผิด

เผลอไปคิดว่าเธอนั้นรักฉัน

เผลอมีใจเพราะนึกว่าเธอรักกัน

แท้จริงฝันคิดอยู่เพียงคนเดียว

...

แล้วเธอมาทำไมตั้งแต่แรก

มาแปลกแปลกให้ฉันคอยหาแลเหลียว

มองหาเธอเสมอเพียงหนึ่งเดียว

แล้วยังเที่ยวเสาะหาความจริงใจ

...

ฉันหาเอาจากดวงตาของเธอนั้น

ว่ารักฉันหรือมาทำให้หวั่นไหว

ทำไมหนอเธอถึงไม่มีใจ

แล้วทำไมฉันต้องรักเธอคนเดียว

...