ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ทุกคนมีทางที่จะเดิน  emo_97

มีภูเขาที่จะปีนป่าย emo_83

มีทะเลที่จะออกไปแล่นเรือ  emo_99

ไปเถอะเพื่อน emo_81

ไปเพื่อสิ่งที่เธอปรารถนา emo_109

และเมื่อเราพบกันอีกครั้ง  emo_108

เราจะเอาความสำเร็จ emo_104

มาเล่าสู้กันฟัง emo_97

ทีละก้าว  ทีละก้าว
คือรอยเท้าที่ทอดย่าง
สงบนิ่งทุกแนวทาง
บนวิถีอันเป็นไท
ที่ข้องที่เคืองขัด
จงแจ่มชัดอยู่ภายใน
ที่คับที่แคบใจ
ให้เปิดกว้างกระจ่างจินต์
ใจเราคือท้องฟ้า
และกายาคือแผ่นดิน
เคร่งเครียดเกลียดชังชิน
ทุกขณะรู้ละวาง
ท่ามกลางความเข็ญขุก
สะเทือนทุกข์ทุกที่ทาง
ร้อนเร่าให้เบาบาง
ปล่อยใจว่างสว่างเย็น
แทบทางที่ย่างเดิน
ต้องเผชิญความลำเค็ญ
มืดหมองจนหมกเหม็น
บาปใบ้บอดตลอดมา
รู้แจ้งแจ่มกระจ่าง
และก้าวย่างด้วยปัญญา
เปิดใจให้เจิดจ้า
เปิดดวงตาให้ผ่องพราย
เร่าร้อนไล่รุกรบ
มีแต่พบความแพ้พ่าย
หยุดนิ่งเบาสบาย
ตั้งสติพิจารณา
ละก้าว  ละก้าวย่าง
บนเส้นทางแห่งปัญญา
ข้ามพ้นอวิชชา
สู้ทางชนะประจักษ์จริง