|
หัวข้อ: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2009, 10:44:PM อยากจะเขียนนิยายซักเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องที่ส่งถึงให้คนของใจ ดำเนินเรื่องจะมีฉันและเธอตลอดไป ฉันจะอยู่เคียงใกล้และคอยห่วงใยเธอ ในเรื่องฉันจะคิดถึงเธอคนเดียว จะรักและยึดเหนี่ยวแต่เธอเสมอ ตัวอิจฉาในเรื่องมีมากต้องพบเจอ เพราะใครก็มองเหม่อต้องอิจฉารักเรา แล้วยังมีตัวละครที่สำคัญ ที่เติมฝันในนิยายหาใครเทียบเท่า แล้วเขาจะทำให้รักของเราไม่เหมือนเก่า เพราะว่าเขาทั้งสองคือลูกของเราไงคนดี ตอนจบสุดท้ายของนิยาย ฉันจะขอเคียงกายในยามเธอสิ้นชีวี และนิยายยังไม่จบแต่เพียงเท่านี้ เพราะทุกนาทีที่เธอจากไปลมหายใจจะอยู่เพื่อเธอ หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 12:48:AM ลมหายใจสุดท้าย...ถึงคนร้ายเดียงสาอย่างเธอ
ขอเจอะขอเจอ...คนอย่างเธอ...เป็นครั้งสุดท้าย ลมหายใจ...แผ่วมานาน...นานๆคงตาย เมื่อรักหมดความหมาย...ยื้อไว้คงไม่ได้...ก็ไม่ขอยื้อใจใคร หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 11:16:AM บทกลอนบทหนึ่ง
ส่งผ่านถึง.....ผู้คนหลากหลาย ส่งผ่านให้ใครต่อใครมากมาย บทสุดท้าย.....จะจบลงเช่นไร แรกๆอาจดูหวาน นานแสนนานจะหวานเหมือนเดิมไหม? ใช่ว่าเวลาผ่านเนินนานไป กลับลืมสัญญาใจ....ที่ให้กัน หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: nadjai ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 11:36:AM กลอนหลายบทที่ส่งถึงหลายคน
ไม่มากล้นมิได้ออกจากหัวใจ ต่างจากเธอที่ฉันส่งอักษรผ่านคนไกล ทั้งห่วงใยห่วงหาและอาทร เป็นก้นบึ้งของหัวใจส่งถึงเธอ ไม่เลิศเลอถ้าเธอเห็นเป็นเพียงบทกลอน แต่มันคือหัวใจที่มีรักไม่สั่นคลอน แล้วจะออดอ้อนกลอนหวานตราบฉันนั้นสิ้นเธอ หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 11:46:AM เพียงบทกลอนบทหนึ่ง
ไม่หวังให้เธอซึ้ง.....รู้ไหม ไม่อาจห้ามหากเธอแค่ผ่านมาแล้วจากไป แค่ไม่อยากให้.....เป็นแค่ความหลงชั่วข้ามคืน หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: nadjai ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2009, 11:57:AM อาจจะเป็นเพียงแค่ความหลง
แต่เธอจงรับรู้ว่าฉันนั้นหลงอย่างไร คงจะหลงวนเวียนในรักของหัวใจ ให้เธอคนไกลรับรู้ฉันนั้นหลงรักเธอ หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 09:07:AM จะรู้ในความหมายในความรัก เมื่อหัวใจทายทักกับความหวั่นไหว มันเป็นความรู้สึกดีๆแสนอุ่นไอ ทุกวินาทีผ่านไปมีค่าเมื่อมีเธอ ขอบคุณสำหรับความหมายที่ยิ่งใหญ่ ขอบคุณที่ทำให้วันเวลามีค่าเสมอ ขอบคุณความอบอุ่นที่ไม่เคยพบเจอ ขอบคุณเธอที่สอนให้รู้ว่ารักเป็นอย่างไร หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 10:57:AM รักเป็นเช่นไร...ใจรู้ได้...เมื่อหมายทัก
อยากรู้รัก...ก็ทักทาย...ได้เสมอ เพียงอย่าปิด...ปิดตายใจ...ให้ไม่เจอ รายล้อมเธอ...อยู่เสมอ...ไม่เผลอไกล ยังคงอยู่...เคียงคู่ใจ...ไม่ไกลห่าง เส้นทางร้าง...หรือฟ้ากว้าง...ยังห่วงใย ไม่เคยเผลอ...ไกลห่างเธอ...เสมอใจ รักเช่นนี้...ที่หัวใจ...แม้ไกลกัน หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 01:54:PM ถึงจะร้ายอย่างไร ก็ยัง ไร้เดียงสา
