ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ในภวังค์ของความรัก
มอบใจภักดิ์..แต่เธอคนนี้
หนึ่งคน..ที่แสนดี
โอบอ้อมอารี ใจดวงนี้ เรื่อยมา

กี่ฝนกี่หนาว
กี่รอนร้าาว ยามฉันอ่อนล้า
กี่ครั้งที่มีน้ำตา
คนดีก็ยังมา ซับน้ำตาให้กัน

วันนี้..เธอห่างหาย
ลืมแล้วหรือไร คนเคยร่วมฝัน
หมดสิ้นแล้วหรือ ความผูกพัน
ถึงปล่อยให้ฉัน อ้างว้าง เดียวดาย

สายลม ที่พัดยอดหญ้า
ช่วยหอบพัดเธอมา ตรงนี้ได้ไหม
พัดใจคนดี ที่แกว่งไกว
ให้คงเดิมเหมือนตอนเริ่มใหม่..อีกครา

ในตอนนี้บางทีอาจหวั่นไหว
ด้วยปัญหาคาใจที่หนักหนา
เลยดูเหมือนอ้างว้างระหว่างตา
แต่ที่จริงแค่ว่าคงอ่อนใจ

จงทำใจให้อยู่ในลู่เส้น
ไม่มีใครหลบเร้นไปหนไหน
ก็แค่ระหว่างทางที่ย่างไป
เธออาจนึกหวั่นไหวอยู่ในที

จะขอเป็นกำลังใจให้คนหนึ่ง
ไม่รู้จะซาบซึ้งไหมตรงนี้
แค่อยากบอกให้พักสักนาที
แล้วจะเห็นมุมดี ๆ ที่มุมใจ