ยังใสๆ ยังสบตา วางท่าเฉย เพราะแค่ร้าย อย่างฉัน ร้ายที่เคย ยังไม่เท่า คนที่เฉย ร้ายลึกจริง emo_52 หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 02:14:PM ร้ายอย่างเธอ...ต้องเจออย่างฉัน...มันถึงสาสม
ไม่นิยม...ชมชอบใจ...ร้ายซะเหมือน แนบเนียนนัก...พ่อนักรัก...ก็จักเตือน อย่าบิดเบือน...เคลื่อนหัวใจ...ไหวตัวทัน emo_23 หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: anek ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 04:58:PM ร้ายกว่ายุง จริงๆ ยิ่งกว่าเสือ
ช่างร้ายเหลือ เชือดเฉือน คารมนั่น เหมือนมดแดง ล้มช้าง ใหญ่กว่ามัน จนใจฉัน เป็นทุลี พลีให้เธอ emo_57 emo_57 emo_57 หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: ^VAlenTINE^ ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 05:26:PM ...ถึงคน ร้ายเดียงสา... เฝ้าใฝ่หา เขามา ชิดเชยใกล้ ฝันร่วมทาง กินอยู่ คู่กันไป เขาเป็นใคร ที่เธอ อยากผูกพัน ร้ายเดียงสา ... ใครคนนั้น ที่เธอฝันหา ไม่ใช่ฉัน ร้ายนัก ไร้...เดียงสา กล่าวหากัน ใครจะรับ ว่านั่น เป็นสมญานาม ใครกันที่เธอเอ่ยถึง ฉันไม่รู้ แต่ไม่ถึง กับอยากถาม ก็วางมาด ไปงั้น เอาพองาม จะว่า'ร้าย'ก็ตาม ถ้า'รัก'ก็ยอม... หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 08:42:PM ..จะร้ายดี ร้ายลึก นึกสลัว
..หัวใจกลัว ตัวสั่น พรั่นผวา ..มองครั้งใด เจ็บปวด รวดอุรา ..ร้ายเดียงสา นัยน์ตากร้าว ปวดร้าวจริง. ..ถึงใจร้าว ก็ให้ร้าว ไม่กล่าวโทษ ..ไม่เป็นโจทก์ โทษทัณฑ์ อาญาสิ่ง ..ไม่เยื้อแย่ง สิงใด ให้เธอยิง ..ไมพาดพิง ถึงค่า เดียงสาเธอ. emo_47............................... emo_47 หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2009, 10:19:PM มากล่าวหา...ว่าเดียงสา...มาว่าร้าย
เจ็บมากมาย...ร้ายวาจา...พาใจหม่น ถึงจะร้าย...ก็ไม่หมาย...คร่าใจคน ร้ายกี่หน...ก็ไม่เท่า...คนอย่างเธอ emo_52 หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2009, 09:29:PM ขอบใจแอมจริงๆ กับทุกสิ่งที่มีให้ต่อกัน มาต่อเติมลมหายใจแห่งความฝัน และความหวั่นไหวในหัวใจ ขอบคุณสำหรับทุกคืนที่มีเธอในความฝัน มาแบ่งปันความรู้สึกดีๆที่ได้ห่วงใย ฉันขอสัญญาว่าต่อจากนี้ไป ทุกความห่วงใยจะขอมอบเพียงแด่เธอ หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: ฝูงบินต่ำ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2009, 03:06:AM ฝากคำบอกกล่าว ส่งข่าวคราวให้คนไร้เดียงสา อย่าเชื่อใครง่ายบนโลกมายา เดี๋ยวจะมีน้ำตา..ท่วมใจ เรียนรู้ชีวิตอย่างละก้าว อย่าเร่งเร้า..จนใจไหว ในเมื่อโลกยังคงหมุนไป ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้เลือกเดิน ถึงคนร้ายเดียงสา ใครพูดใครจา..อย่ามองผิวเผิน ใจคนเดี๋ยวนี้..เดายากเหลือเกิน ไม่อยากให้เผชิญกับความช้ำใจ emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2009, 08:18:PM ฉันยังเด็ก......
ไม่อาจเก็บ......ความรู้สึกอะไรได้ อย่าคาดหวังกับฉันมากเกินไป เพราะฉันเป็นแค่ใคร.....คนหนึ่งเท่านั้นเอง ฉันไม่ได้ดีอะไรนักหนา ฉันไม่ได้มีค่า.....ขนาดนั้น และยังไม่คิดจะผูกพัน กับใครทั้งนั้น.....โปรดเข้าใจ ไม่อยากให้เธองมงาย กับอะไรมากมาย......รู้ไหม ปล่อยใจเดินหน้าต่อไป อย่ายึดติดอะไร......กับฉันที่ไม่แน่นอนเลย หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2009, 10:09:PM ฝากคำบอกกล่าว ส่งข่าวคราวให้คนไร้เดียงสา อย่าเชื่อใครง่ายบนโลกมายา เดี๋ยวจะมีน้ำตา..ท่วมใจ เรียนรู้ชีวิตอย่างละก้าว อย่าเร่งเร้า..จนใจไหว ในเมื่อโลกยังคงหมุนไป ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้เลือกเดิน ถึงคนร้ายเดียงสา ใครพูดใครจา..อย่ามองผิวเผิน ใจคนเดี๋ยวนี้..เดายากเหลือเกิน ไม่อยากให้เผชิญกับความช้ำใจ emo_47 emo_47 emo_47 สิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายในโลกหล้า เป็นพยานแก่เราณ.ที่นี้ ตัวเราสาบานด้วยชีวี ขอชีพพลีถ้าสิ้นคำสัญญา เราจักมิทำให้น้องเราเสียใจ น้ำตาที่ไหลจะเป็นน้ำตาแห่งความปรีดา ถ้าเราพูดโป้ปดออกไปนั้นหนา อย่าได้มีเวลาให้เราได้ยืนหายใจ หากมีจิตคิดทำร้ายน้องแม้เพียงเสี้ยว ฟ้าอย่าได้ยึดเหนี่ยววิญญาณไว้ ขอให้เราตายดับกับสิ่งที่คิดไป ให้หมอดไหม้จนไม่เหลือชีวี สิ่งที่เราคิดกับน้องเขานั้น เป็นความสัมพันธ์จากความรู้สึกดีๆ อยากดูแลคอยเป็นห่วงด้วยไมตรี หากสิ่งที่มีจะพัฒนาต่อไป ก็เป็นสิ่งที่หัวใจทั้งสองจะเลือกเดิน ถ้าน้องจะหมางเมินเราคนไกล เราก็ไม่ว่าอะไรหรอกน่ะใจ สิ่งที่เราทำไปก็แค่รู้สึกว่าสุขหัวใจเมื่อได้ทำ หากสิ่งที่กล่าวมาณ.ที่นี้ เป็นวจีที่เพียงเฝ้าเผยพร่ำ ขอให้สิ่งไม่ดีทั้งหลายมาคอยย้ำ ให้ชีวิตชอกช้ำจนตราบสุดไร้สิ้นลมหายใจที่มี...ตัวเรานี้ขอสาบาน หัวข้อ: Re: ถึงคนร้ายเดียงสา เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2009, 10:42:PM อ้างจาก: ♬♪♩♂ ร้า?lดี?Jสา♀ ♬♪♩ ฉันยังเด็ก...... ไม่อาจเก็บ......ความรู้สึกอะไรได้ อย่าคาดหวังกับฉันมากเกินไป เพราะฉันเป็นแค่ใคร.....คนหนึ่งเท่านั้นเอง ฉันไม่ได้ดีอะไรนักหนา ฉันไม่ได้มีค่า.....ขนาดนั้น และยังไม่คิดจะผูกพัน กับใครทั้งนั้น.....โปรดเข้าใจ ไม่อยากให้เธองมงาย กับอะไรมากมาย......รู้ไหม ปล่อยใจเดินหน้าต่อไป อย่ายึดติดอะไร......กับฉันที่ไม่แน่นอนเลย สิ่งที่เรียกว่ารักไม่ได้ชี้วัด มิจำกัดกันที่เด็กหรือผู้ใหญ่ ความรักนั้นเกิดกับใครก็ได้ จะผิดอะไรไหมถ้าฉันจะมีลมหายใจเพื่อเธอ ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร..ในสายตาคนอื่น แต่ฉันรู้ว่า..ฉันจะสามารถยืนหยัดได้..เมื่อใกล้เธอ เธอคือลมหายใจที่มีค่าเสมอ ฉันจะไม่เสนอหรือยึดเหนี่ยวเธอกับคำว่าผูกพัน จะผิดอะไรไหมถ้ายึดติดคำว่ารัก จะขอถักทอให้มันอยู่ในความฝัน ถึงเธอจะไม่แน่นอนในกันและกัน ไม่ว่าในฝันหรือความจริงฉันขอบันทึกลมหายใจแห่งฝัน...ไว้ด้วยคำว่ารักเธอ |